Bloggang.com : Peakroong :

:::เรือใบบนสายรุ้ง:::

สายรุ้ง...มิสิ้น...สลาย

เพรงบุพเพพาให้เรามาพบ
อย่าให้จบจากเจ็บจนเหน็บหนาว
กว่าจะไขว่คว้าขวัญร้อยเรื่องราว
ที่งามพราวราวสายรุ้งประดับใจ

เพราะกุศลเราสองเสมอเสมือน
รักคืนเรือนแต่ปางก่อนฤาไฉน
ให้สนิทชิดใกล้มิพรากไกล
หลอมฤทัยคงมั่นสวรรค์รอ

กุมมือกันฝ่าดั้นสู่แดนทิพย์
แดนนิมิตกราบกรานอธิษฐานขอ
พระพุทธองค์ทรงดำเนินล่วงไปรอ
เพียรให้พอมิท้อแท้มิแพ้ใจ

วันและคืนตื่นรู้ดั่งพุทธะ
เรียนสัจจะจากทุกข์มิหวั่นไหว
พบทางทองล่องเรือธรรมนำทางไป
สู่แดนไสวเกษมสุขตราบนิรันดร์....!

พุด

หากชะตา ฟ้าพรหม ลมกำหนด
อย่าพึ่งหมด ความหวัง ครั้งหมองศรี
เพรงบุพเพ อันใด ให้โศกี
ขอคนดี จดจำ สักคำพอ

ถึงกุศล ผลใด ในชาติก่อน
ที่สร้างสอน สั่งสม แสนร่อยหลอ
มาชาตินี้ มีบุพเพ เพียงเฝ้ารอ
บุญที่ก่อ รักที่สร้าง มีทางเดิน

หากว่าแยก จากกัน ด้วยรันทด
จะปรากฎ เกียรติรัก สักผิวเผิน
หากว่าชั่ง น้ำจิต คิดประเมิน
ใช่เผอิญ พบกัน สักวันใด

หากเพราะฟ้า ดินพรหม นิยมช่วย
จึงอำนวย เวลา พาสดใส
บทเรียนรัก จักเรียน เพียรยาวไกล
เหตุอันใด มาตัดช่อง ให้หมองมัว

หากว่าเห็น สายรุ้ง มุ่งฟากฟ้า
คือดวงตา ใครหนึ่ง ซึ่งสลัว
มองจันทรา สูงเด่น มิเห็นตัว
ใช่หวาดกลัว จึงกล้า สบตาจันทร์

เพราะเสียงใน ใจร่ำ พร่ำร้องเรียก
ยังสำเหนียก สำนึก รู้สึกฝัน
ยังละเมอ เพ้อพก ตระหนกชีวัน
หวังด้วยฝัน ตะวัน เคียงจันทรา

เปรียบพระจันทร์ เกินใฝ่ ทำไมเล่า
ยังคิดเฝ้า หมายจันทร์ นั้นหนักหนา
รู้ทั้งรู้ อยู่ว่า โชคชะตา
หากนำพา คู่แท้ คงแน่นอน

หากเป็นจันทร์ สูงสุด สุดจะสอย
เกินคว้าคอย เคียงจิต ชิดสมร
แต่ความหวัง ย้งกล้า พาอาวรณ์
หากบังอร เปลี่ยนแปลง เหมือนแกล้งใจ

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

เรือใบบนสายรุ้ง

ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน รู้ว่าเธออยู่ไกล
รู้ว่าเธอจะรอ อยู่ตรงปลายสายรุ้ง
ฉันต้องข้ามไป ด้วยเรือใบสักลำ กับพลังของฉัน
และด้วยลมแห่งรัก กับวิญญาณของฉัน

แม้ว่าเธอจะไกลสักเพียงใด
ฉันก็จะไป ไปหากัน
เรือใบบนสายรุ้ง จงนำความรักไป
มีคนที่รักฉัน เขาจะคอยอยู่

คอยฉันด้วยหัวใจ ประกายแห่งสายรุ้ง
นำทางให้ฉันที ไปเจอความรักแท้ ที่ตรงปลายทาง
เจอใจที่ดีดี แม้จะมีแต่ฉัน
อยู่บนความเวิ้งว้างแม้จะไปอีกไกล

แต่ไม่เคยอ้างว้างเพราะว่ามีจุดหมายอยู่ในใจ
ไม่ท้อไม่ลังเล ไม่หลงทาง
เรือใบบนสายรุ้งจงนำความรักไป
มีคนที่รักฉันเขาจะคอยอยู่คอยฉันด้วยหัวใจ

ประกายแห่งสายรุ้งนำทางให้ฉันที
ไปเจอความรักแท้ ที่ตรงปลายทาง
เจอคนที่แสนดีดวงตะวันยังทอ สายรุ้งเรืองรอง
วางบนละอองสายฝนเรือจะลอยลำไป

ในท้องฟ้าเบื้องบนค้นหารักที่แท้จริง
จะไม่มีวันใด ที่สายรุ้งเลือนลาง
ในการเดินทางครั้งนี้ลมแห่งรักรุนแรง
อยู่ทุกวินาทีรู้ ว่าฉันจะมีเธอ

ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน รู้ว่าเธออยู่ไกล
รู้ว่าเธอจะรอ อยู่ตรงปลายสายรุ้ง
ฉันต้องข้ามไป แหละฉันจะเจอเธอ...

ขอบคุณทุกบทกวี ภาพและเพลงที่ปรากฏในบล็อก,

ภูมิใจเถิด..วันนี้ผลงานของคุณเผยแพร่ไปทั่วโลก..

ให้งานออนไลน์ทุกชิ้นเป็นดาวประดับฟ้า

ขอบคุณทุก"งานสร้าง"ที่แสนงดงาม.

'ปีฆรุ้ง...

Create Date : 28 พฤษภาคม 2553

0 comments

Last Update : 28 พฤษภาคม 2553 12:02:27 น.

Counter : 787 Pageviews.