ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
6 เมษายน 2553
 
All Blogs
 
:::ชำแหละทฤษฏี 6:::



6 เมษายน
เจ้าอ้ายที่รักยิ่ง

เมื่อวาน DTAC ล่มตั้งค่อนวัน เครือข่ายอินเทอร์เน็ทเดี้ยง
นึกไปว่าถ้าไม่มีดาวเทียมสื่อสารดวงนั้น คนไทยจะอยู่ได้มั้ย
คนไทยจะชักตายมั้ย นายคิดว่างัย? นายจะชักตายมั้ย ?
สำหรับชั้น ชั้นไม่เดือดร้อน เคยอยู่มาอย่างไรก็น่าจะอยู่กันอย่างนั้น
ชั้นจะดีใจด้วยซ้ำไป หากจะเป็นโอกาสให้ยึดยื้อโลกใบเดิมกลับคืนมา
ไม่ใช่เพราะวัยทำให้ความคิดล้าหลัง วัยของคนบางกลุ่มเป็นแค่ตัวเลข
ชั้นแค่อยากชะลอความเจริญที่เบียดบังเอาจิตวิญญานของเด็กรุ่นใหม่ไป
หรือนายจะเถียงว่าไม่จริง?

เทคโนโลยีทำให้การสื่อสารเจริญขยายตัวอย่างรวดเร็วจนบางอย่างเราควบคุมไม่ได้แล้ว
เด็กในวัยเรียนเติบโตมาท่ามกลางความเสื่อมโทรมของสังคม
ฉันมองอย่างคนเป็นเป็นครูไม่ใช่นักธุรกิจ ฉันยังอยากให้เมืองไทยเป็นเมืองเกษตรกรรม
มีทัศนียภาพสวยงามสงบร่มเย็น มีวัฒนธรรมประเพณีไทยสืบสานไว้เป็นจุดขาย
ฉันอยากให้เมืองไทยเป็นเมืองท่องเที่ยว ที่ประชากรมีความรู้ ความคิด มีจิตใจสวยงาม
รู้เท่าทันโลก รู้เท่าทันสังคม แต่ไม่จำเป็นต้องตามความเปลี่ยนแปลงนั้นทั้งหมด

เรารู้เท่าทันโลก รู้เท่าทันสังคม เราเห็นอนารยธรรมเชี่ยวกรากที่หลั่งไหลเข้ามา
แต่มันกลายเป็นเชื้อโรคสายพันธุ์ตะกละตะกรามที่พร้อมกลืนกินจิตสำนึกและความเป็นมนุษย์
ชั้นกลุ้มใจกับพฤติกรรมของคนที่เรียกตัวเองว่ารุ่นใหม่เหลือประมาณ
เหมือนมองโลกในแง่ร้าย แต่นายมองเห็นอะไรเหมือนชั้นมั้ย
อีกยี่สิบปี สามสิบปี สี่สิบปี ห้าสิบปี ข้างหน้าเด็กรุ่นต่อไปจะอยู่กันอย่างไร
ชั้นแค่อยากนั่งอยู่ในโลกสีเขียวมองดูสิ่งรอบตัวอย่างรื่นรมย์


นั่งพิมพ์จดหมายฉบับยาวเหยียดถึงนายด้วยคิดถึงแต่ดันไม่ถึงไปเสียได้
คนเรานี่ไม่รู้จักเอาประสบการณ์มาสอนตัวเอง น่าเขกกระโหลกตัวเองนิ
อยู่ๆไฟดับงานยังไม่ทันได้ส่ง ใน note pad ก็ไม่ได้ save สำรองไฟหมดอายุไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันกลับมานั่งพิมพ์งานใหม่ อืมม์ ความจำฉันยังใช้ได้ดีอยู่ แต่ความคิดถึงไม่เท่าเดิมแล้ว

อ่านทวนไปทวนมา มันไม่เหมือนที่เขียนไว้ครั้งแรกสักนิด ไม่เป็นไรนะ มันก็ประมาณนี้แหล่ะ
ช่วงนี้ฉันเลิกเล่นหมากรุกแล้ว ไม่ชอบทำร้ายจิตใจคนอื่น กับไม่อยากเป็นคนแพ้ด้วย
ไหนใครว่ากีฬาเป็นยาวิเศษไง ฉันเห็นคนแพ้ทะเลาะกับกรรมการบ่อยๆ
เปลี่ยนไปนั่งอ่านหนังสือในห้องพระกันดีกว่ามั้ย
นายสร้างห้องพระเพื่อสะสมวัตถุมงคลไว้คุยอวดกันหรือยัง
รัฐเลิกจ้างเมื่อไหร่ก็เปิดแผงพระได้เลยงั้นซี


