อุ้มผาง อุ้มไพร เมื่อธารน้ำใจไหลจากที่ราบต่ำสู่ที่ราบสูง ตอนที่ 1 ..รถยนต์ 9 คัน ผู้คนกว่าร้อยชีวิต เดินทางกันในยามดึกดื่นค่อนคืน กว่า 900 กิโลเมตร ผ่าขุนเขา ป่าทึบ จากจังหวัดข้ามจังหวัด จากอำเภอข้ามอำเภอ จากหมู่บ้านสู่หมู่บ้าน จากพงไพรสู่ดงลึก จากประเทศไทยสู่พม่า 1,219 โค้ง ผมรู้สึกตัวขึ้นอีกครั้งด้วยความสะลึมสะลือ เปลือกตาอันหนักอึ้งค่อย ๆ เปิดขึ้นอย่างยากลำบาก ภาพที่เห็นเป็นภาพแรกคือ ท้องฟ้าเบื้องบนซึ่งยังคงมืดมิด ดวงดาวดารดาษพร่างพราวเต็มท้องฟ้า รถยนต์ยังคงเคลื่อนด้วยความเร็ว ผมไม่แน่ใจว่าเราถึงจังหวัดไหนแล้ว อาจจะเป็น นครสวรรค์ กำแพงเพชร หรืออาจจะใกล้ถึงแม่สอด ผมพลิกตัวไปมาอย่างยากลำบากเพราะข้าวของที่อัดแน่นอยู่เต็มหลังกระบะ ทั้งเสื้อผ้า ผ้าห่ม อาหารแห้ง แทบจะไม่มีที่ให้ขยับกาย เพื่อนร่วมทางของผม 2 คนยังคงนอนหลับใหลเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สากับอากาศอันหนาวอย่างทารุณเพราะลมอันพัดแรงระหว่างรถวิ่งด้วยความเร็ว ผมค่อย ๆ ยันกายขึ้น ทอดสายตามองไปยังเบื้องหน้ารถ ภาพที่เห็นคือรถกระบะอีก 8 คัน ทุกคันล้วนแล้วแต่อยู่ในลักษณาการเดียวกัน คือทุกคันอัดแน่นไปด้วยของและคน และทุกคันเดินทางมุ่งหน้าไปสู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ สู่ดินแดนที่เปี่ยมไปด้วยมนต์ขลังแห่งขุนเขาและป่าไพร ทุกคันล้วนแล้วแต่มีภารกิจเดียวกัน คือภารกิจแห่งการเดินทางไปแบ่งปันสิ่งที่ผู้ที่อยู่ห่างไกลยังดินแดนแสนไกลแห่งนั้นยังขาด “อุ้มผาง อุ้มไพร เมื่อธารน้ำใจไหลจากที่ราบต่ำสู่ที่ราบสูง” ก่อนอื่นต้องขอแนะนำสมาชิกผู้ร่วมเดินทางกันก่อน ทั้งสมาชิกเดิมที่เคยไปเที่ยวร่วมเดินทางด้วยกันประจำ และสมาชิกใหม่ซึ่งไม่เคยพบหน้าค่าตากันมาก่อน แต่ก็เปี่ยมไปด้วยน้ำใจ รูปที่ถ่ายมาอาจจะเก็บภาพ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ป้า ๆ อา ๆ ลุง ๆ ได้ไม่ครบ ต้องขออภัยด้วยนะครับ ในการเดินทางครั้งนี้ผมพยายามหลับพยายามนอนเอาเรี่ยวเอาแรงมาโดยตลอด แต่เมื่อมาเจอกับเส้นทาง Hi-Light 1,219โค้ง ก็ทำให้หลับไม่ลง เพราะเส้นทางที่วกวน คดเคี้ยว อภิมหาโค้ง โค้งติดโค้งแบบไม่ให้หยุดพักหายใจ มนต์เสน่ห์ของเส้นทางนี้ยังขลังมิเสื่อมคลาย สภาพธรรมชาติของเทือกเขา และความมหัศจรรย์ของถนนที่กระหวัดรัดเกี่ยวไปตามภูเขาราวกับจะเนรมิต หมู่บ้านผู้อพยพชนกลุ่มน้อยที่อยู่ตามรายทาง ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ ทำให้เส้นทางนี้ ผมมิเคยหลับเลย มีสิ่งหนึ่งที่สุดแสนจะทรหดสำหรับทริปนี้ ก็คือตลอดระยะทางเกือบสองพันกิโลเมตรทั้งไปและกลับ ผมต้องนั่งกระบะหลังเกือบตลอดทาง ทั้งความหนาวจากลมที่แรงจากรถวิ่ง ฝุ่น ควัน ความเมื่อยล้า เป็นประสบการณ์อีกแบบหนึ่งที่ถึงแม้จะลำบาก แต่ก็สุดแสนจะประทับใจ เมื่อผ่าน 1,219 โค้งอันสุดแสนจะทรมานมาแล้ว