|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
67
ผมเรียนม.ปลาย ร.ร.สามเสน ครับ จบมาก็มาเรียนต่อมหาวิทยาลัย....แถวๆพญาไท ขึ้นรถเมล์ไปเรียนก็ตั้งแต่ม.ต้นที่เข้ามาเรียนพิเศษในกรุงเทพ แล้วครับ สรุปก็คือนั่งรถเมล์ มากว่า 10 ปี.....และสายที่นั่งมาตั้งแต่ช่วงแรกๆจนถึงตอนนี้ก็คือ สาย 67
ช่วงตอนอยู่ม.ปลาย ขึ้นทุกวัน จนแทบจะจำหน้ากระเป๋ารถเมล์ได้ทุกคน บางคนเห็นหน้าก็ไม่ต้องบอกแล้วว่าลงไหน (แต่จริงๆก็ไม่ต้องบอกก็ได้ครับ เพราะตอนนั้นยังไม่มีรถยูโร มีแต่รถแดง) เคย........ขึ้นแบบรถแน่นจนประตูปิดไม่ได้ จนถึงมีผมนั่งอยู่คนเดียวในรถ เคย........หลับเลยป้ายจนกระทั่งต้องเสียเงินนั่งรถกลับอีกรอบ แม้กระนั้นก็เคยลงก่อนเพราะคนเบียดจนหน้ามืดจะเป็นลม แปลกเหมือนกันนะครับ ตั้งแต่นั่งรถเมล์สายนี้มา....ยังไม่เคยเจอคนขับรถถ่อยๆ ซักครั้ง (ไม่เหมือนสาย 8 ที่ไม่ค่อยจะได้เจอคนขับรถดีๆ) แต่.......ที่ประทับใจที่สุดก็คือ ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยครับ เพราะช่วงนั้นเริ่มต้องกลับบ้านดึก ทุกคนที่ขึ้นรถสายนี้จะตั้งข้อสังเกตได้เหมือนๆกันว่า......หลัง 6 โมงกว่าๆเป็นต้นไป.....รถสายนี้จะทำตัวเหมือนสัตว์ป่าใกล้ๆจะถูกสงวน คือ.....เริ่มจะสูญพันธุ์.... ไม่ว่าสภาพการจราจรจะติดหรือไม่ติด หายใจทิ้งแล้วหายใจทิ้งอีก บางทียังไม่เห็นรถซักคัน เคยรอจนหงุดหงิด เซ็ง จนกลับไปนอนเล่นที่คณะ หรือยอมกลับไปอนุสาวรีย์ เพื่อที่จะยอมต่อรถ 3 ต่อแทนที่จะฝากความหวังกับรถเมล์สายนี้ เคยโทรและ e-mail ไปร้องเรียนอยู่ประมาณ 3 ครั้ง สถิติ การรอรถเมล์สายนี้ที่นานที่สุดคือ 2 ชม. (พอๆกับนั่งรถกลับเพชรบุรีเลย...เหอะๆๆ) ช่วงมาเรียน ป.โท ก็กลับมาเรียนที่เดิมครับ คราวนี้เริ่มขับรถไปเรียนแล้ว บางครั้งไม่ได้ขับรถไป ก็พยายามหนีไปขึ้นรถไฟฟ้าลำบากหน่อยแต่เวลาค่อนข้างจะแน่นอน (ถ้าจะเอาจริงๆก็ 4 ต่อ) ไม่รู้เหมือนกันว่ามีอะไรดลใจให้วันนี้อยากลองขึ้น 67 กลับบ้าน เหอะๆๆ พึ่งฟังธรรมะมาพอดี ท่านบอกว่า.........ให้ดูความรู้สึก เวลาไปป้ายรถเมล์เห็นคนเต็มป้ายแล้วเซ็งก็ให้รู้ว่าเซ็งครับ (เซ็งจริงๆ) รถเมล์ผ่านไปแล้วสายแล้วสายเล่า ซ้ำกันแล้วซ้ำกันอีก คุณ 67 ก็ไม่มาซะที คนที่ยังเต็มป้ายอยู่มั่นใจเลยว่ารอ ท่าน 67 อยู่ หงุดหงิดให้รู้ว่าหงุดหงิด (หงุดหงิดไปหลายทีเหมือนกับ....เหอะๆๆ) แต่มีสิ่งหนึ่งที่คิดเวลารอรถนานๆเสมอก็คือ....