Group Blog |
พักหัวใจ ไปเป็นรูมเซอร์วิส มันเป็นเช้าวันหนึ่งในฤดูร้อนปลายเดือนมีนาคม ชายหนุ่มผิวขาวรูปร่างสมส่วนจนเกือบท้วม ผมนั้นตัดสั้นจัดทรงแหลมตามสมัยนิยมเดินฮัมเพลงมาอย่างอารมณ์ดี และเพราะชุดนักศึกษาที่ใส่มานั้นก็ยิ่งเพิ่มความหล่อเหลาสะอาดสะอ้านอยู่ไม่น้อย เบื้องหน้าของย่างก้าวนั้นคือท่าน้ำเก่าแก่ แลสิ่งปลูกสร้างทั้งหลายในอาณาบริเวณ ก็ล้วนเป็นมรดกตกทอดมาแต่สมัยล่าอาณานิคมของชาติตะวันตกแทบทั้งสิ้น เมื่อแรกเข้ามาในตรอกนี้ ตรงปากทางซึ่งติดกับถนนธานีศิวิไลว์นั้น เป็นหมู่อาคารสมัยใหม่ ของโรงเรียนเซนท์นิโคลัส ซึ่งบดบังอดีตอันรุ่งเรืองบริเวณริมแม่น้ำเสียสิ้น ส่วนด้านขวาก็เป็นร้านขายงานฝีมือซึ่งหลังคาของตัวตึกทำอย่างโบสถ์ในวัดพุทธมีช่อฟ้าใบระกากระเบื้องนั้นก็เล่นระดับสลับสียั่วล้อกับตึกฝรั่งที่รายล้อมอยู่ เขามาหยุดอยู่ตรงหน้าอาคารครึ่งไม้ครึ่งปูนทาสีดำออกเขียวขี้ม้าเข้มถัดออกไปเป็นต้นโพธิ์ใหญ่ร่มครึ้ม ตรงโคนต้นนั้นโอบมัดด้วยผ้าหลากสีหลายผืนมีตุ๊กตาบริวารวางเรียงรายอยู่เกือบร้อย แลเพราะเวลาเช่นนั้น ซึ่งพระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นหมู่เมฆด้วยแล้วย่อมทำให้เกิดความรู้สึกวังเวงได้ไม่ยาก ยังดีเมื่อมาถึงทางเข้าตัวตึกก็มองเห็นศาลท้าวมหาพรหมเข้าพอดี และผู้คนซึ่งผ่านไปมาบริเวณนั้น ก่อนผ่านศาลนี้ไปมีอยู่ไม่น้อยที่หยุดพนมมือไหว้เสียก่อนแล้วจึงเดินทางต่อไป เช่นเดียวกับชายหนุ่ม เขาตั้งจิตอธิษฐานทั้งพนมมืออยู่สักครู่ก่อนที่ลมอ่อน ๆ วูบหนึ่งพัดมากระทบตัวให้เขาลืมตาขึ้น สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือกองดอกปีบ วางเรียงกันเป็นรูปลูกศรให้เดินเลี้ยวกลับ หากแต่เขามิได้ใส่ใจด้วยจุดหมายปลายทางของเขาคือห้องห้องหนึ่งที่ตั้งอยู่ในอาคารสูงที่อยู่เบื้องหลังลึกเข้าไปจากตึกสีดำนี้ เขาเดินลัดมาถึงถนนทางเข้าตึกใหญ่สองข้างทางเรียงรายด้วยต้นปีบที่โคนต้นเป็นแนวต้นแก้วและไม้ประดับอื่น ๆซึ่งปลูกเป็นทางยาวไว้คู่กัน สายลมพัดผ่านให้ต้นปีบพลิ้วไหวจนดอกค่อย ๆ ร่วงลงมาเหมือนปุยหิมะ สร้างความสุนทรีย์ให้ก้าวย่างของชายหนุ่มเป็นอย่างยิ่ง น้องครับ น้องครับ เสียงหนึ่งดังมาจากเบื้องหลัง เมื่อมองเห็นได้ถนัดจึงรู้ว่าเป็นผู้ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสถานที่นี้นั่นเอง ชายหนุ่มคิดในใจว่าตน คงลืมแลกบัตรเข้าสถานที่กระมัง
มีอะไรครับ ชายหนุ่มตอบรับด้วยคำถาม
น้องนักศึกษาถ้ามาติดต่อฝึกงานต้องเข้ามาทางเข้าพนักงานครับ เจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบตอบด้วยรอยยิ้มอย่างเอ็นดู
ขอบคุณครับ แล้วพี่รู้ได้ไงครับว่าผมมาติดต่อฝึกงาน ชายหนุ่มถามทั้งที่ยิ้มด้วยความขวยเขินจนตาทั้งข้างหยิบหยีเป็นรูปสระอิ
อ๋อ ไม่มีแขกของโรงแรมมาไหว้พระพรหมท่าน แต่เช้ายังงี้หรอกครับ เดี๋ยวน้องเดินกลับไปตรงสามแยกนั่นแล้วเลี้ยวซ้ายนะครับ จะเห็นพวกพี่ ๆ พนักงานเดินกันอยู่แล้วขึ้นไปชั้นสอง ติดต่อ เอช อาร์* นะครับ เจ้าหน้าที่ตอบพร้อมชี้ทางให้ชายหนุ่ม
เขาขอบคุณเจ้าหน้าที่อีกครั้งแล้วเดินไปตามทางนั้น เมื่อมองพระพักตร์ของท้าวมหาพรหมส่วนทิศตะวันตกที่ชายหนุ่มเห็นอยู่นี้ ชายหนุ่มเตือนตัวเองว่าคิดไปเองว่าท่านยิ้มอย่างขำขัน เสียงหนึ่งสะท้อนอยู่ในหัว ( เราบอกเจ้าแล้วนะ ไอ้ลูกช้าง )
ชายหนุ่มเดินมาถึงตรงทางแยกเดินตามผู้คนที่เขาคิดว่าเป็นพนักงานของโรงแรมซึ่งเป็นจุดหมายนี้ ถนนหลังโรงแรมเป็นถนนที่เล็กมากจนรถวิ่งได้ทางเดียวและไม่มีทางเท้าเสียด้วย จึงต้องคอยระวังหลังมิใหถูกรถเฉี่ยวชนเอาได้ เบื้องหน้าที่ร่มครึ้มด้วยเงาไม้ช่างแตกต่างเหลือเกินกับลานคอนกรีตที่เหยียบย่างอยู่เวลานี้ ขวามือนั้นเป็นกำแพงสูงอย่างที่รู้สึกได้ว่าเหมือนกำแพงคุกเพราะมีรั้วลวดหนามขึงอยู่ด้านบนหลายเส้นทีเดียว และเบื้องหน้าของเขาคือตึกใหญ่สีขาวสูงสิบกว่าชั้น ทันทีที่ผ่านประตูทางเข้าพนักงานเข้ามา เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
ติดต่อไรจ๊ะ แลกบัตรก่อนลูก เจ้าของเสียงนั้นแม้เป็นหญิงแต่ก็เป็นเสียงที่บ่งบอกถึงอำนาจพอสมควร ชายหนุ่มยื่นเอกสารและแจ้งจุดประสงค์แก่เจ้าหน้าที่หญิงสูงวัยแล้ว เธอบอกให้เขาขึ้นมายังชั้นสอง เพื่อรับทราบรายละเอียดต่อไป
|
Yeonsan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog Link |
||||||||||||
