Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
3 กุมภาพันธ์ 2552
 
All Blogs
 
Say Hi ..... New York



หลังจาก นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บนเครื่องบินมาได้ 14 ชั่วโมง Smiley


และแล้ว เครื่องบินก็กำลัง Landing ลงที่ JFK airport


เย้... ดีใจจังโว้ยยย Smiley  (ไม่ต้องทนนั่ง บนเครื่องอีกต่อไป)


ทรมาร ทรกรรม ตูจริง ๆ ปวดหลังหง่ะ แถมยายหมวยข้าง ๆ นี้มันจะทำไรเป็นเองบ้างไหมเนี้ย


ถามตูตลอด รู้จักกันรึก็เปล่า


เอ๋อ ช่วย ๆ มันไป เอาบุญ ว่าแล้วก็ช่วย เจ๊หมวยข้าง ๆ กรอกใน ตม เพราะเจ๊แก อ่านอังกฤษไม่ออก (ตูหล่ะงง)


----------------------------------------


 




และแล้ว เมื่อเครื่องก็ Landing 11:25 PM ตามเวลาท้องถิ่น New york


แล้วเราก็เดิน ๆ ลงจากเครื่อง ให้เพื่อนส่วนหนึ่งไปต่อแถว ตรวจคนเข้าเมือง


ส่วนเราก็เพื่อนอีกส่วน วิ่งไปห้องน้ำกัน (ตูอั้นไม่ไหวแล้วเฟ้ย) Smiley


กลับมาคนเยอะมากมาย รอต่อแถวยาวเลย เราก็เดินไปต่อแถวที่เพื่อนยื่นอยู่ (หนูไม่ได้แซงคิวใครเค้าน้า)


พอถึง ต.ม ตื่นเต้นค่ะ กำ ๆ ๆ ม่ะให้ตื่นเต้นได้ไง พี่ ต.ม แกทั้งตัวใหญ่ ทั้งดำ หน้าก็ดุ กัวเฟ้ย Smiley


พอถึงคิวเรา เค้าก็ ยิ้ม ๆ ชวนคุย


พี่ ต.ม : ยูจะมาทำอะไรที่นิวยอก


เรา : เอ๋อ หนูมา ปฐมนิเทศที่นี้ค่ะก่อนทำงานที่นี้ค่ะ


พี่ ต.ม : แล้วจะไปอยู่รัฐไหน ไปทำอะไร


เรา : เอ่อ หนูจะไป มอนทาน่าค่ะ ไปเป็น housekeeping ค่ะ


พี่ ต.ม : จะพักที่ไหนในนิวยอกหล่ะ


เรา : (ถามตูทำไม เรื่องของตูโว้ยยย Smiley) หนูจะไปพัก โรงแรมNew yorker ค่ะ


แล้วเค้าก็ปล่อยเราออกมาแต่โดนดี Smiley


ออกมาก็ รอ ๆ ๆ กระเป๋า กว่าจะหาเจอ ทุลักทุเลมาก ๆ


ได้กระเป๋ามา หนักค่ะ รวมกับกระเป๋าของเพื่อน ๆ แล้วเยอะอยู่ เลยตั้งใจจะเอารถเข็นกัน


ไอ้เราก็เหลือบไปเห็นรถเข็นคันใหญ่ ๆ เห็นคนใช้กัน เราก็เลยเอามั้ง เราเค้าใช้เสร็จแล้วก็ไปต่อของเค้า


พอเรากับเพื่อนเอาของใส่รถเข็นเสร็จ มีเจ้าหน้าที่หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาบอกกับเราว่า


เราเข็นออกไปเองไม่ได้นะ เธอจะเป็นคนเข็นให้ ไอ้เราก็งง ไงไอ้ฝรั่งเมื้อกี้เข็นไปเองได้ว่ะ


เพื่อนเราก็นึกว่าเธอจะใจดีมาช่วยก็โอเค แต่ยายนั้นบอกว่าเธอต้องให้ทิปชั้นนะ


ดูสิกระเป๋าพวกเธอเยอะแยะอย่างนี้ เธอควรจะให้ชั้นเท่าไหร่คิดเอาเองนะ


(ตูหล่ะงงไม่ได้ขอให้หล่อนมาช่วยชั้นซะหน่อย) เราก็เพื่อนก็ซื่อ(บื้อ) เพื่อนเราให้ไป 20 เหรียญ (กำ เยอะมากมารู้ตอนหลัง ว่าให้ทิป 20 เหรียญเนี้ยมากเกินไป กำ ๆ ๆ)


แล้วหล่อนก็ช่วยเข็นกระเป๋าออกมา ซึ่ง ตรูอยากวิ่งไปตบมันนักหนา เดินมาไม่ถึง 20 ก้าวเลยด้วยมั้ง


มันบอกชั้นขนของเสร็จแล้วผ่าน ต.ม แล้ว พวกเธอก็ขนของออกแล้วประตูอยู่ทางนู้น


งงค่ะ งง อย่างแรง ถ้าตูรู้กันว่าเดินแค่นี้ไม่ถึง 30 ก้าว ตูเดินมาเองแล้ว


เสีย 20 เหรียญค่าโง่ให้กะ ยายนี้ทำไมฟร่ะ Smiley




ออกมาข้างนอก หนาว Smiley หนาวเกินไป


ไอ้เสื้อที่ใส่มากะ แจ็คแกตช่วยไรเราไม่ได้เลยยย ยังดีเอาถุงมือติดกระเป๋ามา


แต่... เราก็ไม่ลืมนะ ออกมาตอนแรก


โอ้ว..นี้ก้าวแรกของชั้นใน อเมริกานะ


อเมริกา.....ที่ชั้นอยากมานักหนาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ชั้นมายื่นที่นี้แล้วนะ


