Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
22 กรกฏาคม 2549
 
All Blogs
 
17 July

ก่อนอื่น ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog ของข้าพเจ้าอย่างเป็นทางการ... สำหรับคนที่บังเอิญรู้จักเรา และบังเอิญเข้ามาที่ blog นี้ คนที่ไม่รู้จักก็ยินดีต้อนรับครับ เรื่องของเรื่องก็คือ blog นี้ตั้งใจสร้างขึ้นเพื่อขีด ๆ เขียน ๆ ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านสู่ตัวหนังสือ

17 July ก็เป็นแค่วัน ๆ หนึ่งเท่านั้นสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่ว่าสำหรับผมมันเป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิต มันไม่ใช่ทุกวันหรอกนะที่บอกผู้หญิงคนนึงว่าชอบ แล้วเขาก็ไม่กลัวจนหนีหายออกไปจากชีวิตผมนะ

คุณผู้หญิงครับ ผมว่าสำหรับผู้ชายโดยส่วนใหญ่ มันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะ ที่ผู้ชายคนนึงจะรวบรวมความกล้าแล้วบอกว่า เขาชอบคุณนะ ถ้าวันนึงมีคนมาทำอย่างนั้นกับคุณ ก็พิจารณาดี ๆ ก่อนว่าผู้ชายคนนั้นปกติเป็นคนยังไง ถ้าเขาไม่ใช่ประเภทที่อยู่ดี ๆ ก็ไปบอกชอบกับคนอื่นเขาไปทั่ว โปรดรู้ไว้เถิดว่าสิ่งที่เขาพูดออกไปมันมีค่า และมีความหมายแค่ไหน อย่าทำให้เขาต้องรู้สึกแย่กับสิ่งที่เขาได้ทำลงไป ผมไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องตกลงกับคำพูดของเขา ผมแค่บอกว่าให้คุณรับรู้ถึงคุณค่าของมัน

บางครั้งคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วเราไม่อยากให้เขาแค่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ผมว่าบางครั้งเราคงต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างลงไปเหมือนกัน จริงอยู่อนาคตข้างหน้ามันดูเหมือนจะยากลำบาก เราต้องอยู่ห่างไกลกัน แต่ถ้าผมไม่ได้บอก ไม่ได้พูดออกไปวันนี้ ผมก็จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกแล้ว แล้วเขาก็อาจจะเป็นแค่เพียงคน ๆ นึงที่อยู่ในความทรงจำดี ๆ เท่านั้นเอง คุณก็คงต้องเลือกว่าจะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป หรือเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำ... แต่ว่าผมเลือกแล้วที่จะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป

แต่ยังไงกรณีนี้ ผมดีใจกับสิ่งที่ผมได้พูดออกไป ผมไม่ได้บอกเพราะว่าผมอยากจะก้าวไปสู่อีกขั้นของความสัมพันธ์ แต่ผมแค่อยากจะบอกว่าผมชอบคุณเท่านั้นเอง ไม่ได้ต้องการอะไร ถึงแม้อาจจะหวังว่าเขาจะคิดเหมือนกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้คาดหวังมากนัก... และถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้บอกผมว่าเขาคิดเหมือนกันกับผม แต่เรื่องบางอย่างการกระทำมันบอกได้ด้วยตัวของมันเอง จริงมั้ยละ

วันที่ 17 July 2006 ก็เป็นอีกวันที่สวยงามของผม ถึงแม้ผมจะใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่เป็นชั่วโมงกว่าจะบอก ผมตั้งใจว่าจะบอกเสร็จแล้วผมก็โดดขึ้นรถ tram กลับบ้าน เพื่อให้เวลากับเขาที่จะงง ก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง แต่เรื่องกลายเป็นเวลา เรานั่งคุยกันต่อที่ tram stop จนรถ tram ผ่านไปคันแล้วคันเล่า ในที่สุดนาทีก็ผ่านไปเป็นชั่วโมง

ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เพราะว่า เพราะว่าอะไรก็ไม่รู้ แต่สำหรับผมเราเป็นบางอย่างที่เชื่อมถึงกัน ขอบคุณที่ไม่ได้ผลักผมออกไปอย่างที่ใครบางคนทำ ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างผม


Create Date : 22 กรกฎาคม 2549
Last Update : 22 กรกฎาคม 2549 6:12:06 น. 3 comments
Counter : 327 Pageviews.

 
ดีใจด้วยนะคะ...
อย่างน้อยเค้าก็ไม่ได้รังเกียจคุณแน่นอน
...กิ้ววววว


โดย: I am SeRaPh วันที่: 22 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:23:53 น.  

 


มันไม่ง่ายเลยสำหรับบางคน
ที่จะบอกกับใครอีกคนว่าเรารู้สึกดีๆ กับเค้าอย่างไร
ดีใจ...ที่ในที่สุดคุณก็สามารถบอกมันออกมาได้


โดย: nurin (Nontagorn ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:12:29 น.  

 
ก็อย่างว่าอะนะ...
ลองคนเราได้ลองรักแล้ว ยากแท้ จากมัน....

แล้วเราก็จะกลายเป็นคนเสพติดความรัก


โดย: Kes (Reng ) วันที่: 3 กันยายน 2549 เวลา:12:33:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

The Petit garcon
Location :
Gothenburg Sweden

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add The Petit garcon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.