เป็นซีรีส์ในดวงใจของเราเรื่องหนึ่งเลยค่ะ ดูแล้วได้แต่สะท้อนใจ นักการเมืองดีๆนี้ หายากจังเลยนะ แม้แต่ประเทศเจริญแล้วอย่างญี่ปุ่น การเมืองก็เน่าไม่แพ้บ้านเรา ประชาชนเขาเองก็ใฝ่ฝันอยากมีนายกอย่างอะซากุระ เคตะเหมือนกัน ทาคุยะแสดงได้ยอดเยี่ยมอีกแล้ว สมเป็นking of jdoramaจริงๆ

เขียนได้ยาวเยอะ

แต่เสียดาย

ถ้ากระแสแรงคงได้แลกเปลี่ยนความคิด

กัน เพราะตอนนี้เริ่มลืมๆแล้ว

"ความอิจฉาและความโลภ เป็นสิ่งที่ทำให้รัฐสภายังดำเนินต่อไป" คำกล่าว หนึ่งในคำพูดโดนๆ จากซีรีย์เรื่อง Change
และทำให้เห็นว่า การเมืองในญี่ปุ่นแทบไม่ต่างกับบ้านเราเมืองไทย จุดนี่แหละที่ทำให้อเมริกาบอกว่า การปกครองระบอบประชาธิปไตยมาถึงทางตันที่มีข้อบกพร่อง ไม่ได้เป็นระบอบที่ดีที่สุดอย่างในอุดมคตอีกต่อไป แต่พวกเขาก็ยังหาทางแก้ไขไม่ได้

หลังจากดูเรื่อง Change จบ ขอบอกว่า คนตั้งชื่อเรื่องตั้งได้ถึงแก่นตรงกับเนื้อหาของเรื่อง เรียกว่าเป็นคำที่ควรใช้สรุปเรื่องราวทั้งหมดก็ว่าได้ รวมถึงผู้เขียนเรื่องเขียนได้เจ๋งจริงๆ เขียนให้เรื่องการเมืองเป็นเรื่องเข้าใจง่าย และดำเนินเรื่องราวไม่น่าเบื่ออย่างที่กังวล เพราะเราอาตี้เข้าใจมาตลอดว่า ถ้าเป็นละครการเมือง คงเป็นอะไรที่เครียดและน่าเบื่อสุดๆ

แต่เพราะการเขียนบท โดยเฉพาะบทของพระเอกที่มีตำแหน่งเป็นถึงนายกฯ กลับมีบุคลิกที่ดูเบาสบายแถมยังโก๊ะ และลั้นลาได้อย่างไม่น่าจะเป็น แต่จริงๆ ผู้เขียนได้แฝงไว้ว่า ภายในใจของนายกคนนี้ แสนจะเครียดซีเรียสมากมาย แต่ไม่เคยแสดงออกมาให้ใครๆ เห็น จนถึงกับเป็นลมกลางสภา

ชื่อเรื่อง chang ครอบคลุมคนสองคนผู้เป็นแกนหลักในการดำเนินเรื่องคือ เคตะ (พระเอก) และ โชอิจิ คัมบายาชิ ผู้หนุนให้เคตะ ครูธรรมดาๆ คนหนึ่งกลายมาเป็นนายก ในเวลาเพียงไม่ถึงเดือน จะเรียกว่าเพียงชั่วข้ามคืนก็ได้ ในขณะที่ สส. คนอื่นตลอดชีวิตได้เพียงแค่ฝันถึง
แต่ความจริงแล้ว จะเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเคตะไม่มีพลังทั้งทางกาย และพลังความคิดพิเศษที่สามารถแก้ไขสถานะการเฉพาะหน้า บวกกับอุดมคติทางความคิดที่เป็นเลิศ