เราก็ได้พบกับพ่อพิมพ์ ผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเด็กนักเรียน แห่งอุ้มผาง ท่านอาจารย์สมประสงค์ มั่งอะนะ ผู้อำนวยการโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม หนึ่งปีผ่านไปจากที่เราเจออาจารย์ครั้งแรก ท่านยังเป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง ทั้งความกระตือรือร้นในการต้อนรับแขก พูดคุยสนทนายิ้มแย้มกับทุก ๆ คน และการทำงานที่เริ่มตอนพระอาทิตย์เพิ่งจะโผล่พ้นดิน และไปจบอีกครั้งเมื่ออาทิตย์ลับขอบฟ้า เพื่อลูกศิษย์ที่ท่านรัก ภาพนี้คงไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ ให้ภาพของสิ่งของที่อยู่บนมือ อยู่บนบ่าไหล่ของทุกคนเป็นสิ่งอธิบายความหมายของภาพ แล้วห้องโถงเอนกประสงค์ของโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคมซึ่งจริง ๆ แล้วกว้างขวางพอสมควร ก็ดูแคบไปถนัดใจ เพราะอะไร ดูกันเอาเองนะครับ ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเดินทางเหมือนจะมลายหายไป หยาดเหงื่อก็เหมือนจะเหือดแห้งไปสิ้น เมื่อคณะของเรานั่งพัก อาหารถูกเสิร์ฟ น้ำเย็น ๆ ถูกยกมาวาง ถึงแม้จะเป็นอาหารธรรมดา ๆ แต่ความมีน้ำใจจากการดูแลของเด็กนักเรียนซึ่งตั้งใจทำอย่างเต็มที่เพื่อจะเป็นการตอบแทนพวกเราที่อุตส่าห์รอนแรมมาไกลเพื่อพวกเขา ก็ทำให้พวกเรารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก วันที่พวกเราไปถึงน้อง ๆ นักเรียนที่เป็นนักแสดงการแสดงพื้นบ้านประจำเผ่าเขามีภารกิจที่จะต้องไปแสดงที่อื่นในตอนหัวค่ำ แต่น้อง ๆ ก็ยังอุตส่าห์กลับมาเปิดการแสดงให้พวกเราชมอีกครั้งในตอน 21.30 น. และเป็นการสแสดงที่สุดแสนจะประทับใจ เหมือนกันน้อง ๆ เขาไม่ได้เหน็ดเหนื่อยกับงานและการแสดงที่ตรากตรำมาทั้งวันเลย ถ่ายรูปกับน้อง ๆ หลังแสดงหน่อยครับ ไปดูหอพักหญิงกันสักหน่อยครับ รูปบนขวามือเป็นหอพักหญิงเก่า ซึ่งปัจจุบันใช้เป็นหอพักชายไปเสียแล้ว ส่วนนักเรียนหญิงย้ายไปอยู่หอพักใหม่ดังที่เห็นในรูปบนซ้ายมือ เป็นอาคารก่อสร้างตามโครงการในพระราชดำริของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี ส่วนรูปล่างซ้ายเป็นสถานที่หุงข้าวตามแบบโบราณ ซึ่งปัจจุบันนี้น้อง ๆ เขาก็ยังใช้กันอยู่ พาไปดูหอพักชายหน่อยกันต่อครับ ไปดูหอพักซึ่งได้รับป้ายเกียรติบัตรยอดแย่ ซึ่งก็คงเป็นเพราะหอนี้สะอาดและเป็นระเบียบน้อยกว่าหออื่นเขานิดหน่อย แต่น้อง ๆ ก็ยังดูรักใคร่สนุกสนานร่าเริงดีมากครับ รูปล่างซ้ายสุดเป็นไปรษณียบัตรซึ่งน้องเขาได้รับจากพ่อแม่อุปถัมภ์ ซึ่งส่งเงินช่วยเหลือน้องเขาทุกเดือน ดูเหมือนมันจะมีความหมายกับน้องเขามาก จึงเอามาติดไว้ให้เห็นชัด ๆ จบตอนที่ 1 แล้ว อย่าลืมคลิกชมตอนที่ 2 ต่อนะครับ   Create Date : 17 ธันวาคม 2550 16 comments Last Update : 17 ธันวาคม 2550 11:01:34 น. Counter : 4342 Pageviews. Share Tweet

