Bloggang.com : อาฮุย๑ : People deserve its government.

People deserve its government.

People deserve its government.

“ จริงเหรอ ? ที่เค้าว่ากันว่า ถ้าใครเป็นคนอุ้มหมาเข้าบ้านคนแรก แล้วหมา จะนิสัยเหมือนคนนั้น “

“ จริงสิ ไม่เชื่อ ก็ลองดู นิสัยไอ้เจ้า กาก้าได้.... ยียวนกวนโอ๊ย เหมือน เจ้านาย มันไม่มีผิด “

นี่คือ ประโยคสนทนา ของกลุ่มเพื่อนนายแว่น ที่ปลุกผมขึ้นมาจากภวังค์ ในบ่ายวันนี้....

บ๊ะ จะคุยอะไร ก็คุยกันไปสิ ทำไมต้องลากเอาผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ...

ใจจริง ก็ไม่อยากจะเข้าไป สอดรู้ สอดเห็นนักหรอก ผมเป็นหมามีมารยาทพอ...

แต่ในเมื่อ มันมีเรื่องราว ของตัวผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยแล้วนี่สิ ผมก็มีสิทธิ์อันชอบธรรม ที่จะรับรู้ด้วย มิใช่หรือ ..... อย่ากระนั้นเลย แอบนอนฟัง มนุษย์ พวกนี้ เค้าเมาท์ กันไป แก้เซ็งดีกว่า ...

“ แล้วดีดี้ล่ะ ใครเป็นคนอุ้มมันเข้าบ้าน มันถึงได้ นิสัยดี เรียบร้อย น่ารัก ต่างกันกับเจ้า กาก้า ยังกับฟ้ากับเหวแบบนั้น “

เพื่อนนายแว่น คนที่ เปิดประเด็นคุย เรื่องอุ้มหมานี้ ยังไม่ยอมหยุดพูดจา สบประมาทผม

“ เอ ใครวะ จำไม่ได้ เดี๋ยวนึกก่อน “ ดู ..... ดูนายแว่น แค่รายละเอียดของหมาตัวเอง สองตัว ยังจำไม่ได้เลย สมองเลอะเลือน แบบนี้ ไม่ควรจะเอามาเปรียบว่าเหมือนกับผมเลยนะ ... เสียสถาบันหมด

“ อ้อ ...ไอ้ป๋าเป็นคนอุ้มเข้ามาเอง มิน่า นิสัย มันถึงได้กระแดะเงียบ เหมือนไอ้ป๋า ไม่มีผิด “ นายแว่น เฉลย....

เฮ้ออออ ฟังมาได้ถึงตรงนี้แล้ว ผมก็เกิดอาการเซ็งในอารมณ์ ออกไปเดินเล่นหน้าบ้านดีกว่า ......เบื่อที่จะฟังแล้ว ....

คนอะไร นินทากระทั่งหมา ...

แล้วทำไมหมาอย่างเราๆ ถึงไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกเจ้านายเองบ้างนะ ....ผมเกิดความกังขาขึ้นมาในความคิด

ผมเคยเห็นประกาศ ในหนังสือที่ ผ่านๆตา มา .... ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่

“ หมาไทยหลังอานแท้ สวย ซื่อสัตย์ เจ้าของไปเมืองนอก วอนผู้มีเมตตา พาไปเลี้ยงแทนด้วย “

“ โกลเด้น สวย เลือดนอก ขายราคาถูก ให้สำหรับคนรักหมาเท่านั้น “

“ รอดฯ ล่ำบึ้ก เหมาะสำหรับเอาไว้ เฝ้าบ้าน ขายถูกกว่า คุณภาพ “

“ แจค รัสเซล สุดไฮเปอร์ เหมาะสำหรับ คนขี้เหงา ฉีดวัคซีนแล้ว ขายด่วน ยกครอก ฯลฯ

เท่าที่เคยเห็นมา หมาอย่างเรา เป็นฝ่ายที่ต้อง ถูกเลือก ทั้งนั้นเลย ไม่เว้น แม้กระทั่ง ผมกับ เจ้าดีดี้ ....ถึงจะมีที่มาต่างกัน แต่สุดท้าย เราก็ต้องเป็นฝ่าย ถูกเลือก อยู่ดี ....