ความฝันอันดับหนึ่ง....เป็นจริงแล้ว


ยืนคิดได้อยู่ไม่นานหรอก เพราะมันหนาว


ว่าแล้วเราก็มองหารถที่จะพาเราเข้าไป New yorker hotel ค่ะ


ไม่มีใครมารับ เราต้องหา Taxi กันไป


เดิน ๆ ๆ หารถ แล้วก็ได้ super shuttle bus มาคัน น่าจะนั่งได้สัก 7-10 คน


จากกลุ่มเราตอนแรกมีแค่ 5 คนไป ๆ มา ๆ เจอเพื่อนที่จะไปที่เดียวกันอีก 5 คน


เลยเอากันขึ้นไปหมดนั้นหล่ะค่ะ 10 คนบนรถ จ่ายไปคนละ 25 เหรียญหน่ะค่ะ


ตอนแรกตกลงราคากันไว้ที่ 210 เหรียญแต่บอกคนขับไปกัน 5-6 คน


ไป ๆ มา ๆ มากัน 10 คน เค้าก็ไม่คิดเงินเพิ่มนะ ให้ขึ้นมาหมด แถมช่วยยกของอีก


อัด ๆ กันมาบนรถ พี่คนขับก็ชวนคุย ชวนดูโน้น นี้นั้น ไปเรื่อย


กว่าจะถึงโรงแรม หมดสภาพค่ะ จ่ายให้พี่แกไป แล้วก็ให้ทิปไปด้วย เลยจ่ายคนละ 25 เหรียญ


พี่คนขับแกน่ารัก ทุกคนยินดีให้ทิปแกกันไป



มาถึงโรงแรมแล้ว..............


รอ รอ รอ รอ ........... ไอ้พี่ที่บริษัท ที่มันจะมารอตูที่ lobby มันอยู่ไหนฟร่ะ


ตู หนาว เหนือย หิว อยากอาบน้ำ ทำไมมันยังไม่มา


รอ รอ รอ นานนนนนน มากกกกก มันก็ยังไม่มา


เราเลยตัดสินใจเดินไปที่ Reception ถามเค้าว่ามีห้องพักที่เป็นชื่อเราไหม


เค้าก็เช็ค ดันไม่มีอีก ตอนนี้เริ่มกัว เรามาผิดโรงแรมหรือเปล่า เนี้ย แต่มันก็ถูกถนนนิ


ได้แต่ รอ ๆ ๆ สักพัก ได้ยินเสียงคนไทยเดินคุยกันมา


เข้าไปถาม เค้าก็มา ปฐมนิเทศเหมือนกัน


คุยไป คุยมา ไอ้พี่คนที่จะมารับเราหน่ะ เค้านั่งรออยู่ตั้งนานแล้ว แต่แกมัวแต่คุย


เลยไม่รู้ว่าเรามากันตอนไหน แถมนั่งหันหลังให้ประตู (ตรูอยากบีบคอมันให้ตาย Smiley)


เค้าแบ่งห้องได้มั่ว มาก ๆ ๆ  ๆ อัด ๆ กันไป งง ไปหมด


ห้องที่เพื่อนเราจะนอน ไม่มีที่นอนแล้ว เพราะเค้าเอาเด็ก ป่นกันไปหมด


ที่นี้เด็กมันก็ย้ายห้องไม่บอก เพื่อนก็เลยต้องมานอนกับเรา


หาเพื่อนที่จะไปที่เดียวกันก็ไม่เจอ เพราะเค้ามาถึงก่อน เอาไว้พรุ้งนี้ค่อยหาตอนไปปฐมนิเทศแล้วกัน


ขอชั้นอาบน้ำ แล้วไปหาไรกินก่อนดีกว่า เหนือย ............. Smiley








Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 31 กรกฎาคม 2553 18:13:03 น. 6 comments
Counter : 642 Pageviews.

 
อยากไปบ้างจัง
เฮ้อแก่แล้วไปไม่ได้แล้วหนอเรา


โดย: กล้วยหอมรสนม วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:5:00:37 น.  

 
น่าเสียดายจังนะค่ะ

เราว่าไป work สนุกดีนะ เป็นอีกประสบการ์ณชีวิตไง


โดย: Rainny7 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:5:31:46 น.  

 
อิอิ

เปงออแพก็ไม่ต่างไรกับเปงแม่บ้านเลยนังดำเอ๊ย


โดย: zalitalin วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:09:55 น.  

 
ไว้มาเล่าใหม่เร็วๆๆ น๊า
รอฟังอยู่จ้า...


โดย: duen norway วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:54:00 น.  

 
ตามมาอ่านเรื่องราวด้วยคนค่ะ
เจ็บใจแทนตรงที่มี จนท.มาช่วยยกกระเป๋าให้เนี้ยแร่ะ
ทำไปได้...เข็นนิดเดียวเอง


โดย: pooqatar วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:34:13 น.  

 
พี่เคยเป็นเด็กเวิร์คปี 2007 ชอบมากเลย สนุกดี


โดย: Tang_Siri วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:44:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Rainny7
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




free counters
Friends' blogs
[Add Rainny7's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.