กิจกรรมน่าสนใจจังเลยค่ะ คนตากอย่างเรา ยังไม่ค่อยมีโอกาสไปเยือนอุ้มผางสักเท่าไรเลยนะคะเนี่ย   โดย: มรกตนาคสวาท IP: 61.19.144.194 17 ธันวาคม 2550 11:32:55 น.

ไปไกลจัง... ดูน่าสนุกดีเนอะ ปีนี้หนาวแป๊บเดียวเอง   โดย: ไม้โทไม้เท้า 17 ธันวาคม 2550 12:33:19 น.

โอ้โห้ ถ่ายรูปพร้อมภาพบรรยาย น่ามันส์จัง ไปเที่ยวด้วยทำบุญไปด้วยเยี่ยมยอดเลย   โดย: นนท์ลูกพระเจ้าตาก IP: 58.8.103.192 17 ธันวาคม 2550 13:18:46 น.

น่าสนุกจังเลยค่ะ   โดย: นู๋ที 17 ธันวาคม 2550 17:22:05 น.

ทริปนี้เหนื่อยมากเลย ต้องคุยกับคนขับตลอดการเดินทาง พูดจนโชเฟอร์หลับกันทั้งคัน แต่ก้อสนุกดีเน้อ ได้เห็นดาวกระดาษเต็มท้องฟ้า น่าอัศจรรย์จริงๆ คราวหน้าขอลุยต่อที่เลตองคุนะ จัดให้อ่ะเปล่า   โดย: เจ้าแม่ป็อกเด้ง IP: 202.44.8.100 17 ธันวาคม 2550 19:33:56 น.

น่าสนุกจังนะคับ อยากไปๆ ..โหะๆ   โดย: เหน่ง IP: 58.64.96.68 17 ธันวาคม 2550 20:35:10 น.

สุดยอด....   โดย: ม้าลาย IP: 203.152.27.142 18 ธันวาคม 2550 8:41:55 น.

สนุก สุขสรรค์ รู้สึกดีใจที่ได้อยู่ร่วมในบรรยากาศนั้น   โดย: คนผ่านมา IP: 210.213.1.226 18 ธันวาคม 2550 12:59:36 น.

โอกาสหน้า เยือนเลตองคุ แน่ๆ จัดให้เจ้าแม่ป็อกเด้งโดยฌฉพาะจ้า   โดย: หมูน้อย IP: 58.9.20.249 19 ธันวาคม 2550 16:00:38 น.

แง่ม แง่ม อยากไปด้วยจัง แบบเนี๊ยะ ชอบอย่างแรง คราวหน้าแวะมาชวนกันบ้างนะค๊ะ   โดย: umi chan (umi_chan_2 ) 20 ธันวาคม 2550 9:29:12 น.

ดิดถึงพี่ๆทุกคนครับ   โดย: ซอกี้ IP: 125.26.231.45 23 ธันวาคม 2550 19:00:24 น.

Christmas Glitter Graphics   โดย: เลขานุการ 25 ธันวาคม 2550 11:11:27 น.

ดองบล็อกอีกแระ มาหวัดดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้า   โดย: เลขานุการ 28 ธันวาคม 2550 11:43:14 น.

happy new year 2008 ***************************************************************************************************************   โดย: studend in umphangvittayakom school IP: 125.26.230.174 30 ธันวาคม 2550 15:36:35 น.

สนุกแล้วยังได้บุญอีกด้วย ขอให้เจริญเจริญค๊าบบบบ   โดย: ไผ่ IP: 61.19.72.54 25 มกราคม 2551 11:22:09 น.

คิดถึงบ้านว่ะ   โดย: 123456 IP: 61.19.47.102 15 สิงหาคม 2555 13:35:27 น.