เซ็งจัง ทำไมโลกมันถึงได้ อยุติธรรม กับ พวกเราขนาดนี้หนอ ทำไม ไม่ให้พวกเราได้เป็นฝ่ายเลือกบ้างล่ะ

“ บีเกิ้ล สุดหล่อ แสนฉลาด ต้องการเจ้านาย ที่ไม่จู้จี้ ไม่ขี้บ่น แสนดี ไม่หล่อไม่ว่า แต่ขอให้ มีเวลาให้กันบ้างก็พอ “

“ รอดไวเลอร์ กำยำล่ำสัน หน้าตาดุถึงดุมาก แต่เบื่อการต่อสู้ เหนื่อยที่จะต้องเก๊กแมน เต็มทนแล้ว อยากทำตัว คิกขุ อาโนเนะ แบบพุดเดิลบ้าง ใครอยากได้ หมานิสัยพุดเดิลในร่าง ร้อดฯ รีบมารับ ไปไวๆเลย “

“ ลาบราดอร์ อายุมากแล้ว สายตาไม่ค่อยดี ต้องการเจ้าของ ใจดี มาช่วยนำทางชีวิตให้ “

“ หนูชื่อ ดีดี้ เป็นหมาไทยพันธ์ทาง แสนดี มีมารยาท อยากได้เจ้านาย ผู้หญิง ที่ มรรยาทดี ใกล้เคียงกัน จะได้ไม่เสียสายพันธ์ “ ฯลฯ

ทำไม มันไม่เป็นแบบ ข้างบนบ้างนะ หมาอย่างพวกเราก็มีหัวใจ อยากเป็นฝ่ายเลือก บ้างนะเฟ้ยยยยยยยยยยย

ขณะที่ผมกำลังบ่นกับตัวเอง งุ้งงิ้งๆ หงุดหงิด หัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่นั่นเอง .....โผล่หัวมาแล้ว นังดีดี้

“ ไงจ๊ะ พี่หูยาว บ่นอะไรแต่เช้าเลยจ๊ะ “

“ เช้า เชิ้ว บ้าบออะไรล่ะ นี่มันจะบ่ายแล้ว เอาแต่กินกะนอน จนไม่รู้วัน รู้เวลาแล้ว นังอ้วน “ ผมพาลใส่เจ้าดีดี้

“ อ้าวเหรอจ๊ะ แหม เมื่อเช้านายแว่นคลุกข้าวกับคอเป็ดให้ อร่อยจัง เลยกินมากไปนิด แอบงีบไปหน่อย ว่าแต่พี่หูยาว บ่นไรอยู่จ๊ะ หนูแอบได้ยินนะ อยากเลือกอะไรเหรอจ๊ะ “ ดูมัน อารมณ์ดีได้ตลอด นังดีดี้

“ ได้ยินแล้ว จะมาถามอะไรอีกล่ะ ฟังภาษาหมา ไม่รู้เรื่องเรอะ “ ผมยังไม่หยุดวีน พยายามจะตัดบท ผมไม่อยากจะเสวนากับ นังดีดี้ เท่าไหร่นักหรอก ซื่อบื้อ ปานนั้น

“ รู้เรื่องสิจ๊ะ พี่หูยาว นั่นล่ะ ไม่รู้เรื่อง ไม่พยายามเข้าใจโลกเอง “ นังดีดี้ มันย้อนผม

“ เราเป็นหมา อยู่ในฐานะ สัตว์เลี้ยงนะจ๊ะ เค้าดูแลเราทุกอย่าง หาอาหารให้กิน ให้ที่อยู่อาศัยเรา ไหนจะพาไปรักษา ยามเจ็บไข้ได้ป่วยอีก สาระพัด เพราะฉะนั้นเค้าเป็นฝ่ายเลือกน่ะถูกแล้ว เข้าใจไหมจ๊ะ พี่หูยาว “

หนอย บังอาจริ จะมาสั่งสอนผม ทำเป็นพูดจามีหลักการ ฮี่โธ่ ....

