แบ่งปัน..กันและ..กัน
|
|||
ลม-หนาว ฝนหาย เริ่มคลายเศร้า เลิกบ่นเหงา เบาตัวไซร้ แต่หนาว ลมพริ้วไหว ใบไม้ไกว ให้อ่อนโยน ลมพัด พริ้วพริ้วลอย ความเย็นคอย กระทบโดน ผิวเนื้อ ใบหน้าย่น แตกแห้งกร้าน ผ่านเรื่องราว อายุ ยุไม่ขึ้น เริ่มเต็มรื้น น้ำตาสาว (แก่) วัยหวาน ผ่านรวดร้าว เหลือเพียงแต่ แค่ชรา ลมพัด พริ้วพริ้วอ่อน ลมแรมรอน ก่อนอุษา ลมหนาว เริ่มเข้ามา แก่อย้างข้า พาใจตรม ฝนหาย คล้ายใจนี้ เบาฤดี แต่มิสม เพราะหนาว เข้าเยี่ยมชม เกิดขื่นขม จ่มกายา เป็นไป ไปเป็นแล้ว อย่ายึดแน่ว เกาะห่วงหา ฝนหนาว หนาวฝนมา ตามธรรมดา เช่นนั้นเอง... |
จิตเดิม
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เพื่อนที่แคล้ว เริ่มผกผัน
กลับมา มาหาฉัน
เพื่อแบ่งปัน สิ่งงดงาม
เหมือนลม พรมพร่างพราย
พัดพริ้วกาย คลายผ่อนยาม
ปะทะผิว เย็นชื่นตาม
อารมณ์จิต แลกายา
เอ่อหนอ..พอจะหยุด
ฝนก็จุด..หมู่พฤกษา
ให้รอ ชูช่อฟ้า
หมู่ลมมา พาพัดปลิว
แล้วหนาว ก็เคลื่อนย่าง
ให้แตกกร้าน ผ่านเนื้อผิว
มนุษย์เริ่ม ประทินลิ่ว
เพื่อชะลอ ขอชุ่มคืน
สุดท้าย หนาวหรือฝน
ก็มิพ้น มิยั่งยืน
มิตรภาพ ของเพื่อนฟื้น
ก็เต็มรื้น ในกมล
วัฐจักร หมุนเวียนไป
แต่น้ำใจ ไม่เหือดจน
รู้จัก สามัคคีบน
ความเมตตา พาเจริญ...