การที่เคตะจะผ่านด่านทั้งคะแนนจากประชาชน และหัวหน้าพรรคผลักดันให้เขาได้เป็นนายก คงเป็นเรื่องที่ใครคงไม่กล้าไว้วางใจให้คะแนนเสียง ถ้าเขาไม่มีพลังขับภายในที่เป็นเลิศแฝงอยู่

chang สำหรับตัวละครหลักทั้งสองคนจึงเกิดขึ้นดังนี้

chang ของเคตะ

1.เปลี่ยนตัวเอง คือเปลี่ยนจากครูประถมที่มีโลกส่วนตัวสูงในการติดตามเฝ้ามองดวงดาว ไปเป็นคนที่ให้ความใส่ใจกับปัญหาของทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนใกล้ตัวหรือประชาชนที่เดือดร้อน เขาทำงานอย่างลืมตาย เพียงเพื่อรักษาคำสัญญาที่ตัวเองได้ให้ไว้ในการเลือกตั้ง เพราะใครๆ ก็มักคิดว่า สส.มักลืมคำพูดของตัวเอง เมื่อได้รับเลือกเข้าไปแล้ว ลืมอุดมการณ์ที่จะทำเพื่อประชาชน ไปเป็นทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ซึ่งเคตะไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นกับตัวเขา

ดังนั้นเคตะจึงทำงานสวนทางกับหัวหน้าพรรค โชอิจิ คัมบายาชิ ผู้เป็นคนหนุนหลังให้เขาขึ้นมาเป็นนายก เหตุเพราะเขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจหรือมีอคติแฝงกับอาชีพ สส. อยู่แล้ว หากเขาลุยไปเรื่อยๆ แล้วมีอะไรผิดพลาดให้ต้องออกจากการเป็น สส. หรือนายก เขาก็จะไม่รู้สึกเสียดายเลย เพราะไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็น สส. หรือนายก อยู่แล้ว เพียงแต่ขณะที่ดำรงค์ตำแหน่งอยู่ก็ขอให้ตัวเองได้ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเท่านั้น ตามปรัชญาของเขา ที่มักบอกกับเด็กนักเรียนของเขาว่า "วิ่งไปให้สุดกำลังแม้สุดท้ายจะล้มก็ตาม"

2.เปลี่ยนความคิดและหัวใจของคนอื่นๆ ที่ทำงานร่วมกันในรัฐบาลที่มีอคติต่อตัวเขาอย่างที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ตัว ด้วยความคิดที่ไม่เข้าใจระบบบริหารสภา จึงมักให้เลขาอธิบายแบบใช้ระะบบโรงเรียนมาเปรียบเทียบกับระบบสภา (ระบบการปกครอง) และเขาเองก็ปฏิบัติกับคนอื่นๆ เหมือนตอนที่เขายังเป็นครู คือให้เกียรติกับความคิดของเด็กๆ การเป็นครูที่ดีคือพยายามเข้าใจหัวใจของเด็กประถมให้มากๆ เพื่อตามความคิดพวกเขาให้ทัน

เด็กๆ มักทะเลาะกันแต่เขาจะสอนว่า เราแตกต่างทางความคิดได้ เพราะเรามีความคิดเป็นของเราเอง แต่เราก็ควรเคารพในความคิดของเพื่อนเช่นกัน และหัวใจอันนี้ ทำให้ สส.คนอื่นๆ ตลอดจนผู้ช่วยนายก ที่ต่างเคยตั้งแง่เห็นนายกอย่างเขาเป็นเพียงหุ่นเชิด ค่อยๆ เปลี่ยนความคิดมาอยู่ข้างเคตะ โดยที่ตัวเคตะเองก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขามีความเฉพาะตัวในเรื่องนี้อยู่ภายในตัวของเขา ไม่เว้นแม้แต่การแก้ปัญหากับฑูตการค้าจากสหรัฐอเมริกา ก็ยังชื่นชม

