ถ้าวันหนึ่ง..เราไม่มี "แม่"
แด่.."ก้อง" น้องชายเจ้าตัวแสบ...

แค่อยากให้ก้องรู้ว่า..พี่และแม่ รักก้องมากเลยนะ..พี่คิดว่าก้องคงรับรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว
ก้องบอกว่า..ก้องอยากมีแม่ ที่เป็นแม่ในแบบฉบับที่ก้องฝัน..
แต่ก้องรู้ไหม "แม่ของเรา" ก็เป็นแม่ของเรา ซึ่งเค้าก็มีบุคลิกแบบนั้น
เหมือนมีใครสักคน อยากเปลี่ยนก้องเป็นในแบบที่เค้าอยากให้ก้องเป็น
..ก้องทำได้ไหม..ก้องเปลี่ยนตัวเอง ตามที่ใคร ๆ อยากให้ก้องเป็นได้หรือเปล่า..???

ก้องไม่ต้องตอบพี่หรอก..พี่แค่อยากถามแล้วให้ก้องได้คิด
แม่ของเรา ถึงแม้เค้า จะไม่ใช่ผู้หญิงที่เรียนจบสูง..แล้วไงละ แม่ก็เลี้ยงเรามาได้
อุ้มท้องเราสองคนมา คนละ เก้าเดือน สองคน ก็ สิบแปดเดือนแล้ว
ตอนท้องเราทั้งคู่ แม่ก็คงลำบากน่าดู ..ก้องเห็นเพื่อนก้องที่ท้องเปล่าละ..มันคงไม่แตกต่าง

แม่ของเราอาจจะไม่ใช่แม่ที่เป็นผู้ดี พูดจาไพเราะเสนาะหูคนอื่น หรือ พูดหวาน ๆ กะเรา
ภายนอกแม่อาจจะพูดไปเรื่อย พูดไม่เพราะ เจ้าอารมณ์กะคนอื่น (อาจจะรวมถึงเราด้วยบางครั้ง)
ดูเหมือนแม่เอาแต่ใจ ไม่ยอมใคร และไม่กลัวใคร ไม่ว่าเค้าจะเป็นใคร จะมองแม่ยังไง..แม่ไม่แคร์
แต่ก้องก็รู้ กะเราลูกทั้งสองของแม่ แม่รักเราทั้งคู่มาก แม่สร้างเรามาจากเลือดและเนื้อของแม่
ก้องลองคิดดูให้ดีนะคะ.. คนอื่นจะมองแม่เรายังไง ทำไมเราต้องใส่ใจด้วยละ ก็แม่ของเรานี่...

แม่อาจจะชอบค้นห้องของเรา หยิบของ ๆ เราไปใช้ แต่แม่คนเดียวกันนี้ก็ทำความสะอาดห้องให้เรา
ก้องรู้ใช่หรือเปล่า ว่าแม่คอยดูแลห้องให้ก้องกะพี่ตลอดเลย ทุกครั้งที่เราไม่อยู่ และแม่เห็นว่ารก
แม่ก็จะเข้าไปเก็บกวาดให้.. เห็นของบางอย่างของเรา วางไว้นานแล้วไม่ใช้ แม่ก็หยิบไปให้คนอื่น
ก้องลองคิดให้ดีนะคะ ทุกวันนี้ที่เราเป็นคนอย่างนี้ เพราะแม่สอนใช่ไหม .. แม่สอนให้เราแบ่งปัน
ให้คนอื่น คนอื่นที่ยากจนกว่าเรา คนอื่นที่มีพระคุณกับเรา แม่สอนให้เรามีน้ำใจและตอบแทน

พี่รู้สึกไม่ดีเลยนะ ที่พี่เห็นก้องพูดจาไม่เพราะกับแม่ แม่อาจจะเสียใจก็ได้นะ..ก้องรู้ตัวไหม
แม่อาจจะไม่เคยแสดงความรู้สึกให้เราสองคนเห็น ต่อหน้าเราแม่จะร่าเริงและมีความสุขเสมอ
แต่ลึก ๆ ก้องรู้หรือเปล่าว่าแม่คิดยังไง...??

