Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
22 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 

เพื่อนสนิท... ก็คือ...



เพื่อนธรรมดาๆคนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆทั่วๆไป

ซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่าง

ที่คล้ายๆกับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น ... ถึงจะมาสนิทกันได้


... บางที อาจไม่ใช่นิสัย

... บางที อาจไม่ใช่หน้าตา

... บางที อาจไม่ใช่ฐานะ

... บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้


แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่าง ที่ต้องเป็น มั น ค น นี้ เ ท่ า นั้ น ที่ มี


... บางครั้ง

... เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป

... เพียงเพราะว่า มันไม่ไปด้วย


... บางครั้ง

... นั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน

... น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด


... บางครั้ง

... ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย

... เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้


... บางครั้ง

... ร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้

... ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่

บอกเป็นนัยๆว่า

กรูอยู่ตรงนี้


ชอบคำๆนึงที่บอกว่า


. . . เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . .

. . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก . .


... เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆ

... มากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟน ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน

... ทั้งๆที่มันคนละเรื่องกันเลย

... แต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก

... เพื่อน ... จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันที

... ไอ่เพื่อนสนิทเรา มันคงจะชินแล้ว

... ที่เวลาเรามีรักทีไร เราก็จะห่างๆมันไปทุกที

... เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที

... ก็ตอนอกหักนู่นแหละ

... ก็เคยคิดเหมือนกันนะ

... ถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไง

... คงจะประมาณว่า

... " แม่ง ... พอมีแฟนก็ลืมเพื่อน"

... นี่ กะกรูไม่เคยช่วยห่ าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว"

... " ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรกรูได้ใช่ไหม สราดดด"

... คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

... เพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรัก

... ก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลย

... นานๆถึงจะได้คุยกันที

... แต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมา

... นาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน

... อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อน

... ซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วเราก็จะไล่มันกลับไปนอน

... ไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้น

... ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้ว


... แบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า

... ' เพื่อน คือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ '

... ' แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ '

... ' เพื่อน '

... ' คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา '


. . . ' แ ต่ เ ป็ น ค น ไ ม่ มี วั น ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ร า ล้ ม ล ง ไ ม่ ว่ า เ ร า จ ะ เ จ็ บ ม าจ า ก ไ ห น '. . .


ที่มา :: pooyingnaka.com


แล้วคุณล่ะคะ เป็นแค่เพื่อนหรือเป็นตั้งเพื่อนของเพื่อนคุณ
ภูมิใจไว้เถอะค่ะ ว่าคุณไม่ใช่แค่เพื่อนของเพื่อนหรอก แต่คุณเป็นตั้งเพื่อนต่างหาก




 

Create Date : 22 มิถุนายน 2551
14 comments
Last Update : 22 มิถุนายน 2551 20:09:53 น.
Counter : 451 Pageviews.

 

ความคิดเหมือนกันเลยคะ...

เพียงแค่เราได้ยินเสียงหรือได้คอยช่วยเหลือ

เพื่อนคนนี้เราก้มีความสุขมากเลย

บางที...ยังอยากให้เป็นมากกว่าเพื่อน

จะผิดมั้ย...

 

โดย: อัศวินสองแคว 22 มิถุนายน 2551 20:36:30 น.  

 

 

โดย: Neilnuch_T 22 มิถุนายน 2551 20:44:29 น.  

 

พี่รัตน์ขอเป็นตั้งเพื่อนค่ะ

 

โดย: รัตตมณี (kulratt ) 22 มิถุนายน 2551 20:55:12 น.  

 

ขอเป็นเพื่อนรุ่นพี่นะค่ะ

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 23 มิถุนายน 2551 6:45:14 น.  

 

ที่ร้องไห้เมื่อกี้
ก็เพราะว่ามันซึ้งง่ะ..

นู๋แป๋วเป็นผู้โชคดีที่พี่จะมอบของขวัญให้
ไปรับที่บล็อคได้นะจ๊ะ
รักนะ จึงมอบให้..

 

โดย: Neilnuch_T 23 มิถุนายน 2551 11:54:01 น.  

 

สงสัยต้องไปถามเพื่อนก่อนแหะ แป๋ว เป็นไงบ้าง ดาสบายดี เรื่อยๆ ยุ่งๆ อ่านนิยายทั้งวัน แหะแหะ

บอกยา ว่า ไม่ง้อก็ได้โว้ย แล้วกันนะ หึ งอน

 

โดย: veeda 23 มิถุนายน 2551 13:31:26 น.  

 

คิดถึงเช่นกันจร้าน้องสาวคนสวย ทำงานแล้วจิ พักผ่อนบ้างนะ รักษาสุขภาพด้วยเน๊อ....

 

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 23 มิถุนายน 2551 14:54:55 น.  

