(- - - ครา- - ล่อง- - ลอย- - -)
ฉันก้าวเดิน เงียบเงียบ เลียบเส้นทาง
ที่หลายคน นั้นต่าง อยากร้างหนี
ด้วยเพียงเพราะ เหตุผล ต่างคนมี
ทางเส้นนี้ เลยแยก แปลกออกไป

ถามว่าฉัน เหงาไหม ในบางครั้ง
ตอบตรงยาก ฉุดรั้ง พลังหวั่นไหว
มีเกิดบ้าง บางคราว เมื่อข่าวไกล
ย่อมเผลอไผล ให้คิด สนิทครวญ

ถามว่าฉัน สุขไหม ในทางเลือก
เปรียบดังเกือก ของม้า คราหอมหวน
กระทบดิน บางเบา เคล้านิ่มนวล
ย่อมสรวญ ชวนเหยียบ ย่างเลียบทาง

เพียงลุ่มหลง เรื่องราว คราวหลีกลี้
เพียงเปรมปรีย์ เปลี่ยนแปลง เมื่อแสงสาง
เพียงอ่อนแอ ออดอ้อน ก่อนเลือนลาง
เพียงอ้างว้าง ห่างเหิน เกินบรรยาย

ด้วยเรียนรู้ โลกใหญ่ ในใบเขื่อง
ด้วยกระด้าง กระเดื่อง เคืองขาดขาย
ด้วยเวียนวน ปนเปื้อน เกลื่อนกลาดกาย
ด้วยวิญญาณ สูญสลาย ในบันดล

เหลือแต่ชีพ ลีบผอม กล่อมชีวัน
เหลือแต่ฝัน กลั่นกรอง ครองสับสน
เหลือแต่ซาก ยากพัง ดั่งตัวตน
เหลือแต่ผล ป่นปี้ ที่หลุดลอย

หยุดเอ๋ยหยุด ฉุดคิด ผลิตงอก
หยุดหลอนหลอก บอกใจ ไยเจ้าหงอย
เขียนลำนำ พร่ำกลอน ตอนฝนปรอย
แล้วล่องลอย ปล่อยอุรา น่าขำจัง


จากคุณ : pee_lee - [ 16 พ.ย. 45 07:47:32 ]



Create Date : 21 มิถุนายน 2552
Last Update : 21 มิถุนายน 2552 1:21:03 น.
Counter : 381 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จิตเดิม
Location :
เชียงราย  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



มิถุนายน 2552

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
30