คนเรานะก้อง ต่างก็เคยทำผิดพลาดกันมาทั้งนั้น รวมทั้งพี่ รวมทั้งก้อง และรวมถึงแม่..
แต่มันผ่านไปแล้วไงก้อง มันเป็นอดีตไปแล้ว ถ้าเลือกได้ใคร ๆ ก็คงไม่อยากทำผิดกันหรอก
ทำไมละ ทำไมก้องถึงไม่ลืมอดีตที่เจ็บปวด และมองไปข้างหน้า หรือ อยู่กับปัจจุบัน
เรื่องแบบนี้มันสอนยาก พูดคุยให้เข้าใจก็ยาก  กว่าพี่จะเรียนรู้ และ รู้จักมัน พี่ก็ใช้เวลา
แต่พี่มั่นใจว่า วันหนึ่งก้องต้องเข้าใจแม่ เหมือนที่พี่ได้เข้าใจในวันนี้..

แม่ยังไงก็เป็นแม่ของเรานะคะ.. ถ้าวันหนึ่ง..เราสองคน .. ไม่เหลือแม่แล้ว..แม่ไม่อยู่กับเราแล้ว
ก้องจะรู้สึกยังไง ลองจินตนาการดูสิ ใครจะทำกับข้าวให้ก้อง ใครจะคอยถามนู่นนั่นนี่เรา
ใครจะคอยคุยกับเรา ใครจะคอยอัพเดทข่าวสารให้เรา ใครจะคอยสอนเราผ่านการเล่าเรื่อง
คนโน้น คนนี้ให้เราฟัง... ถ้าแม่..จากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ.. พี่เอง ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้

ก้องรู้ไหม มันคือความจริงของทุกชีวิต ว่าวันหนึ่งทุกคนก็ต้องจากเราไป ทำไมเราไม่ใช้วันเวลา
ที่เหลือแล้วใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขละ .. สุขในแบบที่มันเป็น อย่าไปดัดแปลงมัน...
พอใจ..เข้าใจ จากหัวใจ แล้วก้องจะเห็นว่าการสร้างความสุขไม่ยากเลย และท้ายที่สุดความทุกข์
ความไม่สบายใจก็จะจางไปในที่สุด

สุดท้ายนี้ พี่อยากบอกว่า..ถ้าวันหนึ่ง "แม่ไม่อยู่กับเรา" ก้องจะทำยังไง.. ก้องจะเสียใจไหม
ที่ได้พูดจาไม่เพราะกับแม่ ไม่ฟังแม่ แต่อย่างน้อยพี่ก็เห็นว่าก้องใส่ใจและรักแม่ไม่น้อยกว่าพี่
สิ่งเดียวที่พี่อยากให้ก้องทำ คือ ไม่ใส่อารมณ์กับแม่ พูดกับแม่ดี ๆ รักแม่มาก ๆ อะไรทำให้แม่ได้
ก็รีบทำเถอะ วันหนึ่งไม่มีแม่ให้ทำ..วันนั้นจะได้ไม่คร่ำครวญและเสียใจร้องให้ต่อหน้าโลงศพของแม่
มันไม่ประโยชน์อะไรสักนิดเดียว ที่จะแสดงความรักต่อแม่ ด้วยการร้องให้ต่อหน้าโลงศพ..
..เคาะโลงเรียกให้แม่ทานอาหารอย่างดี.. จัดมหรสพอย่างใหญ่โต ..ไม่มีความหมายใด ๆ เลย
เพราะสุดท้ายแม่ก็ไม่ฟื้นคืนกลับมา.. สู้เร่งทำตอนที่แม่ยังมีชีวิตมิดีกว่าหรือ

พี่รักก้องนะ รักมาก เล็ก ๆ น้อย ๆ พี่เลยไม่อยากให้ก้องมองข้าม..จากพี่สาว..



Create Date : 14 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2555 20:55:32 น.
Counter : 940 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จิตเดิม
Location :
เชียงราย  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



พฤศจิกายน 2555

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
29