ประกอบกับเคตะจะใช้ภาษาพูดที่ง่าย ไม่ใช้ศัพท์การเมือง ทำให้เขามีบุคลิกที่ผ่อนคลาย สบายๆ ทำให้คนที่อยู่ใกล้รู้สึกสบายเป็นกันเองไปกับเขาด้วย

อีกประเด็นคือความไม่ถือตัว (Ego) เคตะคงเป็นนายกคนแรกและคนเดียวกระมัง ที่ก้มหัวขอบคุณและขออภัยได้กับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ผู้ช่วยของเขา นี่คือความไม่เหมือนใคร ที่กลายมาเป็นความโดดเด่นในตัวเขา นั่นคือการให้เกียรติผู้อื่นอย่างสูง แม้แต่กับ โชอิจิ คัมบายาชิ ผู้ที่คอยถือมีดทิ่มแทงข้างหลังเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยเล่ห์กลต่างๆ เขาก็ยังคอยขอบคุณอยู่เสมอที่สอนให้เขาได้เรียนรู้

3.เปลี่ยนประเทศ นายกอย่างเขาเดินทางเข้าไปแก้ไขปัญหาถึงต้นตอด้วยตัวเอง ก่อนจะเซ็นต์เอกสารใดๆ เขาจะต้องอ่านปัญหานั้นก่อน เขาจึงเอามันไปอ่านในรถ และตอนกลางคืน ทำให้ไม่ได้นอนอยู่บ่อยๆ ซึ่งแม้ผลจะทำให้เขาล้มทั้งยืนในสภาอย่างไม่รู้ตัว ปัญหาทุกปัญหาที่ผ่านสายตาเคตะ ไม่เคยเลยผ่านไป จนทำให้แม้แต่นักเรียนที่เขาสอนก็ยังชื่นชมคุณครูหัวฟูของพวกเขา

มีฉากที่ประทับใจคือ ตอนที่เขาถูกทาบทามให้ลงสมัครเป็นนายก เขาลังเลใจ จึงเดินทางกลับไปที่โรงเรียน และเล่นเกมคล้ายๆ A E I O U หยุด กับนักเรียนของเขา ขณะหาทางออกให้กับการตัดสินใจครั้งนี้ เราอาตี้มองว่า ชีวิตจริงจะมี สส. คนไหนไหม? ที่มามัวเล่นกับเด็กๆ ในขณะที่ตัวเองมีตำแหน่งเป็นถึง สส. จังหวัด แบบนี้ หุหุ น่ารักมากๆ

รวมถึงฉากที่เคตะต้องลาออกจากการเป็นนายก โดยต้องกล่าวสุนทรพจน์ออกทีวีสดนานเกือบ 20 นาที (สงสัยอันนี้เบื้องหลังคงมีสคริปตัวโตๆ มาติดให้อ่านเพื่อเป็นการช่วยเหลืออยู่บ้างแน่ๆ เพราะต้นฉบับจริงมันคงประมาณ 15 หน้าแหนะ) ฉากนี้ทำได้ดี ทำให้คนดูรู้สึกเหมือนว่ากำลังเป็นพลเมืองญี่ปุ่นที่กำลังติดตามฟังคำพูดของนายกของพวกเขา ด้วยการแสดงออกทางภาษากาย ทำให้การรอฟังเคตะพูดนานเกือบ 20 นาทีอย่างเรา เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ ไม่น่าเบื่อ รวมถึงบทพูดที่กินใจ ด้วยภาษาง่ายๆ ที่นายกเคตะบอกว่า ผมจะอธิบายอย่างครูประถม เพราะผมเป็นครูประถมมาก่อน ทำให้ประชาชนคนฟัง พอมีใจอยากฟัง เพราะรู้ว่า พวกเขาจะฟังนายกคนนี้ได้เข้าใจ ไม่เจอคำศัพท์วิชาการที่ฟังไม่รู้เรื่องอย่างแน่นอน ฉากนี้ทำได้ดีค่ะ

