BlogGang.com : : พัทยา : พ่อ

พ่อ

ตั้งใจจะเชียนเรื่องพ่อตั้งแต่ก่อนวันพ่อ
จนวันนี้จะสิ้นปีอยู่แล้ว ถึงได้ฤกษ์ซะที
เอาน่ะ ยังไงก็รักพ่อทุกวันอยู่แล้ว

จำความได้ก็รู้ว่าพ่อเป็นทหารเรือ เป็นช่างซ่อม ทีวี วิทยุ
และเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่น ๆ แต่ส่วนใหญ่ก็เห็นแต่ซ่อมไอ้ทีวี กับวิดยุนี่แหละ
ไม่รู้ว่าไอ้พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าอย่างอื่น มันไม่พัง หรือพ่อซ่อมไม่ได้ก็ไม่รู้
ถึงตอนนี้พ่อจะเลิกซ่อม ทีวี มานานมาก ๆแล้ว
แต่แม่มักจะพูดให้ได้ยินเสมอว่า
พ่อมึงน่ะ ตอนนี้ อย่าว่าแต่เครื่องซักผ้าเสีย เล้ย (เสียงสูงมาก)
แค่บอกให้เปลี่ยนปลั๊กเตารีด หรือเปลี่ยนไฟในห้องน้ำ
รอจนต้องลงมือทำเอง กวน... อารมณ์ที่สุด

พ่อยังเป็นคนขับรถ คนขับรถจริง ๆ ประมาณว่า พขร เลย
แม่บอกว่า ตอนเราเด็กมาก ๆ พ่อก็ขี่มอไซนี่แหละ
แต่ตอนหลังพ่อกลัวว่า ลูกจะเปียกฝน แดดร้อน เวลาไปเรียน
พ่อก็เลยกัดฟัน ซื้อรถ กะป๊อ หรือที่เราเรียกว่ารถ ซุบารุ
(ก็มันยี่ห้อนี้จิงจิง นะ แต่ตอนนี้เห็น ซูบารุ แต่ละคันราคาเป็นล้าน)
เพราะว่ามันมีหลังคา พอคุ้มฟ้า คุ้มฝนได้
ตอนแรกพ่อก็ขับไปส่งแค่เรากับพี่ไปโรงเรียน
แต่ซักพัก เพื่อนข้างบ้านก็เริ่มฝากลูกเขาไปด้วย
ไอ้เราก็สนุกซิมีเพื่อนไปด้วย
แถมพ่อก็ได้เงินมาเป็นค่าขนมให้ลูกด้วย
ซักพัก มันไม่ใช่แค่ลูกคนข้างบ้านสิ
ลูก ๆ บ้านถ้ด ๆ ไปเค้าก็มาฝาก
รถเราก็ชักจะเริ่มแน่น
พ่อคงเห็นว่า ไหน ไหน มันก็ ไหน ไหนแล้ว
พ่อก็เลยออกรถตู้มันซะเลย
วันธรรมดา ก็รับส่งนักเรียน กันเป็นเรื่องเป็นราว
ตอนเช้า 2 รอบ เย็นอีก 2 รอบ
เราก็เลยได้ตำแหน่งเด็กรถเป็นของแถม
คอยดูและกระเป๋านักเรียน กับกระติกน้ำ เท่ห์ไม่หยอกนา
วันเสาร์ อาทิตย์ พ่อก็รับจ้างไปทั่วราชอาณาจักร
แล้วแต่จะจ้าง พ่อบอกว่าตอนนั้นวันละพัน น้ำมันเติมเอง