 

ไม่ได้หายไปไหนแต่จับต้องคอมไม่ได้นานมากก็เพราะป่วยเป็น
หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทขยับตัวไม่ได้มาสอง-สาม
อาทิตย์ สาเหตุนั่งทำงานนานและก็เคยรถคว่ำมันก็เลยพึ่งแสดง
อาการหมอก็เลยให้อยู่โรงพยาบาล ก็พึ่งจะได้กลับมาทำงานครับ
นู๋แป๋วงานไม่เยอะแต่ร่างกายไม่ไหวครับ ตอนนี้ก็ต้องดูแลตัวเอง
ให้มากหน่อย ต้องเชื่อหมอ และก็ไม่ให้ขับรถไปไหนไกลๆด้วย
ยังคิดถึงหนูแป๋วเหมือนเดิมครับ ก็ให้พวกเพื่อนๆที่มาเปิด NB
แค่ได้เห็น บล็อกของแต่ละคนก็ดีใจแล้ว

ปล..วันนี้ นู๋แป๋ว บ่นเยอะจัง..เดี๋ยวพี่คิด ment เสร็จแล้วจะ

ไปอ่าน วันนี้ที่บล็อกพี่คิดที่อัพ หนังเรื่อง รักสามเศร้าก็เพราะว่า

เมื่อวานไปนั่งดู มา ไปดูคนเดียวด้วย มองซ้ายมองขวา มีพี่คิดคน

เดียวที่มานั่งดูคนเดียว นอกนั้นเค้ามากันเป็นคู่ๆกันหมดเลย

ขอบใจนะครับที่ยังเป็นห่วงกันอยู่ พี่คิด(รอวันที่จะถูกทิ้ง)

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:20:53 น.  

 

ไม่ได้หายไปไหนแต่จับต้องคอมไม่ได้นานมากก็เพราะป่วยเป็น
หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทขยับตัวไม่ได้มาสอง-สาม
อาทิตย์ สาเหตุนั่งทำงานนานและก็เคยรถคว่ำมันก็เลยพึ่งแสดง
อาการหมอก็เลยให้อยู่โรงพยาบาล ก็พึ่งจะได้กลับมาทำงานครับ
นู๋แป๋วงานไม่เยอะแต่ร่างกายไม่ไหวครับ ตอนนี้ก็ต้องดูแลตัวเอง
ให้มากหน่อย ต้องเชื่อหมอ และก็ไม่ให้ขับรถไปไหนไกลๆด้วย
ยังคิดถึงหนูแป๋วเหมือนเดิมครับ ก็ให้พวกเพื่อนๆที่มาเปิด NB
แค่ได้เห็น บล็อกของแต่ละคนก็ดีใจแล้ว

ปล..วันนี้ นู๋แป๋ว บ่นเยอะจัง..เดี๋ยวพี่คิด ment เสร็จแล้วจะ

ไปอ่าน วันนี้ที่บล็อกพี่คิดที่อัพ หนังเรื่อง รักสามเศร้าก็เพราะว่า

เมื่อวานไปนั่งดู มา ไปดูคนเดียวด้วย มองซ้ายมองขวา มีพี่คิดคน

เดียวที่มานั่งดูคนเดียว นอกนั้นเค้ามากันเป็นคู่ๆกันหมดเลย

ขอบใจนะครับที่ยังเป็นห่วงกันอยู่ พี่คิด(รอวันที่จะถูกทิ้ง)

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:21:07 น.  

 

ไม่ได้หายไปไหนแต่จับต้องคอมไม่ได้นานมากก็เพราะป่วยเป็น
หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทขยับตัวไม่ได้มาสอง-สาม
อาทิตย์ สาเหตุนั่งทำงานนานและก็เคยรถคว่ำมันก็เลยพึ่งแสดง
อาการหมอก็เลยให้อยู่โรงพยาบาล ก็พึ่งจะได้กลับมาทำงานครับ
นู๋แป๋วงานไม่เยอะแต่ร่างกายไม่ไหวครับ ตอนนี้ก็ต้องดูแลตัวเอง
ให้มากหน่อย ต้องเชื่อหมอ และก็ไม่ให้ขับรถไปไหนไกลๆด้วย
ยังคิดถึงหนูแป๋วเหมือนเดิมครับ ก็ให้พวกเพื่อนๆที่มาเปิด NB
แค่ได้เห็น บล็อกของแต่ละคนก็ดีใจแล้ว

ปล..วันนี้ นู๋แป๋ว บ่นเยอะจัง..เดี๋ยวพี่คิด ment เสร็จแล้วจะ

ไปอ่าน วันนี้ที่บล็อกพี่คิดที่อัพ หนังเรื่อง รักสามเศร้าก็เพราะว่า

เมื่อวานไปนั่งดู มา ไปดูคนเดียวด้วย มองซ้ายมองขวา มีพี่คิดคน

เดียวที่มานั่งดูคนเดียว นอกนั้นเค้ามากันเป็นคู่ๆกันหมดเลย

ขอบใจนะครับที่ยังเป็นห่วงกันอยู่ พี่คิด(รอวันที่จะถูกทิ้ง)

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:21:18 น.  

