All Blog
|
เรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ Episode 2 บันทึกเมื่อ อาทิตย์ถัดมาจากตอนหนึ่ง (พ.ย. ๒๕๕๒) วันอาทิตย์ เป็นวันหยุดของคุณนายสมจิตร แต่คุณนายสมจิตรมักไม่หยุดพักผ่อนเหมือนคนทั่วไป อยู่บ้านเฉยๆ น่าเบื่อจะตาย รื้อข้าวของออกมาจัดใหม่ เข็นจักรตัวใหญ่ออกมาเย็บนู่นนี่นั่นดีกว่ากันเยอะ แน่นอนว่าจะมีคุณประสิทธิ์เป็นลูกมืออยู่ข้างๆ พอลงแรงจนหมดไฟแล้ว คุณสมจิตรก็จะตีตั๋วนอนยาวไปจนจรดเย็น บางทีก็มีปิยรัตน์นอนกลางวันเป็นเพื่อน (ช่วงคุณนายสมจิตรื้อบ้าน ปิยรัตน์ชิ่งไปหาที่ทำงานหน้าคอมเงียบๆ) แต่ไม่ใช่อาทิตย์นี้ เพราะปิยรัตน์ต้องไปสอนชดเชยทั้งวัน กลับมาก็เข้าครัวช่วยคุณประสิทธิ์เตรียมกับข้าวมื้อเย็น และแล้วเรื่องธรรมดาๆ ก็เกิด "วันนี้ แม่เราเขาทำงานเหนื่อยทั้งวัน ป๋าเลยซื้อเป๊บซี่มาให้เขา" (เหอะๆๆ โชว์หวานตลอดอ่ะ) คุณประสิทธิ์เปรยจบก็นึกขึ้นได้ว่าถึงเวลาปลุกคุณนายสมจิตรให้มากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาได้แล้ว ปิยรัตน์ก็เลยเกี่ยงกับคุณประสิทธิ์ว่าใครจะเป็นหน่วยกล้าตายรับหน้าที่อันสลักสำคัญนี้ แต่ก็เหมือนทุกครั้ง ลูกกตัญญูดีเด่นอย่างปิยรัตน์ต้องเป็นฝ่ายเสียสละไปจัดการอยู่แล้ว แต่ ปิยรัตน์ปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จ ตะล่อมยังไงคุณนายสมจิตรก็ยังนอนแบบแนบแน่นกับเตียงนุ่มๆ ตอนออกมารายงานผลเห็นคุณประสิทธิ์กำลังพยายามเปิดขวดเป๊บซี่อย่างทุลักทุเล จึงเสนอตัวเข้าช่วย "ไม่เป็นไร ป๋าบิดออกแล้ว แต่ต้องค่อยๆ เปิด เดี๋ยวมันฟู่ฟ่า..." (อ่า อั้นนั้นเข้าใจ ป๋ารอบคอบเสมอ) "เปิดเป๊บซี่ก็เหมือนปลุกแม่นั่นแหละ ต้องใจเย็นๆ ผลีผลามไม่ได้ เดี๋ยวอาละวาด" คุณประสิทธิ์ตบท้ายด้วยประโยคเด็ด กระแทกใจเข้าไปเต็มๆ จบเรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ ตอน 2 |
piyanof
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog Link |