อ้าวแล้วสงสัยล่ะซิ ว่าพ่อเป็นทหารเรือตอนไหน
พ่อก็เป็นทหารเรือ ทุกวันและเวลาราชการนั่นแหละ
พ่อเป็นทหารเรือ ตั้งกะเป็น ทหารเกณฑ์
จนเกษียณ อายุราชการ (ถ้าหลวงเค้าให้เป็นต่อ พ่อก็คงไม่เลิกหรอก)
พ่อจะแต่งตัวไปเป็นทหารเรือ ประมาณ 8 โมงกว่า ๆ
หลังจากขับรถส่งนักเรียนเสร็จแล้ว
ประมาณ 11 โมง เกือบ ๆ เที่ยง พ่อก็จะกลับมากินข้าวเที่ยง
พร้อมกับซ่อม ทีวี พอบ่ายโมงนิด ๆ พ่อก็กลับไปเป็นทหารเรือต่อ
บ่ายสามโมงครึ่ง พ่อก็จะเลิกเป็นทหารเรือ
แล้วก็ไปเป็นคนขับรถรับส่งนักเรียน
พอส่งนักเรียนคนสุดท้าย(ก็ตัวเรานี่แหละ) เสร็จตอนห้าโมงกว่า ๆ
พ่อก็จะกลายเป็น ช่างซ่อม ทีวี
แม่บอกว่า พ่อจะซ่อม ทีวี จนถึง ตีสอง ตีสาม ถึงจะนอน
(สมัยนี้เราเล่นเน็ตจนถึงตีสองถึงนอนเหมือนพ่อเลย เฮ้อ เศร้า)
แล้วพ่อก็จะตื่นตอน หกโมงเช้า ไปเป็นคนขับรถ แล้วก็ทหารเรือ
พ่อเป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน

พ่อเป็นทหารเรือ ยศเล็ก ๆ
จำได้ว่า พ่อพยายามอ่านหนังสือเพื่อสอบเป็นนายทหารสัญญาบัตร
อยู่หลายปี แต่ก็ไม่ได้ซักที เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกับพ่อติดยศนายเรือ
กันหมดแล้ว
พ่อพยายามอยู่ 4-5 ปีแล้วพ่อก็เลิก
แม่มาบอกทีหลังว่า
ถ้าปีไหนเค้าเอา 2 คน พ่อก็จะสอบได้ที่ 3
แต่ถ้าปีไหนเอาคนเดียว พ่อก็จะได้ที่ 2
เอากะเค้าสิ
แม่บอกว่าเคยมีกรรมการคุมสอบมาหาที่บ้าน
แต่พ่อมึงก็คือ พ่อมึง
พ่อเล่นตามระบบ ก็เลยเป็นแบบนี้
ตอนหลังพ่อก็เลยเลิกสอบ
เอาเงินเก็บไว้ให้ลูก เอาเวลาทำมาหากินดีกว่า พ่อบอก

แล้ววันนึง พ่อก็ไปเป็นเซลล์ขายประกัน
ตอนนั้นเราคงประมาณ 12 หรือ 13 ขวด
พ่อคงขายประกันเก่ง
(แต่เราว่าเป็นเพราะแม่เราขายเก่งมากกว่า เพราะแม่คุยได้กับทุกคน
แม้แต่กับคนแปลกหน้า ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เฮ้อ อีกและ แม่เรา)
เพราะต่อมาพ่อก็เลิก เป็นคนขับรถรับส่งนักเรียน
เลิกเป็นช่างซ่อม ทีวี
แต่พ่อ(และแม่) ก็กลับบ้านดึกเหมือนเดิม เกือบห้าทุ่ม เที่ยงคืน ทุกวัน
แถมเสาร์ อาทิตย์ ก็จะหายไปเลยตั้งกะเช้าจนค่ำ
ปล่อยให้ ทีวี เลี้ยงลูก
แต่เราก็เข้าใจนะ พ่อต้องหาเงินเลี้ยงครอบครัวนี่นา
พ่อขายรถตู้ เปลี่ยนมาขับรถเก๋ง มือสอง
จำได้ว่ามันเป็น TOYOTA CORONA
ถึงมันจะเก่า แต่จำได้ว่าตอนนั้นตื่นเต้นมากมาย
แล้วพ่อก็ซื้อ รถเก๋งป้ายแดง คันแรก
ตื่นเต้นจะตาย ก็ทั้งซอย มีรถพ่อเรา คันเดียว นี่นา
ในเวลาต่อมาพ่อก็ ซื้อรถป้ายแดง อีก 2 คัน (ซื้อทีละคันนะ)
แล้วพ่อก็ซื้อบ้าน บ้านที่เราอาศัยอยู่ปัจจุบันนี่แหละ
แต่ตอนนั้นเราอยู่บ้านหลวง จนพ่อเกษียณ
พ่อเตรียมการไว้หมด
กลัวลูกไม่มีที่คุ้มกะลาหัว พ่อบอก อีกแล้ว

