|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
17 July
ก่อนอื่น ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog ของข้าพเจ้าอย่างเป็นทางการ... สำหรับคนที่บังเอิญรู้จักเรา และบังเอิญเข้ามาที่ blog นี้ คนที่ไม่รู้จักก็ยินดีต้อนรับครับ เรื่องของเรื่องก็คือ blog นี้ตั้งใจสร้างขึ้นเพื่อขีด ๆ เขียน ๆ ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านสู่ตัวหนังสือ
17 July ก็เป็นแค่วัน ๆ หนึ่งเท่านั้นสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่ว่าสำหรับผมมันเป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิต มันไม่ใช่ทุกวันหรอกนะที่บอกผู้หญิงคนนึงว่าชอบ แล้วเขาก็ไม่กลัวจนหนีหายออกไปจากชีวิตผมนะ
คุณผู้หญิงครับ ผมว่าสำหรับผู้ชายโดยส่วนใหญ่ มันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะ ที่ผู้ชายคนนึงจะรวบรวมความกล้าแล้วบอกว่า เขาชอบคุณนะ ถ้าวันนึงมีคนมาทำอย่างนั้นกับคุณ ก็พิจารณาดี ๆ ก่อนว่าผู้ชายคนนั้นปกติเป็นคนยังไง ถ้าเขาไม่ใช่ประเภทที่อยู่ดี ๆ ก็ไปบอกชอบกับคนอื่นเขาไปทั่ว โปรดรู้ไว้เถิดว่าสิ่งที่เขาพูดออกไปมันมีค่า และมีความหมายแค่ไหน อย่าทำให้เขาต้องรู้สึกแย่กับสิ่งที่เขาได้ทำลงไป ผมไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องตกลงกับคำพูดของเขา ผมแค่บอกว่าให้คุณรับรู้ถึงคุณค่าของมัน
บางครั้งคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วเราไม่อยากให้เขาแค่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ผมว่าบางครั้งเราคงต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างลงไปเหมือนกัน จริงอยู่อนาคตข้างหน้ามันดูเหมือนจะยากลำบาก เราต้องอยู่ห่างไกลกัน แต่ถ้าผมไม่ได้บอก ไม่ได้พูดออกไปวันนี้ ผมก็จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกแล้ว แล้วเขาก็อาจจะเป็นแค่เพียงคน ๆ นึงที่อยู่ในความทรงจำดี ๆ เท่านั้นเอง คุณก็คงต้องเลือกว่าจะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป หรือเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำ... แต่ว่าผมเลือกแล้วที่จะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป
แต่ยังไงกรณีนี้ ผมดีใจกับสิ่งที่ผมได้พูดออกไป ผมไม่ได้บอกเพราะว่าผมอยากจะก้าวไปสู่อีกขั้นของความสัมพันธ์ แต่ผมแค่อยากจะบอกว่าผมชอบคุณเท่านั้นเอง ไม่ได้ต้องการอะไร ถึงแม้อาจจะหวังว่าเขาจะคิดเหมือนกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้คาดหวังมากนัก... และถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้บอกผมว่าเขาคิดเหมือนกันกับผม แต่เรื่องบางอย่างการกระทำมันบอกได้ด้วยตัวของมันเอง จริงมั้ยละ
วันที่ 17 July 2006 ก็เป็นอีกวันที่สวยงามของผม ถึงแม้ผมจะใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่เป็นชั่วโมงกว่าจะบอก ผมตั้งใจว่าจะบอกเสร็จแล้วผมก็โดดขึ้นรถ tram กลับบ้าน เพื่อให้เวลากับเขาที่จะงง ก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง แต่เรื่องกลายเป็นเวลา เรานั่งคุยกันต่อที่ tram stop จนรถ tram ผ่านไปคันแล้วคันเล่า ในที่สุดนาทีก็ผ่านไปเป็นชั่วโมง
ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เพราะว่า เพราะว่าอะไรก็ไม่รู้ แต่สำหรับผมเราเป็นบางอย่างที่เชื่อมถึงกัน ขอบคุณที่ไม่ได้ผลักผมออกไปอย่างที่ใครบางคนทำ ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างผม
Create Date : 22 กรกฎาคม 2549 |
|
3 comments |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2549 6:12:06 น. |
Counter : 329 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nurin (Nontagorn ) 23 กรกฎาคม 2549 10:12:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Kes (Reng ) 3 กันยายน 2549 12:33:59 น. |
|
|
|
| |
|
|
อย่างน้อยเค้าก็ไม่ได้รังเกียจคุณแน่นอน
...กิ้ววววว