Bloggang.com : @opal@ : สวัสดีค่ะ...อาจารย์ใหญ่(ภาคแรก)

สวัสดีค่ะ...อาจารย์ใหญ่(ภาคแรก)

วันนี้มาเล่าเรื่องสมัยก่อนนู้น..นต่อค่ะ
เป็นวิชาที่เป็นอีกไฮไลท์หนึ่งของการเรียนคณะนี้เลย
พวกคณะแพทย์ ทันตแพทย์แล้วก็วิทยาศาสตร์การแพทย์บางคณะ
จะได้เรียนวิชานี้กันค่ะ
ซึ่งก็คือ วิชากายวิภาคศาสตร์นั่นเอง
ในวิชานี้ก็จะมีแยกย่อยออกไปอีก
แต่ที่จะเล่าให้ฟังวันนี้ คือ วิชามหกายวิภาค
อันว่าด้วยลักษณะของร่างกายมนุษย์เรา
ไล่กันไปตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยการเรียนจะต้อง...
......

...ถูกต้องแล้วโยม...

...ใช่แล้ว..เรียนกับร่างกายจริงๆ
หรือที่เรียกว่าศพนั่นแหละค่ะ
พวกเราจะเรียกท่านว่า"อาจารย์ใหญ่"
เพราะท่านก็เป็นเหมือนกับอาจารย์ของพวกเรานั่นเอง
โดยอาจารย์ใหญ่เป็นผู้ที่บริจาคร่างกาย
เพื่อให้พวกเราใช้ศึกษาหาความรู้จากร่างกายของท่าน

วันแรกที่ต้องเริ่มเรียนกับอาจารย์ใหญ่
ก็ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ ถ้าใครกลัวผีเป็นทุนเดิม
หรือเป็นคนขวัญอ่อน ก็แทบจะโดดเรียนกันไปเลย
เพราะนอกจากรูปลักษณ์ภายนอกที่ไม่คุ้นเคยแล้ว
ก็ยังมีกลิ่นน้ำยาดองศพที่ยิ่งสร้างบรรยากาศกันเข้าไปใหญ่
แถมทุกคนก็ไม่เคยมีใครได้ใกล้ชิดกับคนไม่มีชีวิตมาก่อน
แบบถึงเนื้อถึงตัว หน้าแนบหน้ากันอย่างนี้เลย

บรรยากาศน่ะเหรอคะ แหม...น่ากลัวสิคะ

พอเดินเข้าไปในห้อง(เรียกกันว่าห้องgloss)
ก็จะเห็นเตียงวางอาจารย์ใหญ่วางเรียงรายอยู่เป็นแถวๆ
คลุมด้วยผ้ายางสีฟ้า พร้อมกลิ่นฟอร์มาลีนอบอวน
ทุกคนต่างก็พนมมือไหว้อาจารย์กันด้วยความหวาดเสียวค่ะ
บางคนเอาผ้าปิดจมูกเพราะทนกลิ่นไม่ไหว
บางคนก็ใส่ถุงมือสองชั้น เพราะไม่กล้าจับ
(เอาเป็นว่าวันนั้นไม่มีใครกล้าใช้มือเปล่าจับอาจารย์กันค่ะ)
และเริ่มต้นชำแหละแบบเกี่ยงกันไปมาเกรงใจกันและกันอย่างแรง
กลับบ้านไปก็หวั่นไหวกลัวอาจารย์ตามมาเที่ยวบ้าน

นอนหวาดผวากันไปหลายคืนเลยเชียวล่ะ

ใช้เวลาประมาณสองสามสัปดาห์นั่นแหละค่ะกว่าจะปรับตัวได้
เมื่อชินแล้ว คุณๆจะไม่อยากเชื่อว่ามันทำกันไปได้...
ก็เนื่องจากlabเนี้ยเรียนกันทีละเกือบครึ่งวัน
เด็กวัยกำลังกินกำลังนอนอย่างพวกเราก็หิวกันค่ะ
ตอนใหม่ๆนี่ กรี๊ดกร๊าดกินอะไรไม่ลง
ไปโรงอาหารเจอก๋วยเตี๋ยวเนื้อก็พาลนึกถึงเนื้อกับมันที่เพิ่งชำแหละไป
สำออยกินไม่ลงกันก็หลายคนค่ะ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป นอกจากจะไม่มีผลต่อความเจริญอาหารแล้ว
บรรดาอาหารการกินยังลุกลามเข้าไปในห้องglossอีกด้วย
เริ่มตั้งแต่น้ำอัดลม น้ำเปล่า เพราะอ้างกันว่าหิวน้ำ

