|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ทำงานที่รัก
ถึง เธอไดอารีที่รัก
ช่วงปีที่ผ่านมาได้รับโอกาสที่ดีจากคนผู้หนึ่ง ซึ่งต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ให้โอกาสนี้มา ทำให้เราได้กลับมาทำงานหนังสืออีกครั้งหลังจากที่เคยทำอยู่ปีหนึ่งแล้วก็เลิกไปเพราะบริษัทได้ปิดตัวลง มาครั้งนี้ไม่ได้เป็นบรรณาธิการเหมือนคราวก่อน แต่อยู่ในฐานะของผู้ถูกจ้างอีกที รับผิดชอบงานเขียนอยู่สองคอลัมน์ในเล่ม แม้ไม่ใช่แนวที่ถนัดเลย แต่โอกาสมาถึงเราเลยรีบคว้ามันไว้แล้วก็ทำมันให้ดีที่สุด ค่าตอบแทนมันก็ไม่ได้มากได้มายจนทำให้หาเลี้ยงชีพได้ด้วยงานๆ เดียวแต่เป็นอะไรที่ดีมีคุณค่ากับชีวิตมากเพราะงานหนังสือเป็นอะไรที่ชอบมากจริงๆ ถึงจะปวดหัวคิดเรื่องไม่ออกในทุกๆ เดือนก็ตาม
อย่างเรื่องที่เราถนัดเราก็จะเขียนทีวันเดียวจบ สามวันจบ แต่จ๊อบงานนี้ไม่ใช่งานถนัดทำไปเรื่อยๆ ในหัวมันก้เริ่มว่างเปล่าแบล๊งเข้าไปทุกทีแต่ก็พยายามเข็นมันออกมาจนได้เป็นที่ยินดีสำหรับตัวเองนักเพราะเหมือนเราเอาชนะและก้าวข้ามขีดจำกัดของเราเองมาได้
แล้วหลังจากนั้นจากคนๆ นึงก็ได้ต่อยอดไปหาบุคคลที่ใหญ่กว่า เขามอบหน้าที่มาให้อีกคอลัมน์แต่เป็นในอีกหัวหนึ่ง ซึ่งรู้สึกปลื้มปริ่มและยินดีมากๆ อีกเช่นกันที่ได้รับโอกาสนี้มา เราเลยรู้สึกว่า คนแรกเป็นเสมือนกัลยณมิตรมากจริงๆ ที่นำพาเราไปสู่พี่อีกคน ไม่รู้จะขอบใจกันยังไงดี ได้แต่พยายามทำคอลัมน์ที่เธอมอบมาให้ใให้ดีที่สุด เท่านั้น
ทุกช่วงวันที่ สิบ ถึงยี่สิบ ในทุกเดือนเป็นอะไรที่วุ่นวายมากด้วยเพราะปิดต้นฉบับ วันนี้ก็เช่นกันเดดไลน์มาจ่อตรงหน้าแล้วเหลือเพียงอีกคอลัมน์เดียวก็จะได้ส่งเสียที เลยแวะมาเขียนบล็อคที่หยากไย่ใยแมงมุมขึ้นผุดเต็ม ณ ตอนนี้
ตอนนี้ชีวิตปกติสุขดี สุขภาพจิตก็ดี ขาดแต่วิตามิน M เท่านั้นที่ยังไม่พอเพียงกับการใช้จ่ายเท่าไรนัก ฮ่าๆๆๆ หวังว่าปีนี้ที่ไม่ชงกับเขาเป็นปีแรกจะมีแรงผลักดันให้คิดอะไรใหม่ๆ ออกจนแน่นเปรี๊ยะกับเขาได้สักที
with love meichan
Create Date : 19 มกราคม 2558 |
Last Update : 19 มกราคม 2558 22:41:42 น. |
|
1 comments
|
Counter : 600 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
meichan |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
"ข้าพเจ้าไม่ขอข้องเกี่ยวกับผู้ใด"
ข้าพเจ้ารักอิสระเสรีภาพ ไม่ยึดติดอยู่กับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เป็นเสรีชนที่ไม่ใยดีหรือยินร้ายกับเรื่องของใคร
ข้าพเจ้ารักสงบ แต่ไม่เคยได้ความสงบจากคนทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่ชอบความวุ่นวาย แต่จะถูกจุ้นจ้านจากคนอื่นอยู่ร่ำไป ข้าพเจ้าหวังความจริงใจ แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงแค่ข้าพเจ้าเท่านั้นที่ให้ไปโดยไม่ได้สิ่งนั้นกลับมา
เตือนใจตัวเอง ความซวยของข้าพเจ้า คือการรักคนอื่นมากเกินไปทั้งที่เค้าไม่ได้อะไรกับตัวข้าพเจ้าเลย
|
|
|
|
|