|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
It's over now.
What kind of love have you got ?
You should be home but youre not.
I dont wanna believe that its over now .
บ่ายวันนี้ .....ขณะที่ผมกำลัง พักผ่อน นอนเล่นอยู่หลังบ้าน ...เสียงเพลงท่อนข้างบน ก็ลอยมากระแทกหูผมเข้าอย่างจัง ....
โดนครับ ..... มันช่างโดนความรู้สึกของผมในช่วงนี้มาก ....
แล้วก่อนที่ผมจะได้ทัน หอน คอรัสส่ง อยู่นั้นเอง สิบห้าวิ ต่อมา ........ เนื้อเพลงท่อนเมื่อกี้ ก็วนซ้ำ เข้ามา ฮุคซ้าย กระแทกโสตประสาทผมเข้าให้อีกรอบ ....
ความรักของคุณมันเป็นยังไงกันแน่ (ฟะ)
คุณควรจะอยู่บ้านนะตอนนี้ ...... แต่คุณก้อไม่อยู่อีก ....
ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ..... ว่าความรักของเรา มันจะจบลงแล้ว .....
ใช่ !!! เนื้อเพลงมันโดนใจผมมาก ....
นาย แว่น มันไม่กลับบ้าน มาห้าวันติดๆ แล้ว !!! (ขออภัยที่ผมใช้คำว่ามัน ....ผมโกรธมากน่ะ)
ห้าวันติดๆ !!! พวกคุณ ฟังกันไม่ผิดหรอก และผมก็ไม่ได้นับเลขผิดด้วยเพราะมันเท่ากับจำนวนนิ้วเท้าของผมพอดีเลย ....จะให้ผมนับผิดได้ไงฟะ ....
ที่สำคัญ นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้นนะคับ มันเป็นอย่างนี้มาตลอดเลยในช่วงหลัง ......
U should be home but ur not.
จริงๆน่ะ should be home. มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ มันต้อง must stay home . เลยด้วยซ้ำไป
คนอะไร ไม่มีความรับผิดชอบ .......
บ่นไรอยู่จ้ะ พี่หูยาว หน้าเครียดเชียว นังหนูดี เข้ามาขัดจังหวะผมอีกแล้ว
แกไม่รู้สึกอะไร บ้างเลยเหรอวะ นังหนูดี ที่นายแว่น ไม่ค่อยอยู่บ้านเนี่ย ผมถามมัน
แหม นายแว่น เค้าอาจจะมีธุระต้องทำ แล้วเค้าก็ให้คนดูแลเราดีแล้วนี่ ข้าวปลาอาหารรึก้อพร้อม พี่หูยาวจะเครียดไปมัยล่ะจ๊ะ
ผมฟังแล้วก้อเซ็ง ...... นังดีดี้ มันไม่เซนส์สิทีฟพอ ที่จะมาเข้าใจเรื่องแบบนี้หรอก ....เอาแต่ห่วงกิน พูดไปก้อเท่านั้น ป่วยการ
ผมเดินหนีเข้าไปหาไรทำแก้เครียด ตรงครัวหลังบ้าน .... เพราะที่ตรงนี้ มันมักจะมีไอ้เจ้าพวก ตัวเล็กเข้ามาหาเศษอาหารกิน ......
หนูเอย แมลงสาบเอย .....ฯลฯ
ทุกที ผมจะเฉยๆ ปล่อยมันกินไป มันคงหิว เราเองก็เคยหิว แบ่งๆกันได้ ก็แบ่งๆกันไป แต่ถ้าวันนี้โผล่หัวมาให้เห็นนะ ผมจะฟัดมันให้ดู อารมณ์ไม่ดีเฟ้ยยย
คิดถึง นายเหลี่ยมฟ่ะ ไม่ยอมกลับบ้านซะที
อ้าว เสียงคนที่อยู่บ้านติดกัน บ่นลอยมา .... ผมสนใจ เลยเงี่ยหูฟัง ...
อืมมม ข้าก็คิดถึงฟ่ะ เนี่ย นายเหลี่ยม จากไปจะร่วมปีแล้ว บ้านเมืองก็แย่ลงทุกที เสียงอีกคนพูด
นายแว่น ...........นายเหลี่ยม ....... นายเหลี่ยม ......... นายแว่น ......
