. . . เ สี ย ง ค ร่ำ ค ร ว ญ จ า ก หั ว เ ตี ย ง . . .
ฉั น รู้ สึ ก ไ ด้ ถึ ง ค ว า ม เ ป ลี่ ย น เ เ ป ล ง . . .
เป็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่ยากเกินใครจะสังเกตุเห็นในระยะสั้นๆ
เป็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตัวฉัน ฉันอธิบายมันไม่ถูก แต่ฉันรู้ว่ามันมี
เนิ่นนานมาแล้วที่ทุกย่างก้าวของฉันต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างสม่ำเสมอ
แม้หลายครั้งมันจะวนเวียนเหมือนกลับมาที่เก่า...แต่ฉันไม่ใส่ใจที่จะไปคิดถึงมันมากนัก
ฉันยังเลือกที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า..เพราะฉัน...เพราะเธอ
ฉั น ช อ บ ที่ จ ะ ทำ เ พื่ อ เ ธ อ ค น นั้ น ...
ฉันชอบที่จะแอบมองเธอในยามที่เธอหลับใหล...ฉันรักที่จะเฝ้ามองเธอจากดึกจนเช้า
จากเวลาที่แสงดาวพร่างพราย จวบจนยามสางที่แสงแห่งวันใหม่เริ่มส่องสาด
ฉันรักจะเฝ้าคอยเธอท่ามกลางแสงอาทิตย์ร้อนแรง
จวบจนเวลาแสงตะวันเริ่มอ่อนล้า...ในความอ่อนแอ ฉันจะกลับสดชื่นในตอนที่เธอใกล้กลับหวนมา...
เ เ ม้ ว่ า ตั ว ฉั น จ ะ มี ค่ า ต่ อ เ ธ อ เ เ ค่ เ พี ย ง ชำ เ ลื อ ง . . .
แต่มันเริ่มอีกแล้ว...
ความอ่อนล้าของฉันมันทวีขึ้น...
ฉันรู้สึกเหมือนตัวหนักอึ้ง...รู้สึกเหมือนเศษสนิมเกาะร่างจนติดแน่นกับพื้น
ทุกย่างก้าวที่จะขยับเหมือนถูกถ่วงเอาไว้ด้วยหินหนัก
ฉันกลัว...
ฉันกลัวว่าวันนึงฉันจะไม่สามารถต่อสู้เพื่อเธอไหวอีกต่อไป
ฉันกลัวว่าฉันจะหมดความหมาย..
โปรดเถอะ....ได้โปรด..
เ ป ลี่ ย น ถ่ า น ใ ห้ ฉั น ที . . . .
[เสียงคร่ำครวญจากนาฬิกาชินจังโชว์ช้างน้อยบนหัวเตียงในห้องๆหนึ่ง]
Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2548 |
|
38 comments |
Last Update : 4 สิงหาคม 2548 8:17:40 น. |
Counter : 432 Pageviews. |
|
|
|
... เปิดเพลงลุงธีร์ ถูกใจลุงยิปเป็นยิ่งนัก
... เอ้า เอาปายยหนึ่งจอก ขอคารวะ