หนังสือ หรือ ที่คั่นหนังสือ

เคยมีคนเปรียบเทียบการคบกับบุคคลอื่น เหมือนการอ่านหนังสือ

หนังสือก็มีหลายแบบหลายประเภท บางเล่ม หน้าปก รูปเล่ม สวยงาม พิมพ์ด้วยกระดาษอย่างดี แต่เนื้อหากลับไม่มีอะไรที่น่าสนใจ ไม่มีคุณค่าใดๆ ให้จดจำ บางเล่มรูปเล่มดูธรรมดา พิมพ์ด้วยกระดาษแย่ๆ อาจจะเป็นแค่โรเนียวด้วยซ้ำ กลับมีคุณค่าให้ผู้คนขวนขวายค้นหามาอ่าน หรือบางเล่มก็อาจจะแย่ทั้งรูปเล่มและเนื้อหา และเช่นกัน บางเล่มอาจจะโดดเด่นทั้งรูปเล่ม และเนื้อหา บางเล่มก็อาจจะมีเนื้อหาที่หนัก หนักซะจนคนอ่านท้อถอย เลิกอ่านไปซะก่อน หรือบางเรื่องก็อ่านสนุกอ่านเพลินซะจนถ้าอ่านไม่จบ ก็ไม่อยากจะทำอะไรอย่างอื่น

เช่นเดียวกันกับคน คนเองก็มีหลายรูปแบบ หลายลักษณะ บางคนหน้าตาดี จิตใจดี น่าคบหา บางคนหน้าตาแย่ จิตใจกลับดี เรียกว่า ถ้าไม่ได้คบคงไม่มีทางรู้ แน่นอนย่อมต้องมีคนที่ หน้าตาดี แต่จิตใจชั่วร้าย และคนที่หน้าตาแย่ แต่จิตใจกลับแย่กว่า

การที่จะบอกได้ว่า คนคนหนึ่ง หรือหนังสือเล่มหนึ่ง จะดี หรือ เลว นั้นต้องใช้เวลาในการอ่าน ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ นอกจากนั้นยังขึ้นอยู่กับทัศนคติ หรือความรู้สึกส่วนตัวของผู้อ่านด้วยเช่นกัน บางครั้งหนังสือที่ดีในวันนี้ อาจจะเป็นหนังสือที่ห่วยแตก ในอนาคต เมื่อเราได้รับรู้ และมีประสบการณ์มากขึ้น หรือหนังสือที่เราคิดว่ามันช่างยากต่อการเข้าใจ อ่านไปก็เหนื่อยเปล่า เลิกอ่านซะดีกว่า ถ้าเวลาผ่านไปเรากลับมาอ่านอีกครั้ง อาจจะพบว่า มันเป็นสุดยอดหนังสือสำหรับเราเลยนี่นา

หนังสือแต่ละเล่ม หรือคนแต่ละคน อาจจะไม่ได้เหมาะกับคนทุกคน สำหรับบางคนหนังสือเล่มนี้อาจจะแย่ แต่สำหรับอีกคน อาจจะเป็นหนังสือที่ดีก็ได้ ถ้าเราพบกับหนังสือที่ใช่ หรือ คนที่ใช่ ก็ขอให้รักษากันไว้ให้ดี เพราะโอกาสที่จะเจอคนที่เหมาะกับเรา หรือ หนังสือที่เหมาะกับเรา อาจจะไม่มีอีกแล้วก็ได้

ที่คั่นหนังสือ ในฐานะคนที่ชอบอ่านหนังสือ ก็มีที่คั่นหนังสือเก็บไว้พอสมควร บางอันก็เป็นแค่ที่คั่นหนังสือที่รับแจกเวลาซื้อหนังสือ แต่บางอันก็ซื้อ หรือได้รับเป็นของฝากมา แต่ไม่ว่าที่คั่นหนังสือจะถูกจะแพง จะสวย ไม่สวยอย่างไร ประโยชน์ของมันก็คือใช้เป็นที่คั่นหนังสือที่เรายังอ่านไม่จบ แต่จะกลับมาอ่านอีกเมื่อไร ก็แล้วแต่เนื้อหาของหนังสือเล่มนั้นๆ ที่เราอ่านค้างอยู่ หรือความมุ่งมั่นในการอ่านของเรา

เวลาที่เราคบกับใคร เราก็อยากเป็นหนังสือให้เขาได้อ่าน ให้เขาได้เรียนรู้ และก็หวังว่าเขาจะอ่านเราจนจบ และกลายเป็นหนังสือเล่มโปรดของเขา หรือถึงอ่านไม่จบ แต่ก็ไม่คิดจะเลิกอ่าน และพร้อมที่จะอ่าน และทำความเข้าใจ ไปจนตลอดชีวิต

แต่บางครั้งชีวิตก็มีเรื่องตลก ที่ทำให้ตลกไม่ออก เมื่อวันหนึ่งพบว่า เราไม่ใช่หนังสือที่เค้าเลือกอ่าน แต่เป็นแค่ที่คั่นหนังสือที่น่าสนใจอันหนึ่ง ที่เขาเลือกมาคั่นหนังสือเล่มที่เขาอาจจะเหนื่อยต่อการอ่าน และต้องการพักสายตาไปทำอย่างอื่นบ้าง พอถึงเวลาที่เหมาะสม และเขามีความพร้อมอีกครั้ง เขาก็บรรจงหยิบที่คั่นหนังสือไปเก็บในที่อยู่ของมัน และเริ่มต้นอ่านหนังสือเล่มโปรดของเขาใหม่อีกครั้ง

คำถามคือถ้าเรารู้ว่าต้องเป็นที่คั่นหนังสือแต่แรกเราจะยอมเป็นหรือไหม

สำหรับผมมันเป็นคำตอบที่ตอบได้ยาก จริงๆ เราอาจจะรู้ตัวแต่แรกแล้วว่าเราเป็นแค่ที่คั่นหนังสือ แต่เราก็อาจจะหวังลึกๆ ว่าสักวันเราอาจจะกลายเป็นหนังสือของเขาก็ๆได้นะ และเพราะเหตุนั้นเราจึงยอมเป็นที่คั่นหนังสือให้เขา หรือจริงๆ เราอาจจะไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเป็นแค่ที่คั่นหนังสือ ที่เขาเอาเลือกมาใช้คั่นเวลาเท่านั้น

Create Date : 07 มีนาคม 2554		2 comments
Last Update : 7 มีนาคม 2554 12:01:46 น.
Counter : 2080 Pageviews.
Share Tweet