Poy in Japan : Day 1 Narita - Osaka Universal - Namba กลับมาจากเที่ยวญี่ปุ่นแล้วจ้ะเพื่อนๆทุกคน สนุกมากมายและก้อเหนื่อยมากมายด้วย ตามสัญญาจ้ะ กลับมาแล้วก้อต้องเอารูปมาฝากให้ชมกัน ครอบครัวเรามีแพลนจะไปเที่ยวญี่ปุ่นกันตั้งแต่กุมภาปีที่แล้วแล้วแต่ทัวร์เต็มซะก่อนจองไม่ทัน เลยแพลนใหม่เป็นช่วงปอยปิดเทอมตุลา โดยจะไปกันเองไม่ง้อทัวร์ อยากไปดูดอกไม้เปลี่ยนสี แต่ก้อต้องเลื่อนอีกเพราะเช็คแล้วว่าช่วงที่จะไปยังไม่เห็น เราก้อเลยมาแพลนกันใหม่เป็นช่วงเมษาให้ปอยปิดเทอมก่อนจะได้ไม่ต้องลาโรงเรียน เมื่อแพลนกันคร่าวