ตอน 4 จ้า...

ผมต้องย้ายหมูหยองกับถุงน้ำเกลือมาที่อีกห้องนึง

เพื่อรอให้น้ำเกลือหมดถุงก่อน ซึ่งน้ำเกลือที่ไหลลงมาทีละหยดๆ เหมือนภาพสโลว์ กว่าจะหมดถุงก็กินเวลาไปเกือบ 3 ชั่วโมงได้

ที่ห้องนี้เหมือนเป็นห้องพักฟื้น ในห้องนี้มีเตียงอยู่เกือบ 10 เตียง มีหมา แมว นอนให้น้ำเกลือกันอยู่หลายเตียง

ที่นี่ผมได้เห็นถึงความแตกต่างกันอย่างสุดโต่ง

ระหว่างคนรักหมากับคนลืมหมา

ผมมองไปที่เตียงนึง มีป้าคนนึงมานั่งเฝ้าหมาตั้งแต่เช้า ดูแลกันอย่างใกล้ชิด

ป้าเค้ากลัวหมาจะหนาว เอาผ้าห่มมาห่มให้ด้วย ป้าซื้ออาหารกระป๋องยี่ห้อแพงๆ อย่างดี มาป้อนให้หมาของป้า

สุดยอดของความรักแล้ว ผิดกับอีกเตียง มีหมาตัวนึงนอนกระดูกซี่โครงหัก หายใจพะงาบๆ ไม่มีแม้แต่เงาของคนที่มันรัก

คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของมัน มันโดนรถชน เจ้าของก็พามันมาหาหมอที่โรงพยาบาล พอรู้ว่าหมาของตัวเองกระดูกหัก แทนที่จะรักษาก็จะพาหมากลับบ้าน

หมอก็ไม่ยอมเพราะถ้าปล่อยให้กลับบ้านโดยที่ไม่ได้รักษา ก็เท่ากับว่าปล่อยหมาไปตาย เลยต้องยอมให้หมอรักษา

เจ้าของหมาบอกว่า ขอเดินไปเอาของที่รถแป๊บนึงเดี๋ยวกลับมา แล้วเจ้าของผู้ใจดำก็หายหัวไปเลย ทิ้งหมาได้แบบไร้เยื่อใย ไม่โผล่มาดูมันอีกเลย

หมอโทร. ไปหาเค้าก็ไม่รับสาย ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น

ผ่านมา 1 วันแล้วที่เจ้าตูบตัวนี้ต้องนอนเจ็บอยู่ตามลำพัง กระดูกที่หักก็ยังไม่ได้รักษาอะไรเลย เพราะหมอติดต่อเจ้าของมันไม่ได้นี่แหละ หมอถึงไม่ยอมทำอะไรซักอย่าง

ถึงเจ้าหมาตัวนี้มันจะเจ็บทรมานแค่ไหนก็ตาม ทุกครั้งที่มันได้ยินเสียงประตูห้องเปิดช้าๆ เสียงดัง

“แอ๊ดดด...” มันก็จะพยายามยื่นหน้าขึ้นมาใช้ตาปรือๆ มองหาเจ้าของของมันทันที

แต่มันก็ต้องทำตาละห้อยด้วยความผิดหวังทุกที เพราะมันมองไปไม่เจอแม้แต่เงาของคนที่มันรักเลยซักครั้ง

คนเราทำไมมันถึงได้ใจดำกันได้อย่างนี้ ผมไม่รู้หรอกว่าเค้ามีเหตุผลอะไรถึงได้ทำอย่างนี้ หรือเพียงแค่เค้าหมดรักเจ้า 4 ขาตัวนี้แล้ว เพราะมันกระดูกหัก

เลยเป็นภาระให้เค้าต้องเสียเงินค่ารักษาใช่มั้ย เลยเลือกที่จะเก็บเงินไว้แล้วทิ้งหมาไปอย่างไร้เยื่อใย

ผมนั่งมองมันแล้วน้ำตาไหล เห็นสภาพมันแล้วสงสารมัน เจ็บกระดูกหักแถมยังโดนทิ้งอีก

ก็ได้แต่ภาวนาให้เจ้าของมันกลับมาเยี่ยม มาดูแลมันด้วยเถอะ

คำว่าเดียวดายน่ะ ไม่ว่าเกิดขึ้นกับคนหรือหมา มันก็รู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างกันหรอก

จะต่างกันที่คนพูดให้คนอื่นเข้าใจได้ เรียกร้องได้เท่านั้นเอง

ถ้าใครที่คิดจะเลี้ยงหมาเนี่ย ผมขอวอนจากใจเลย ช่วยคิดกันให้นานๆ หน่อย ว่ารักจริงๆ หรือเปล่า

หรือแค่ชอบ แค่เห่อกับลูกหมาน่ารักๆ และเรามีเวลาอยู่กับมันมั้ย

หมามันมีชีวิต จิตใจ มีความรู้สึก

อย่าเลี้ยงหมาเพราะมันน่ารัก แต่เลี้ยงมันด้วยความรักเถอะครับ

ต่อตอน 5 ตอนจบจ้า...

Create Date : 21 มีนาคม 2553
Last Update : 21 มีนาคม 2553 18:46:47 น.		38 comments
Counter : 860 Pageviews.
Share Tweet