ต่อจากนั้นก็ตามไปด้วยอาหารคาวหวานมากมายค่ะ
(โปรดอย่าสงสัยว่าทำไมเอาเข้าไปได้ จริงๆเค้าก็มีกฎห้ามเอาเข้า
แต่กฎมีไว้แหกค่ะ บวกกับอาจารย์ใจดีไม่ว่าอะไร
พวกเราก็เลยได้ใจ ขนกันเข้าไปเหมือนไปปิคนิคกันเลย)
ประมาณว่าทำไปกินไปกันเลยล่ะ ตั้งกันเอาไว้ข้างเตียงอาจารย์ จะได้หยิบง่ายๆ
เจริญอาหารกันมากเหมือนไม่ใช่ไอ้พวกสำออยตอนแรกที่โอ้กอ้ากกัน

นอกจากนั้นยังมีการพกอาจารย์ใหญ่กลับบ้านกันเป็นเรื่องปกติ
เพราะเวลาเรียนพวกนี้ จะมีอวัยวะบางอย่างที่สามารถชำแหละ
ออกมาเป็นชิ้นส่วน ก็จะเอาออกมาเพื่อท่องกันค่ะ
เช่น พวกลูกตา อวัยวะสืบพันธุ์ เป็นต้น
เราก็จะผลัดกันเอากลับบ้านเพื่อท่องจำกันโดยไม่รู้สึกอะไร
ท่ามกลางความหวั่นไหวของคนรอบข้าง
ไม่ว่าจะเป็นบิดามารดาของพวกเรา
หรือบรรดา roommate ที่หอที่ต้องตกบันไดพลอยโจน
นอนร่วมห้องกับอาจารย์ใหญ่ของเราไปด้วย

เรียนวิชานี้เรื่องสนุกๆเพียบค่ะ
ยังมีต่อภาค 2 พรุ่งนี้ค่ะ โปรดติดตามนะคะ
คือง่วงนอนแล้วค่ะ ขี้เกียจพิมพ์แล้ว..วว ขอจบดื้อๆแบบนี้ละ

Create Date : 11 มกราคม 2549

Last Update : 11 มกราคม 2549 22:48:40 น.

24 comments

Counter : 506 Pageviews.

แล้วเคยเจอเรื่องลึกลับบ้างไหมคะ เล่าให้อ่านด้วยก็ดีนะคะ ชอบค่ะ

หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: รักบังใบ

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:0:47:15 น.

มีพาอจ.ใหญ่กลับบ้านด้วยเหรอ

สมัยเรียนมหาลัย เวลาเดินผ่านตึกกรอสตอนเย็นๆ
มันหนาวๆ ไงมะรุค่า ต้องหาเพื่อนมาเดินด้วยประจำ

โดย: ยัยบี๋

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:0:57:49 น.

อ้า!! เคยคิดว่าถ้าเราเป็นหมอกลัวกินข้าวไม่ลงเหมือนกัน

โดย: เสียงซึง

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:1:02:27 น.

โอ้ว ... แม่ก็ชอบเล่าให้ฟังง่ะ

ว่าพาอาจารย์ใหญ่กลับไปท่องที่บ้าน บรื๊อ ขอบาย ง่ะ น่ากัว

ฝันดีน๊าค๊าบ

โดย: loveme_loveu

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:1:14:53 น.

น่ากลัวจัง

โดย: jaa_aey

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:2:06:45 น.

จากเรื่องน่ากลัว เขียนได้่น่าอ่านเเถมมีสาระเเฝงด้วย
จะเข้ามาตามอ่านเรื่อยๆนะคะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:4:02:06 น.

แวะมาอ่านค่ะ

โดย: p_tham IP: 58.10.216.38 วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:4:52:32 น.