วันนี้ชั้นเอาวิธีการสอนแบบเก่าๆแต่ได้ผลดีมาฝาก
นายคงไม่ลืมวิธีการสอนแบบ CLE ที่ครูภาษาไทยเอาไปใช้เป็นมปพ.
ชั้นว่ามันเป็นวิธีการสอนที่เหมาะสำหรับเด็กโตๆของนาย

วิธีสอนแบบแสดงบทบาท (Role Playing Method)
--------------------------------------------------------------------------------

วิธีสอนแบบแสดงบทบาทเป็นวิธีสอนที่ใช้การแสดงบทบาทสมมุติ
หรือการเทียบเคียงสถานการณ์ที่เป็นจริงมาเป็นเครื่องมือในการสอน
โดยที่ครูสร้างสถานการณ์สมมุติและบทบาทขึ้นมาให้นักเรียนได้แสดงออก
การแสดงบทบาทอาจทำได้ทั้งทางด้านความรู้ความคิด และพฤติกรรมของผู้แสดง
วิธีการนี้จะสร้างความเข้าใจและความรู้สึกให้เกิดกับนักเรียนได้ดี

ความมุ่งหมายของวิธีสอนแบบแสดงบทบาท
1. เพื่อฝึกให้นักเรียนทำงานร่วมกันเป็นทีม
2. เพื่อให้นักเรียนกล้าแสดงออกซึ่งความรู้สึก ความคิด และพฤติกรรม
3. เพื่อฝึกทักษะการแก้ปัญหา

ขั้นตอนของวิธีสอนแบบแสดงบทบาทก็ง่ายๆแค่เลือกปัญหาที่นักเรียนเข้าใจยาก
มาเป็นเรื่องที่จะแสดงบทบาทให้นักเรียนร่วมกันกำหนดตัวบุคคลให้เหมาะสม
ธรรมชาติของเด็กชอบเล่นสมมุติอยู่แล้ว แต่ครูต้องละเอียดกับสำนวนภาษาและแนวคิด
นายคงนึกออกว่า สังคมใหม่สรรหาอะไรมาให้เด็กลอกเลียนแบบ
ชั้นรู้ว่านายมีวิธีการสะกัดกั้นได้อย่างละมุนละม่อม
บางทีปากตะไกรของนายก็มีประโยชน์ แต่ระวังเรื่องความรู้สึกของเด็กด้วย

ชั้นมองว่าการสอนแบบแสดงบทบาททำให้ผู้เรียนได้เรียนอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน
เข้าใจเรื่องราวได้ง่าย และจดจำได้ดี นอกจากนี้ยังช่วยพัฒนาการทางอารมณ์และสังคม
ส่งเสริมให้เด็กมีการสร้างความร่วมมือร่วมใจกันในการทำงาน
แต่ครูต้องเน้นให้มีสาระสอดคล้องกับจุดประสงค์ที่กำหนดไว้

มีข้อสังเกตของวิธีสอนแบบบทบาทอีกนิด
การแสดงบทบาทบางครั้งใช้เวลามาก ทั้งในการแสดงจริงและการฝึกซ้อม
ยิ่งทุกวันนี้เด็กมีพฤติกรรมด้านการแข่งขันสูง
ครูผู้สอนต้องเข้มงวดเรื่องความเหมาะสมคำนึงถึงองค์ประกอบ
เช่นเวลาและค่าใช้จ่ายให้พอดี กำจัดความเกินงามซะมั่ง
แต่ชั้นคิดว่าการสอนนี้เหมาะกับนายทีเดียว

ชั้นมีความสุขกับการเขียนจดหมายถึงนายนะ แต่ช่วงนี้คงไม่ค่อยมีเวลา
จะศึกษาธรรมะ เข้าห้องพระแล้วใจร่ม แม้ว่าจะไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
ชั้นสงสัยจัง ทำไมเด็กบางคนก็เก่งไม่หมดซะทุกเรื่องราว ชั้นงงมาก
นายน่ะเข้าหาพระธรรมซะมั่ง สร้างบารมีเผื่อภพหน้า ภพนู๊นน..
หยุดแชทได้แล้ว เลิกล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นเสียที


รักนายมากกว่าเมื่อวานอีกหน่อยนึง.

เจ้าเอื้อย

เพลงประกอบ: QUANDO QUANDO








Create Date : 06 เมษายน 2553
Last Update : 6 เมษายน 2553 8:24:33 น. 0 comments
Counter : 593 Pageviews.

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.