 

ไม่ได้หายไปไหนแต่จับต้องคอมไม่ได้นานมากก็เพราะป่วยเป็น
หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทขยับตัวไม่ได้มาสอง-สาม
อาทิตย์ สาเหตุนั่งทำงานนานและก็เคยรถคว่ำมันก็เลยพึ่งแสดง
อาการหมอก็เลยให้อยู่โรงพยาบาล ก็พึ่งจะได้กลับมาทำงานครับ
นู๋แป๋วงานไม่เยอะแต่ร่างกายไม่ไหวครับ ตอนนี้ก็ต้องดูแลตัวเอง
ให้มากหน่อย ต้องเชื่อหมอ และก็ไม่ให้ขับรถไปไหนไกลๆด้วย
ยังคิดถึงหนูแป๋วเหมือนเดิมครับ ก็ให้พวกเพื่อนๆที่มาเปิด NB
แค่ได้เห็น บล็อกของแต่ละคนก็ดีใจแล้ว

ปล..วันนี้ นู๋แป๋ว บ่นเยอะจัง..เดี๋ยวพี่คิด ment เสร็จแล้วจะ

ไปอ่าน วันนี้ที่บล็อกพี่คิดที่อัพ หนังเรื่อง รักสามเศร้าก็เพราะว่า

เมื่อวานไปนั่งดู มา ไปดูคนเดียวด้วย มองซ้ายมองขวา มีพี่คิดคน

เดียวที่มานั่งดูคนเดียว นอกนั้นเค้ามากันเป็นคู่ๆกันหมดเลย

ขอบใจนะครับที่ยังเป็นห่วงกันอยู่ พี่คิด(รอวันที่จะถูกทิ้ง)

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:22:27 น.  

 

ไม่ได้หายไปไหนแต่จับต้องคอมไม่ได้นานมากก็เพราะป่วยเป็น
หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทขยับตัวไม่ได้มาสอง-สาม
อาทิตย์ สาเหตุนั่งทำงานนานและก็เคยรถคว่ำมันก็เลยพึ่งแสดง
อาการหมอก็เลยให้อยู่โรงพยาบาล ก็พึ่งจะได้กลับมาทำงานครับ
นู๋แป๋วงานไม่เยอะแต่ร่างกายไม่ไหวครับ ตอนนี้ก็ต้องดูแลตัวเอง
ให้มากหน่อย ต้องเชื่อหมอ และก็ไม่ให้ขับรถไปไหนไกลๆด้วย
ยังคิดถึงหนูแป๋วเหมือนเดิมครับ ก็ให้พวกเพื่อนๆที่มาเปิด NB
แค่ได้เห็น บล็อกของแต่ละคนก็ดีใจแล้ว

ปล..วันนี้ นู๋แป๋ว บ่นเยอะจัง..เดี๋ยวพี่คิด ment เสร็จแล้วจะ

ไปอ่าน วันนี้ที่บล็อกพี่คิดที่อัพ หนังเรื่อง รักสามเศร้าก็เพราะว่า

เมื่อวานไปนั่งดู มา ไปดูคนเดียวด้วย มองซ้ายมองขวา มีพี่คิดคน

เดียวที่มานั่งดูคนเดียว นอกนั้นเค้ามากันเป็นคู่ๆกันหมดเลย

ขอบใจนะครับที่ยังเป็นห่วงกันอยู่ พี่คิด(รอวันที่จะถูกทิ้ง)

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:22:29 น.  

 

สงสัยคงจะคิดถึงหนักไปหน่อยไปตั้ง 5 เลย คงไม่ว่านะ

อยู่ในระหว่างปรับตัวเองใหม่ครับ

 

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 23 มิถุนายน 2551 17:26:52 น.  

 

สวัสดีค่ะ..

เล่นไม่ยากงานนี้

ก็เอาเพื่อนมาเป็นแฟนซะเลย

จะได้อยู่ด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน

เหมือนอ้อมแอ้มตอนนี้ไง

เอาเพื่อนมาเป็นแฟนซะแล้ววว..

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 23 มิถุนายน 2551 18:51:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


nupaew
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]












...ก็แค่ผู้หญิงขี้เหงาคนหนึ่ง...
ที่หลายๆ คนที่รู้จักมองว่า
ไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงซักเท่าไหร่
ทำไมก็ไม่รู้
ทั้งๆ ที่เราก็ว่าเราเป็นผู้หญิงสุดๆ แล้วนะ
(ตรงไหนอ่ะ)
ก็แค่ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่
ซุ่มซ่ามนิดหน่อย
พูดจาตรงไปซักนิด ฯลฯ มันก็แค่นี้เอง
ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาๆ คนนึงนี่แหละ จริงป่ะ





...ก็แค่ผู้หญิง...
ที่ร้องไห้ง่ายๆ กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
ดูหนังโศก ฟังเพลงซึ้ง อ่านหนังสือเศร้า
มันก็เคล้ากับน้ำตาได้ซะทุกครั้ง
เป็นผู้หญิงที่อ่อนไหว
(อยู่ลึกๆ จนไม่ค่อยมีใครมองเห็น)
ใจดี(อันนี้เรื่องจริงนะ)
แต่ถ้าทำให้เสียใจ ก็ฝังใจชั่วชีวิต
(ไม่ได้โอเว่อ แต่มันคือเรื่องจริงที่สุดแล้ว)



New Comments
Friends' blogs
[Add nupaew's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.