ระวังอาจารย์ใหญ่ท่านลุกขึ้นมาว่านะ เอาขนมมากินในห้องอ่ะ อิอิ

เวลาคุงหมอเขียนบล๊องทีไรนอกจากเรื่องราวจะสนุกสนานน่าอ่านแล้ว ผมยังชอบอีกอย่างหนึ่งนะ คือภาพการ์ตูนประกอบอ่ะ คุงหมอหามาได้ลงตัวเลย น่ารักดี
นี่คือคำชมนะ

โดย: Qooma

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:7:28:00 น.

มีลูกสาวเพื่อนเรียนหมอเหมือนกันค่ะ เค้าบอกว่าตอนที่เรียนใหม่ๆเวลากินก๋วยเตี๋ยวเป็ดไม่กล้ากินเครื่องในเลยค่ะ

แต่เดี๋ยวนี้สบายมากค่ะ

โดย: Petit Patty

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:9:03:57 น.

เห็นกลัวๆๆกัน แล้วมีใครที่อาจารย์ใหญ่ตามไปเข้าฝันบ้างไหมค่ะ

โดย: หยิ๋งแป๋ม

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:9:05:07 น.

น่าสนุกปนสยองค่ะ
แต่ไม่ขอเรียนดีกว่า
อาจารย์ใหญ่ของตองเป็นสุนัขค่ะ ก้อเรียนสัดแพดนี่นา

โดย: ตอง (Kazalong

) วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:11:41:37 น.

หุหุ อ่านไปก็กลัวไปอ่าค่ะ .... มีพาอาจารย์กลับบ้านมาท่องด้วยหรอคะ แล้วท่องเสร็จแล้ว พาอาจารย์ไปไหนอะค่ะ

โดย: bamboolerther

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:12:44:11 น.

เอาดอกไม้ที่บ้านมาฝากครับ เอาไปให้อาจารย์ใหญ่ท่านคงดีใจนะครับ อาจจะได้คะแนนเต็มก็ได้ ^/^
ไว้ออกดอกสวยๆจะเอามาฝากอีกนะครับ

โดย: phote (phote

) วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:13:45:09 น.

อ่านแล้วรู้สึกหวาดๆค่ะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:13:47:31 น.

เขียนสนุกดี

โดย: Mr.Vop

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:14:00:45 น.

กลัวเก็บไปฝันจัง

โดย: แม่น้องธัย

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:14:41:47 น.

มิน่าหละ อาจารย์ใหญ่ ขึ้นราด้วยเหตุนี้นี่เอง..

ล้อเล่นนะครับ... ผมก็พึ่งไปบริจาคร่างกายมาที่ศิริราชครับ...

เดินดู museum ข้างบนแล้วทึ่ง... นศ.แพทย์ เรียนกันเข้าไปได้ยังงัย จำกันยังงัยหมด...

โดย: namit

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:16:38:48 น.

โชคดี ที่ตัดสินใจเรียน วิดวะ
ถ้าเลือกแพทย์ ต้องเอา จารย์ใหญ่กลับบ้าน ไม่ไหว แหง

โดย: นกจ๊า IP: 202.183.225.250 วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:16:51:38 น.

เคยอ่านเรื่อง บันทึก(ลับ) นักศึกษาแพทย์ มาเหมือนกันค่ะ...อ่านแล้วสนุกดี...แต่นานมากแล้ว

มาอ่านที่บล็อกนี้อีกรอบ...ขำๆ น่ารักกันดีนะคะ...นำขนมมาทานในห้องแลป...อิอิ...คิดแล้วสยองค่ะ...

...แถมยังนำชิ้นส่วนอาจารย์กลับบ้านไปท่องด้วย...เหอๆ ถ้าเป็นเพื่อนร่วมห้อง...คงเผ่นแน่บไปแล้ว....

เอ่อ แต่บริจาคดวงตาและอวัยวะทุกส่วน...จะถือว่าบริจาคเพื่อการนี้ด้วยรึเปล่าคะ...ชักไม่แน่ใจ...เพราะไปบริจาคมานานแล้ว...ตอนนี้ก็พยายามรักษาร่างกายให้สมบูรณ์ที่สุด...ตายไปศพจะได้สมบูรณ์...อิอิ...

ยิ้มหวานๆ