แล้วพ่อ ก็ยังเป็น "พ่อ"
ตอนเราเป็นเด็ก พ่อคงทำงานหนักมาก
เรากับพ่อก็เลยไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร้
ประมาณว่า พ่อพาลูกชายไปเตะบอล ไม่มี้ ไมมี
ถ้ามีคงเขินกันตายเลย
พ่อไม่เคยมีเวลาสอนการบ้านลูก
แต่จำได้ว่าต้องทิ้งการบ้านไว้ให้พ่อตรวจทุกวัน
พ่อคงไม่สนหรอกว่าเราทำถูกหรือผิด พ่อแค่คงดูว่าเราทำครบหรือเปล่า
พอเราโตขึ้น ขอเงินไปเรียนพิเศษที่ไหน พ่อก็ให้
ขอเงินซื้อหนังสือ พ่อก็ให้
เรียนมหาลัย ขอเงินไปซื้อ TEXT เล่มเป็นพันพ่อก็ให้
จริง จริง แล้วไม่ได้ซื้อทุกเล่มหรอก
บางเล่มก็ไปยืมห้องสมุดมาให้พ่อดูว่าซื้อแล้ว
(ก็ภาษาประกิด พ่ออ่านไม่ออกอยู่แล้ว เลวจิงจิงเรา)
แล้วก็ไป ซีหลอก เอา ก็แหมนะมันก็อ่านได้เหมือนกัน
แถมเหลือตังไปเลี้ยงสาวอีกตั้งแยะ
พ่อเรียนไม่สูง พ่อจบแค่ มศ3 มั้ง
แต่พ่อก็ส่งเสีย ทั้งเคี่ยว ทั้งเข็น จนลูกจบปริญญาทุกคน

พ่อไม่เคยบอกว่าลูกต้องทำอะไร หรือเป็นอะไร
พ่อพูดเสมอว่า พ่อขออย่างเดียวให้ลูกเป็นคนดี

พ่อพูดน้อย แต่พ่อทำเยอะเหลือเกิน
พ่อไม่เคยพร่ำสอน แต่ทำให้ลูกเห็น ว่าพ่อ
ขยัน แค่ไหน
อดทน แค่ไหน
ซื่อตรง แค่ไหน
พ่อไม่ได้ร่ำรวย แต่พ่อก็มีทุกอย่างให้ลูกไม่เคยให้รู้สึกขาด

วันนี้ผมอายุ 30 แล้วพ่อ
ตอนที่พ่ออายุเท่านี้ พ่อมีลูก 2 เมีย 3 อ่ะล้อล่น แค่คนเดียว
พ่อรับผิดชอบทั้งครอบครัว
แต่วันนี้แค่ผมรับผิดชอบตัวเอง ยังรู้สึกว่าหนักหนาสาหัส
คงไม่มีปัญญารับผิดชอบ ทุกชีวิตเหมือนพ่อ
พ่อเข้มแข็งมาก แมนสุดสุด

วันพ่อที่ผ่านมา เราไปกินข้าวกันครบทั้งครอบครัว
ผมบอกรักพ่อไปแล้ว
จริง จริง ก็รักพ่อทุกวัน

แต่ที่อยากบอกพ่อที่สุด

แต่ยังไม่เคยบอก

แต่ผมจะทำทุกวัน เหมือนที่พ่อทำ

ผมจะเป็น คนดี ครับพ่อ ให้สมกับที่เป็นลูกพ่อ

รักพ่อ และ จะเป็นคนดี ทุกวันครับ

แจ็ค
ลูกของพ่อ

Create Date : 17 ธันวาคม 2552

Last Update : 17 ธันวาคม 2552 15:02:13 น.

10 comments

Counter : 595 Pageviews.

โดย: ก้อนหินในดินทราย

วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:13:54:41 น.

สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาอ่านค่ะ

คุณพ่อของคุณท่านน่ารักจังนะคะ

โดย: บัวอ้วน (บัวบุษบง

) วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:15:20:55 น.

คุณ ก้อนหินในดินทราย

คุณ บัวอ้วน ดีใจที่มาเยี่ยม ครับ

โดย: พัทยา

วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:15:45:07 น.

ก็ไปเยี่ยมกลับบ้างเซ่เพ่
คนอื่นเค้ามาเยี่ยมทั้งที ไปเม้นท์ที่บล้อกเค้าบ้าง
ถ้าเค้าไม่กลับมาอ่าน เค้าจะรู้ไหมเนี่ย

ปล. หลงรักคุณพ่อคุณพัทยาอ่ะคะ
แมนจังเลย