ผมเบื่อนังดีดี้ ขี้เกียจเถียงด้วย ก็เลยจะเดินหนีไปทางหลังบ้าน ...

เอ้า เดินสวนออกมาพอดีอีก นายแว่น ..... มันอะไรกันนักกันหนาฟะวันนี้ อยากอยู่ตัวเดียว เป็นส่วนตัวบ้าง ก็ไม่ได้เล้ยยยย รึบ้านหลังนี้มันจะคับแคบเกินไปซะแล้ว สำหรับผม

“ จะไปไหน ล่ะ รูปหล่อ .... ไหน มาร่ำลาเพื่อนพ่อหน่อยดิ๊ “

นายแว่น ชวนผมเล่น แต่ขอโทษ ผมกำลัง เบื่อสุดขีด เลยทักทายแบบเสียไม่ได้ไปหนึ่งที เสร็จแล้วก็ไปนอนอยู่ใต้โต๊ะ แบบเซ็งๆ ฟังนายแว่นคุยกับเพื่อนไปพลางๆ เผื่อถ้ามีอะไรผิดหู มาแขวะผมอีก จะได้ เห่าหอนประท้วง ระบายความอัดอั้น ที่มีมาทั้งวัน ไปซะเลย..

“ ทำใจเถอะว่ะ อย่าไปคิดมากเลยเพื่อนเอ๊ย ในเมื่อเราคอนโทรล มันไม่ได้ เลือกไม่ได้ ก็หัดปล่อยวาง มันซะบ้าง จะได้ไม่เครียด “ เสียงนายแว่นพูดกับเพื่อน

เฮ้ยยยยย คุยไรกัน น่าสนใจแฮะ มนุษย์ อย่างพวกเค้า ก็ยังมีอะไรที่เลือกไม่ได้ แบบ หมาอย่างเราด้วยเรอะ ... ผมให้ความสนใจกับการสนทนา ของพวกเค้ามากขึ้น

“ อือ ก็ว่าอย่างนั้นล่ะว่ะ ตราบใด ที่ประชาชนส่วนใหญ่ ในประเทศ ยังเป็นแบบนี้ ไม่มีวิจารณญาณ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ก็ต้องโดนเค้าลากไปทางโน้นที ทางนี้ที แบบนี้ล่ะ

เปรียบถ้าเป็นผู้หญิง โดนแฟนคนเก่า มัน จิ้มจุ่ม แล้วก็ปอกลอก แต่จะว่าไป ไอ้แฟนคนเก่า ถึงมันจะดูโลภโมโทสันมากไปหน่อย แต่เจตนาร้าย ก็ยังไม่แน่ชัดนัก ที่แน่ๆ มันยังมีของกำนัลมาให้ชื่นใจบ้าง อีกทั้งยัง ดูแล ใส่ใจ ตบแต่งบ้านให้น่าอยู่ อาหารคาวหวาน ก็ไม่เคยขาด แต่ไอ้คนใหม่นี่สิ มันข่มขืนใจกันแบบหน้าด้านๆ เอาแต่ใจมันคนเดียวเลย โง่ก็โง่ มีแต่กำลัง บ้านช่องก็ไม่ดูแล ใครผ่านไปมา ก็ได้แต่อับอายเค้า มิหนำซ้ำ ยังกอบโกยไม่แพ้กันอีก แต่ เจ้าตัวหญิงสาวเอง กลับเงียบ ไม่ยอมขัดขืนอะไรเลย เพียงเพราะมันอ้างว่า ที่ทำไปทั้งหมดนี้ ก็เพื่ออนาคตที่ดีของหล่อน.... เลยแอบวาดฝันสวยหรู ลืมคิดถึงเหตุผล ผิดชอบชั่วดี ให้เค้าย่ำยีเอาตามใจชอบ ทั้งๆที่จะว่าไปแล้ว จะดีจะชั่วยังไง ไอ้คนเก่า มันจะกะล่อนเจ้าเล่ห์แค่ไหน แต่มันก็ยังไม่เคยขืนใจเอาเลย ซักครั้ง .....