จากไป ??? .......ไม่ยอมกลับบ้าน ??? ............
เฮ้ยยยยย นี่ มนุษย์พวกนี้ เค้ากำลังตกอยู่ใน สถานการณ์ โดนทิ้ง แบบเดียวกันกับผมเลยเหรอเนี่ย .......
แต่ดูท่าว่า อาการจะหนักกว่าผมซะอีกนะ ..... ของผม แค่ ห้าวัน ก็จะแย่แล้ว แต่ของพวกเค้า จะร่วมปีแล้ว ....
โอ้โห ... ไม่คิดถึงกัน จนลงแดง ชักแหงกๆ ตายกันไปข้างเลยเรอะ ....
เสียงเงียบไปแล้ว ...... คงจะเข้าไปปรับทุกข์กันต่อในบ้าน ....
ผมเดินกลับมาหน้าบ้าน พร้อมกับความรู้สึกที่ดีขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อย .....
ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก ผมติดนิสัยไม่ดี มาจากพวก มนุษย์น่ะ .....เวลาที่มีความทุกข์ แต่พอเห็น คนอื่นทุกข์กว่า ความรู้สึกก็มักจะดีขึ้น ...
แต่ผมว่า มันไม่เข้าท่าเท่าไหร่หรอกนะ ไอ้วิธีคิดแบบนั้นน่ะ ... มันก็แค่หลอกตัวเองกันไปวันๆ แล้วก็ไม่ทำให้ชีวิตตัวเองมันดีขึ้นมาด้วย ....
ที่ถูก ...... มันต้องแก้กันที่ต้นเหตุของปัญหาของเราเองดิ .....เรื่องคนอื่นก็ส่วนเรื่องคนอื่น ....
ว่าแล้ว ผมก็ครุ่นคิดเรื่องของผม ต่อไป ......
ผมเป็นหมา .... การโหยหา หาเจ้าของ มันไม่ใช่เรื่องแปลกนะ มันไม่ใช่แค่เรื่องของ ความรัก เพียงอย่างเดียวหรอก มันเกี่ยวโยงไปถึงความปลอดภัย ความมั่นคง ในอนาคต เสถียรภาพในการใช้ชีวิตของผมเลยล่ะ
แล้วอีกอย่าง ความสามารถ ของหมาอย่างผมมันมีจำกัด ในโลกเน่าๆ ของมนุษย์ใบนี้ ....
ผมว่า ผมมีเหตุผล พอนะ ในการที่จะคร่ำครวญ ร้องเรียก โหยหา นายแว่น ของผม ....
แต่พอกลับไปคิดถึงไอ้เจ้า สองคน ข้างบ้าน นั่น อีกครั้ง ......
พวกเค้าเป็นคน จะว่าไปแล้ว เค้ามีความสามารถ ในการดูแลตัวเอง ให้อยู่บนโลก มนุษย์ใบนี้ ได้มากกว่าพวกผมนะ
เพราะฉะนั้น ไอ้การที่เค้าจะร้องเรียกหา คน คนนึงเนี่ย มันคงจะต้องมีเหตุผลนอกเหนือไปจาก ที่ผมได้เอ่ยๆมาทั้งหมดแน่เลย
แต่ช่างเถอะ จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ผมเคารพในสิทธิส่วนตัวของพวกเค้า ....ไม่อยากจะไปก้าวก่ายอะไรมาก .....
เพียงแต่ สงสัย คลางแคลงใจนิหน่อยยยย
พูดก็พูดเถอะครับ .....
ขนาดผมเป็นหมา ผมยังอยากคิดหาวิธีการแสดงออก ในความต้องการของผม ให้มันมากกว่า การเอาแต่ร้อง โวยวาย เห่าหอน โหยหวน เลยนะ
แต่พวกเค้า เป็นคน ....
พวกเค้าน่าจะทำอะไรได้มากกว่าพวกผมนะ ....
เฮ้ออออ ...... ว่าแล้ว ก็อยากไปชิงคนเกิด บ้างจังเฟ้ยยยยยย
Create Date : 20 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 6 มีนาคม 2551 16:25:00 น. |
|
0 comments
|
Counter : 623 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|