วันแห่งความคิดของจิตใจ3

และแล้วเราก็สอนตัวเองได้ หลังจากเราเหนื่อยมามาก บ่อเกิดแห่งปัญญาอยู่ในตัวเรานี่เอง แต่เราต้องสูญเสียทั้งความรู้สึกและน้ำตากว่าจะหามันเจอ หรือเพราะความว้าวุ่นมันบดบังสติปัญญาเราไปเสมอ เหมือนกับบางทีเราก็ลืมที่จะสำรวจรายละเอียดเล็กๆ บนแก้วน้ำ โคมไฟ ว่ามันสวยงามบรรจง พร้อมที่จะสร้างความเบิกบานให้เราเพียงใด ที่จะได้มองมัน..

เราไม่สังเกตุเห็นมันเลย แต่มันก็ยังสวยงามอยู่อย่างนั้น มันยังสวยงามอยู่เสมอเหมือนดอกไม้เล็กๆ ข้างทางที่ไหวไปตามลม มันยังมีชีวิตอยู่ มันสวยงาม ถึงแม้จะไม่มีใครมองมันเลยก็ตาม

ทุกสิ่งล้วนมีความพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ ...

เรามีช่วงเวลาของชีวิต ชีวิตที่เติบโตงอกงาม ชีวิตที่สวยงาม หลากหลายไปด้วยอารมณ์อันละเอียดอ่อน เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เหมือนอย่างที่อยากจะให้เราเข้าไปซึมซับกับทุกความรู้สึกอย่างเต็มที่ อย่างเข้าใจ

แต่เรามักไม่อยากจะเข้าใจมัน .. เราอยากมีความสุขเท่านั้น และเราก็ปกป้องหวงแหนสิ่งที่เป็นของเราอย่างเต็มที่ ความสุขของเรา ศักดิ์ศรีของเรา ชีวิตของเรา ความรักของเรา แน่ใจหรือ ว่ามันเป็นของเราจริงๆ

เราอาจเป็นเบี้ยตัวน้อยๆ ของธรรมชาติ เป็นสิ่งเล็กๆ ที่ข้างบนมองลงมาด้วยความสนุกสนาน เหมือนได้ดู reality show เราล้วนมี pattern ที่เหมือนกัน แต่สร้างสรรค์บทได้นับร้อย เราจึงน่าสนใจ สำหรับคนอื่น.. คนอื่นสนใจเราหากเรามีเนื้อเรื่องที่เข้มข้น มันสนุก ถ้าเราไม่ได้ทุกข์เอง?? แล้วเรื่องราวรอบข้าง ก็สร้างความเชื่อให้เรา ที่ว่าเจอแบบใด ต้องทำตัวแบบใด ถึงจะดี

เราได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของตัวเองจริงๆ หรือ เรานั่งใช้สติปัญญาของเราอย่างเต็มความสามารถแล้วหรือ หรือเราแค่วุ่นวายชอกช้ำไปตามบท ที่จริงเราคิดไปเองหรือเปล่า ว่าเราเศร้า เราเคยคิดไหมว่าเราเศร้าทำไม เกิดอะไร ทำไมเศร้า เค้าเอาอะไรไป เค้าทำอะไรให้ เราเสียอะไรไปหรือ ร่างกาย ความรู้สึก ความทรงจำ ความคิด หรือ ความระลึกรู้ใดๆ ? มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ . . . มันทนไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ มันจะตายมั้ยละนั่น ..

สุดท้ายเราก็ยังอยู่ต่อไปใช่ไหม คนต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นที่ปัญญา ทำไมเราไม่เคยใช้มันเลยนะ เราต้องยึดมั่นในตัวของเราเอาไว้ให้มั่น หากเราคิดว่าชีวิตนี้เราอยากดำรงไว้ เราก็ควรจะดูแลมันได้ วันหนึ่งความรู้สึกเราก็ดับวูบไปพร้อมมัน แล้ววันเศร้าจะไปมีความหมายอะไรกับเราเล่า หากเกิดมาแล้ว ก็จงเกิดเป็นดอกไม้ที่งอกงามเถิด ใครๆ ก็ต้องสู้กับการทำให้ทุกอย่างมันสมดุลกันทั้งนั้น

โลกไม่มีมีเพียงแต่เรา ..ชีวิตนั้นยังยาว ยังต้องเจอเรื่องราวอีกมากมาย

วันนี้เราอาจไม่รู้ว่าเกิดมาเพื่ออะไร แต่หากเราอยากอยู่อย่างมีความสุขแล้วล่ะก็ ก็ขอให้พิจารณาความทุกข์อย่างเที่ยงแท้ เพื่อจะได้เข้าใจมัน กำจัดมัน บริหารมันให้ได้อย่างถูกวิธีเถอะ อย่าได้สร้างขยะทางอารมณ์ แล้วก็เบียดเบียนทั้งตัวเราเองและผู้อื่น อีกเลย

หากเศร้า จงมองหาความงามรอบๆตัว และพิจารณามันโดยละเอียด คุณจะมีสมาธิที่จะพบบางสิ่ง หรือเข้าใจบางอย่างไปเอง จงใช้เวลารู้สึก ให้นานช้า และสัมผัสกับความมีอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของมัน

Create Date : 06 กันยายน 2550		0 comments
Last Update : 6 กันยายน 2550 17:45:40 น.
Counter : 473 Pageviews.
Share Tweet