ไป Taxi ดีกว่า ครั้งนี้ก็เหมือนกันครับแต่ก็มีอะไรที่ไม่เหมือนกัน ก่อนหน้านี้คิดปุ๊บ ก็โบกปั๊ป บางทีก็คิดน่าจะหาคนมาหารด้วย แต่ไม่เคยทำซะที ครั้งนี้ตั้งใจจะทำครับ .........มันยากนะครับที่อยู่ดีๆจะเดินเข้าไปคุยกับคนที่ป้ายรถเมล์ทั้งๆที่เราไม่รู้จัก ใจส่วนใหญ่มันปรุงไปแล้วว่า...แล้วถ้าเค้าปฏิเสธละ...แล้วถ้า............มันตื่นเต้นคล้ายๆกับตอนที่จะเข้าไปจีบสาวที่เรายังไม่รู้จักอย่างนั้น........เมื่อตั้งสติได้...มันมีแต่อะไรที่จะปกป้องตัวเองทั้งนั้นเลยนี่หว่า......จะคิดอะไรมากวะ...ขำๆ.....ขำๆ....ยังไงก็ขึ้น Taxi อยู่แล้ว บอกเค้าไปเลยว่าไม่ต้องช่วยหารก็ได้ยังไงเราก็ไปอยู่แล้วถือโอกาสทำบุญไปเลยละกัน สรุปคือได้ผู้ร่วมทางมา 3 คนครับ พี่ๆทั้ง 3 ช่วยออกค่า Taxi พอๆกับค่ารถเมล์ รวมแล้วลดค่า Taxi ลงไปได้ตั้งครึ่ง ในใจมันสะใจลึกๆ......มันไม่ยากเท่าที่คิด.......แต่มันยากก็ตอนที่คิดเนี่ยแหละ......เหอะๆๆๆ ทำดีไม่ต้องเดี๋ยวครับ (แถมแจก CD ธรรมะพี่ Taxi ไป 1 แผ่น.....อิๆๆ)
ปล.1.ครั้งไหนขึ้น Taxi ลองชวนเค้าคุยซิครับ ผมรู้สึกผมได้มุมมองอะไรดีๆจากคนขับรถ บ๊อย บ่อย 2.เข้าใจคำว่าไม่ทันใจขึ้นเยอะเลยครับ ไม่ทันใจ.....คือไม่ได้ดังใจ....step ถัดไปคือไม่พอใจ แต่ถ้ารู้ว่าตอนนั้นไม่ทันใจ ทันใจที่ไม่ทันใจ.....ใจจะไม่ทันหงุดหงิด....เพราะใจมันพอครับ พอที่จะรู้ว่าไม่พอใจเป็นทุกข์ และพร้อมที่จะไม่ทุกข์....เหอะๆๆๆ 3.เคยเป็นมั้ยครับ บางครั้งเรารู้สึกอายเวลาจะทำอะไรดีๆ ผมเป็นบ่อยเลยครับ ทำไมไอ้เรื่องที่ไม่ดีบางครั้งทำไปไม่อาย ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนมุมมองใหม่ ว่าจะลอง...........ทำดีหน้าด้านๆดูครับ (แต่ไม่ได้บอกว่า...ไอ้ที่ไม่ดีจะไม่ทำนะ....อิๆๆๆ)
Redwing 16 มค. 52
Create Date : 28 มกราคม 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 28 มกราคม 2552 11:09:40 น. |
Counter : 890 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Milky IP: 202.12.97.117 31 มกราคม 2552 12:55:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Da IP: 58.147.22.160 17 กุมภาพันธ์ 2552 10:55:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: mee IP: 172.20.1.12, 58.137.132.148 10 กันยายน 2552 16:30:53 น. |
|
|
|
|
|
|
แต่พอทำไม่ดีมันไม่เขินอายนะดิ... รู้สึกเหมือนเป็นตราบาปติดตัวยังไงไม่รู้
ปล.เวลาจะชวนคนนั่ง Taxi ขอบอกว่าอย่าได้ชวนผู้หญิงที่มาคนเดียวเด็ดขาดนะ เดี่ยวเค้าเข้าใจผิด หุหุ