ที่สำคัญ ต้องยกความชอบให้คนเขียนเรื่อง ที่เขียนให้นายกเคตะเป็นอะไรที่ลั้นลามาก แม้จะเครียดแค่ไหน แต่ก็แสดงออกอย่างลั้นลาได้ตลอด ไม่เคยถือยศถืออย่างว่าข้าเป็นผู้กุมอำนาจของประเทศ

ส่วนเรื่องความรักแม้จะไม่ได้แสดงออกอย่างโจ๋งครึ่ม แต่ก็น่ารักพอจั๊กจี้ได้ในตอนใกล้จบ


chang ของโชอิจิ คัมบายาชิ

1.พยายามเปลี่ยนแปลงคะแนนนิยมของพรรคตัวเอง เพราะความนิยมของพรรคที่ประชาชนมีให้ กำลังตกที่นั่งลำบาก เขาจึงมองหาใครสักคนที่กำลังเป็นที่สนใจของประชาชนมาเป็นหุ่นเชิด ซึ่งในขณะนั้นเองเคตะบังเอิญเป็นที่จับตามองในฐานะ เจ้าชายรัฐสภา (ดูไปก็นึกถึงคุณอภิสิทธิ์ในสมัยก่อน) โชอิจิ คัมบายาชิ จึงหลอกใช้เคตะเพื่อดึงความนิยมของพรรคให้กลับมาเฟื่องอีกครั้ง โดยหวังใช้เขาเป็นบันไดไปสู่การเป็นนายกต่อจากเคตะที่จะกลายเป็นหุ่นเชิดให้เขาเพียงแค่ 2-3 เดือน แล้วเขาจะดึงเคตะลงมา ด้วยอำนาจหัวหน้าพรรค และอำนาจมืดที่เขามีอยู่

2.พยายามเปลี่ยนเคตะ (ควบคุมเคตะ) และคนอื่นๆ ในรัฐบาล เพื่อให้ตัวเองได้เป็นนายกในเวลาต่อมา ด้วยการหลอกใช้พระเอก แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะเคตะมีความคิดเป็นของตัวเอง ตรงนี้ตรงกับปรัชญาหลายข้อคือ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน โชอิจิ คัมบายาชิ ที่คิดว่าจะควบคุมเคตะได้อย่างแน่นอนแล้ว ก็ต้องอึ้ง ความไม่เปลี่ยนแปลง ได้เปลี่ยนแปลงไป (Change) อย่างมากมาย โดยเฉพาะจิตใจของ สส. แทบทุกคนในสภา ที่เห็นพลังแฝงซ่อนอยู่ภายในเคตะ และยอมจับมือ ร่วมมือด้วยอย่างเต็มใจ
แม้แต่ฝ่ายค้าน เคตะก็สามารถเจรจาด้วยคำพูดง่ายๆ อย่างที่เคยพูดกับนักเรียนของเขา ดึงให้มาเป็นพวกจนได้


สรุป ดั้งนั้น change จึงเป็นซีรีย์ที่สมชื่อ เป็น chang in chang หรือเปลี่ยนในเปลี่ยน ได้อย่างน่าทึ่ง จนถึงที่สุดที่เราอาตี้จำได้เลาๆ ว่า เป็นเพราะซีรีย์เรื่องนี้นี่แหละ ที่ทำให้การดื่มชาในรัฐสภาจริงๆ ของญี่ปุ่นเปลี่ยนไป เมื่อพวกเขาได้ดูซีรีย์เรื่องนี้ และได้นำความคิดเรื่องการแจกกระติกน้ำชาจากในซีรีย์เอามาใช้ในการประชุมสภาญี่ปุ่นจริงๆ นั่นเอง (ถ้าเราอาตี้จำไม่ผิดนะคะ ถ้าจำผิดต้องขออภัยด้วยค่ะ)

ซีรีย์เรื่อง chang จึงเป็นซีรีย์ chang in chang จริงๆ ให้ตายเถอะ คนเขียนเรื่องแจ่มจริงๆ