|
ผลจากกรรมเก่า
เป็นพื้นฐานให้เกิดกรรมใหม่ และเป็นพื้นฐานให้ได้รับผลจากทั้งกรรมเก่าและใหม่
คนเราเมื่อทำความดี
เช่น ให้ทานมามาก ผลเกิดมาก็เกิดมาในพื้นฐานที่มีโภคทรัพย์รับรองอยู่ และถ้าปฏิบัติศีล เจริญภาวนาบ่อยๆ อยู่ใกล้บัณฑิตบ่อยๆ ในทางธรรมนะ แล้วผลก็จะกลายเป็นคนมีปัญญาด้วย ปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรม
คนเราเมื่อมีทรัพย์ มีปัญญา จะรวยต่อมั๊ย
รวยต่อ จะไม่จน แต่คนเราแม้จะรวยทรัพย์ก็ดี หรือจะจนก็ดี ถ้าอับปัญญาก็จบกัน มีทรัพย์ก็ล้างผลาญ ทรัพย์ฉิบหายวายวอด กลายเป็นคนจนไป แต่ปัญญาจะเกิดดีต่อเมื่อมีศีล มีสมาธิ และมีปัญญา ซึ่งสร้างสมอบรมมาด้วยดี
|
|
|
เพราะฉะนั้น ที่ว่าใช่ ก็คือว่า
คนรวยหรือจนเป็นเพราะผลกรรมเก่า มีผลทั้งที่เป็นโภคทรัพย์ และมีผลทั้งเป็นปัจจุบันธรรม คือเป็นกรรมใหม่ทางกาย ทางวาจา คือ สติปัญญาความสามารถก็จะให้ผล ถ้าพูดแต่เฉพาะเป็นปัจจุบันธรรม ก็บอกว่า ตราบใดที่เดี๋ยวนี้มีสติปัญญาความสามารถอยู่ เหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน ใช่ ก็เลยลืมคิดถึงเรื่องกรรมเก่า
แต่ความจริงกรรมเก่านั้นเองให้ผลทั้งโภคทรัพย์
และให้ผลทั้งเป็นผู้มีสติปัญญาความสามารถ หรือเป็นคนโง่ไม่ฉลาด เห็นผิดเป็นชอบ หรือแม้มีสติปัญญาบางเรื่อง แต่ก็กลายเป็นคนที่ในบางกรณีแทนที่จะคิดถูก เห็นถูก พูดถูก ให้เข้าไปในช่องทางที่ถูก ก็กลับคิดผิด เห็นผิด ไปในช่องทางที่ผิด ทั้งๆ ที่ดูแล้วเหมือนคนมีปัญญา นี่เรื่องบุญให้ผล
|
|
|
บางคนเป็นคนฉลาดมีทรัพย์ด้วย
แต่ไปทำอะไรไม่ขึ้น มันมีแต่เสียหาย บางทีไปทำตรงนี้นึกว่าจะดี ก็เห็นทำดีอยู่ก็ไม่ได้ผล แต่บางคนมีทรัพย์พอประมาณ หรืออาจมีทรัพย์มากก็แล้วแต่ ดูเหมือนเขาเป็นคนไม่ค่อยฉลาด
แต่เวลาเขาไปทำการงานอาชีพแล้วมันถูกช่อง
นี่แหละผลบุญผลบาป มันส่งผล ผลดีผลบุญส่งผล ก็เป็นคนมีสติปัญญา ทำอะไรถูกช่องทาง เราก็เรียกว่าเขาเป็นคนมีโชค เป็นคนมีลาภ ดวงดี ทำนองนั้น แต่สำหรับคนที่เข้าใจหลักพระพุทธศาสนาแท้ๆ แล้ว จะรู้จะเข้าใจว่านี่เป็นเรื่องของผลบุญทั้งนั้น
|
|
ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: ปทุมุตฺตร
|
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
