|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
มงคล ๓๘ ประการ
ตอนที่๑ , นิทานกถาอันเป็นเหตุเกิดมงคล
ณ กาลครั้งหนึ่ง ก่อนพระพุทธกาล ประชาชนชาวชมพูทวีปได้จับกลุ่มรวมกันเป็นพวกๆแล้วถามปัญหากะกันและกันว่า อะไร เรียกว่ามงคล ? แล้วคนเราทำอย่างไร ? ถึงจะได้เป็นเจ้าของมงคลก็ได้รับคำตอบที่มากมายหลายแนว แต่ว่า ไม่มีใครที่จะสามารถให้คำตอบที่แน่นอนได้
ปัญหามงคลนั้นได้แพร่ออกไปยังสถานที่ต่างๆอย่างรวดเร็ว เริ่มต้นจากถิ่นที่อยู่ของมนุษย์ก็ได้ขจรขจายขยายไปยังถิ่นที่อยู่ของเทวดา นาค ครุฑ จนกระทั่งเลยไปถึงยังพรหมโลกทั่วทั้งจักรวาล
พระอินทร์ผู้เป็นใหญ่ในมวลหมู่เทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์จึงได้สืบสาวเรื่องราวต่างๆก็ได้ทราบว่าปัญหานั้น แรกเริ่มเดิมที ตั้งขึ้นมาจากถิ่นที่อยู่ของพวกมนุษย์และพวกมนุษย์นั้นก็เกิดการแตกแยกเพราะปัญหานั้นถึงสามพวก สามเหล่า เพราะมีความเห็นที่ขัดแย้งกันเอง คือ
พวกที่ ๑ เรียกว่า ทิฏฐมังคลิกะ คือ พวกที่มีความเห็นว่า สิ่งที่สวยงามต่างๆ สามารถมองเห็นได้ด้วยตา และชวนให้เกิดจินตนาการถึงความงดงามในชีวิตนั่นแหละ เรียกว่าเป็นมงคลในชีวิต ส่วนสิ่งอื่นซึ่งไม่สามารถมองได้ด้วยตาเปล่า ถึงแม้ว่าจะดีหรือสูงส่งอย่างไรก็ตาม ก็ไม่ถือว่าเป็นมงคล เพราะไม่แน่ใจว่ามีจริงหรือไม่ และสิ่งที่ยังตัดสินไม่ได้ว่ามีจริงหรือไม่ ย่อมไม่อาจจะถือเอาว่าเป็นมงคลได้
พวกที่ ๒ เรียกว่า สุตมังคลิกะ คือ พวกที่มีความเห็นว่า เสียงที่ได้ฟัง ทำให้ได้รับรู้ถึงความดีงาม ความเพลิดเพลิน เจริญใจเรียกว่าเป็นมงคลในชีวิต พวกนี้ปฏิเสธสิ่งที่เห็นได้ว่าไม่ใช่มงคล โดยให้เหตุผลว่าในโลกนี้มีสิ่งที่เลวร้ายและไม่สวยงามมีมากกว่าสิ่งที่ดีและสวยงาม ฉะนั้น สิ่งที่มองเห็นได้ด้วยตา จึงจัดเป็นมงคลไม่ได้ เพราะว่าในชีวิตประจำวันของคนเรา มักจะได้เห็นสิ่งที่เลวร้ายมากกว่าสิ่งที่ดีงาม ส่วนเสียงที่ได้ฟังนั้น จะดีหรือร้ายก็มองไม่เห็น ถ้าร้าย ก็ถือว่าเป็นสิ่งชั่วร้ายที่ไม่มีตัวตน เมื่อไม่มีตัวตนที่จะมองเห็นได้ จึงไม่น่าที่จะทำอันตรายต่อผู้ฟังได้ ผิดกับสิ่งที่มองเห็นซึ่งมีตัวตน ฉะนั้น เราจึงสามารถรับฟังแต่สิ่งที่ดี และยึดถือเอาเป็นมงคลได้
พวกที่ ๓ เรียกว่า มุตตมังคลิกะ คือ พวกที่ปฏิเสธสิ่งที่เห็น และเสียงที่ได้ยินว่าไม่ใช่มงคลที่แท้จริง โดยให้เหตุผลว่า พวกแรกและพวกที่สองหลงผิดยึด ถือเอาสิ่งที่ไกลตัวว่าเป็นมงคล เพราะตาและหูสามารถรับรู้ถึงสิ่งต่างๆที่อยู่ไกลได้ แต่สิ่งเหล่านั้น ไม่สามารถที่จะก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้รับรู้ได้อย่างแท้จริง