ตอนนี้ ไอ้คนใหม่ มันเริ่มกลัวขี้ปากชาวบ้านบวกกับได้ถ่ายเท สมบัติออกไป แบบเงียบๆ พอสมควรแล้ว ก็เตรียมโยนเจ้าหล่อน กลับไปให้ ไอ้หนุ่มหน้ามน คนน้ำเน่า ขี้ข้าเก่า เชยชมอีก .......จัดการมั่นหมายกันถึงขนาด มัดมือชก คลุมถุงชนให้เลยทีเดียว ฝืนใจกันขนาดนี้ สาวเจ้าก็ยังไม่เฉลียวใจอีก .....คง ต้องรอให้เละเทะ.....ใส่ตะกร้า ล้างน้ำกันไม่ออก ซะก่อนละมั้ง ถึงจะเริ่มรู้สึกตัวกัน ....

ถึงวันนั้นก็คงจะสายไปซะแล้ว ..... เฮ้อออออ ........

น่าเบื่อจัง สังคมไร้ มาตรฐานแบบนี้ เป็นเผด็จการเต็มรูปแบบ ให้ เค้ากดหัวปกครองไปเลย ซะยังจะดีกว่า จะได้หมดเรื่องหมดราวกันไป สิทธิ์ของตัวเอง แท้ๆ ยังไม่เรียกร้อง ปกป้องกันเลย

นี่ล่ะมั้ง ที่เค้าว่ากันว่า ประชาชนในประเทศเป็นยังไง ก็สมควรจะได้รับการปกครองจากรัฐบาลที่เป็น แบบนั้นล่ะ People deserves its government. “

เพื่อน นายแว่น บ่น ยืดยาวเลย ก่อนจะกลับออกไป

ผมเองก็ฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่องนักหรอก เข้าใจมั่ง ไม่เข้าใจมั่ง แต่ก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เมื่อ มาคิดเปรียบเทียบกับเรื่องของตัวเอง ....

เออแฮะ ขนาด พวกเค้าเป็นมนุษย์กัน มีสมอง มีความพร้อม มากกว่า หมาอย่างพวกเรา มากมาย เค้ายังอุตส่าห์พาตัวเองเข้ามุมอับ ทำตัวเอง ให้ไม่มีโอกาสเลือก กันได้เลย ไร้สติกันจริงๆ

คิดๆไปแล้ว มันแลดูอับจนปัญญา น่าอายหมาอย่างพวกผม มากกว่าอีกนะเนี่ย ....

ไม่น่าเลย .... คน นะ คน ....

สุดท้าย อยากจะบอกว่า ผมแอบชอบประโยคนี้นะ .....

People deserves its government.

หมาในบ้าน นิสัยเป็นยังไง ก็สมควรจะได้รับการดูแล ปกครอง จากเจ้านาย นิสัย แบบนั้นล่ะ ....

วันหน้า วันหลัง จะพากันนินทา ว่าผมยังไงอีก .... ก็อย่าลืมกลับไปมองดูตัวเองบ้างละกัน...ไม่งั้นเดี๋ยวจะกลายเป็นการ ว่าตัวเองไปอีก ....

แล้ว จะหา ว่า กาก้า ไม่เตือน .....

อิ อิ ไปล่ะ .....