ซนได้ใจแบบนี้ตองแปะห้วใจให้นอ้งภัชซะแร้วว
น่ารักคะ
เด็กรุ่นนี้ดื้อตาไส
ห้ามไม่ฟัง ไม่เถียงด้วย ไปลูกเดียวกิกิ

จ้ำม่ำมากเลยพี่นุช

ตอนนี้แป้งก้อกะลังขุนเจ้าตัวเล็กของแป้งเหมือนกัน 555

สวัสดีค่ะพี่นุช
ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ
ขอโทษด้วยที่ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมในบล็อคเลย
สบายดีนะคะ น้องโตขึ้นเยอะเลยค่ะ น่ารักมากด้วย

ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทาย น้องภัชน่ารักมากเลยค่ะ โห เสียดายแทนต้องนมแม่เสียหายไปหลายถุง แต่ดื่มได้มาถึง 11 เดือนเก่งแล้วค่ะ วัยกำลังซนเชียว

คนโตชื่อภู หรือคะ เพิ่งไปอ่านอีกบล็อกมา พี่ภูก็เก่งมาก คุณแม่สอนเก่งจัง เขียนหนังสือได้แล้วด้วย ลูกชายนี่ยังไม่ได้สอนอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ แต่ซักพักว่าจะเริ่มสอนเองเล็กๆ น้อยๆ บ้างแล้ว แต่แบบไม่ซีเรียส โรงเรียนอนุบาลที่อิตาลีนี่เค้าไม่สอนเรื่องวิชาการเลยค่ะ จนกว่าเข้าประถมเค้าถึงจะสอน อ่าน เขียน ไม่เหมือนที่เมืองไทยเห็นเพื่อนว่าเน้นวิชาการอนุบาลต้องท่องก-ฮ ให้ได้ นับเลขให้ได้

น้องภัชน้ำหนักดีมาก ๆ เลยคะ ข้าวฟ่าง 2 ขวบ 7 เดือนแล้ว น้ำหนักเพิ่ง 12.6 เอง อีกไม่นานน้องภัชตามทันแน่ ๆ 555

เด็กซนแสดงว่าฉลาดนะคะ สู้ ๆ นะคะ

สวัสดค่ะพี่นุช..

น้องภัชโตขึ้นเยอะเลย จ้ำม่ำมากๆด้วยค่ะ
อานุภาพของน้ำนมแม่แน่แท้เลย

ชอบที่คุณยายอุ้มน้องภัชเวลาให้นม
ดูอบอุ่นจังเลยนะคะ ท่านคงเมื่อยน่าดู
น้องภู น้องภัชโตขึ้นได้เห็นภาพ
ต้องรักคุณยายน่าดูเลยนะคะ

สนับสนุนให้พี่นุชพาน้องๆไปเที่ยวทะเลค่ะ
รับรองว่าน้องๆต้องชอบมากๆ
จ๋ำจ๋ำก็อ้อนบอกให้พาไปทะเลอีก
ส้มก็หาวันไปอีกเหมือนกัน ชอบเห็นเค้าหัวเราะ
แต่ก็ไปแค่ใกล้ๆอย่างชะอำนี่ล่ะค่ะ
ถ้าไปที่เดียวกันไม่แน่อาจเจอกันนะคะ

ขอบคุณค่ะ ที่ไม่ลืมกัน มี๊นุช เกดสบายดีค่ะ หายดีแล้ว ตอนนี้ก็มีแต่ไปตรวจร่างกายทุกๆ 3 เดือนค่ะ

น้องภัชจ้ำม้ำมาก เหมือนพี่ภูเลยนะเนี่ย หล่อทั้งพี่ทั้งน้องเลย

สวัสดีคะพี่นุช ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกัน น้องภัชโตขึ้นมากเลย หล่อไม่แพ้พี่ภู


เข้าบล็อกวันนี้เห็นข้อความจากพี่ก็ดีใจมากตอบทันทีเลยคะ
ที่หายไป หลักๆคือ หลังคลอด แม่ 1 ลูก 2 เวลาหายไปคะ ไม่มีเวลาอัพเดทบล้อกเลย และที่สำคัญ ลูกอ่อนเลี้ยงไม่ยากแต่ที่ทำตัวให้ทุกคนสนใจคือฮันน่า ตอนนี้เขาเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง แต่ละวันต้องหากิจกรรมออกนอกบ้านหรือร่วมกับคนอื่นให้เขาทำคะ ลูกชายคนเล็ก 7 เดือนแล้วคะ เลี้ยงง่ายแต่ติดนมแม่มาก คงเหมือนน้องภัช ตื่นตลอดในตอนกลางคืน

ผึ้งถูกยึดบัตรสมาชิกคะ บล็อกใช้ได้แต่หลังไมค์ไม่ได้ ขอคืนสภาพไปตั้งนานก็ไม่เห็นคืนให้ซักที เหตุที่ยึดคือผึ้งตามหาหนังสือมือ 2 ในห้องไกลบ้านคะ เขาหาว่าเราประกาศซื้อขายคะ (หนูไม่รู้) ผึ้งก็เลยไม่รู้ว่าจะทำยังไง อยากอัพบล็อกเหมือนเคยคะ

สวัสดีค่ะแม่นุช

น้องภูชอบภาษาอังกฤษอย่างนี้ดีเลย ถ้าเริ่มจากชอบซะแล้ว มันจะเรียนรู้ต่อเนื่องไปเอง ต่อไปก็พูดคล่องนะคะ

เรื่องสอนภาษาให้ลูกนี่ ถูกต้องที่สุดเลยค่ะว่าต้องไม่กดดันตัวเอง ของต้าร์นี่ดีอย่างคือพูดกับลูกเป็นภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาแม่ของตัวเองเลยง่ายๆ มากๆ และเป็นธรรมชาติ แต่ถ้าให้สอนลูกภาษาอังกฤษหรืออิตาเลียนจะยากกว่า
อังกฤษต้าร์พูดได้ดี แต่อิตาลีระดับแค่พอสื่อสารชีวิตประจำวันได้

กับราฟาเอล ต้าร์ไม่ได้สอนภาษาอังกฤษเค้าปล่อยให้เรียนรู้เอง แต่ก็จะพาเค้าไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ เช่น ไปเพลย์กรุ๊ปอังกฤษ ไปเข้าสมาคมอเมริกัน หรือ ไปเจอเพื่อนที่พูดอังกฤษ อะไรอย่างนี้ ดูเหมือนได้ผลนะคะ เห็นเค้าสนทนากับคนอื่นได้ แต่ไม่พูดเยอะเหมือนภาษาไทยกับอิตาเลียนเท่านั้นเอง

ก็หวังให้ลูกพูดได้สามภาษาที่จำเป็นต่อชีวิตเค้า เท่านี้ก็พอใจแล้วค่ะ