ก็ในเมื่อสิ่งที่ตาเห็น เสียงที่หูรับรู้ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์แล้ว จะจัดว่าเป็นมงคลได้อย่างไร พวกนี้เสนอว่า สิ่งที่รับรู้ใกล้ตัว เช่น ได้ทานอาหารที่มีรสอร่อย ได้ใส่เสื้อผ้ามีราคาแพงมีสีสรรสดใสงดงาม ได้สวมใส่ประดับสิ่งของที่มีค่า ได้ดมดอมกลิ่นหอมของดอกไม้ และได้นอนบนที่นอนอันอ่อนนุ่ม รวมความว่า สิ่งที่เราจับต้องมากที่สุดและก่อให้เกิดประโยชน์แก่เรามากที่สุดจัดเป็นมงคลในชีวิต
สรุปว่า พวกที่ ๑ มีความเห็นว่า สิ่งที่ตาเห็น จัดเป็นมงคล
พวกที่ ๒ มีความเห็นว่า เสียงที่ได้ฟัง จัดเป็นมงคล
พวกที่ ๓ มีความเห็นว่า สิ่งที่ถูกต้องกาย จัดเป็นมงคล
ความปรารภของพระอินทร์
พระอินทร์ครั้นได้สดับดังนั้นแล้ว ก็ทรงปรารภกับพวกเทวดาว่า ท่านผู้นิรทุกข์ทั้งหลาย เราไม่สงสัยเลยว่าทำไมปัญหานี้จึงไม่สามารถหาข้อยุติลงได้ เพราะว่าทั้ง ๓ พวกนั้น ความจริงแล้วเป็นพวกเดียวกัน แต่มีความเห็นแตกต่างกันในเรื่องเดียวกัน เพราะว่าทั้ง ๓ พวกนั้นมองเห็นแต่สิ่งที่อยู่นอกตัวที่สามารถรับรู้ได้ด้วย ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจเท่านั้นว่าเป็นมงคล ไม่มีใครกล่าวถึงคุณธรรม จริยธรรมซึ่งต้องอาศัยการปฏิบัติฝึกฝนตนเองว่าเป็นมงคลเลย
ท่านทั้งหลายเห็นเหมือนกับเราไหมว่า เมื่อคนทั่วไปกล่าวถึงมงคล มักจะกล่าวถึงสิ่งที่อยู่ภายนอกตัวเหมือนกับคน ๓ จำพวกข้างต้น ซ้ำยังพยายามเปลี่ยนแปลงวัตถุภายนอกให้เข้ากับความต้องการของตนและใช้ช่วงเวลาแห่งชีวิตให้ผ่านไปกับเรื่องที่ไร้สาระเหล่านั้นมากมาย บางคนใช้จนตลอดชีวิตเลยก็ว่าได้ พวกท่านดูสิ พวกมนุษย์ส่วนมากพยายามเปลี่ยนแปลงสิ่งภายนอก แต่ว่าไม่มีใครที่คิดจะเปลี่ยนแปลงสิ่งภายในคือจิตใจของตัวเองเลย เอาเถอะ พวกท่านจงไปป่าวร้องให้ทั่วจักรวาลว่า อีก ๑๒ ปี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจักตรัสมงคล
 จากหนังสือมงคลสูตร แปลและเรียบเรียง โดยปีศาจน้อยจอมซน
|
| Create Date : 26 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 7 ธันวาคม 2553 20:38:19 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 799 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four  ) วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:16:51:31 น. |
|
|
|
| โดย: ญามี่ วันที่: 14 ธันวาคม 2553 เวลา:1:06:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
...ขอบคุณ...ที่แวะ...มาเยี่ยม...ครับ...
......ขอบคุณ.....ที่แวะ.....มาเยี่ยม.....
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมปีศาจน้อยคร๊าบ
..............~_~ .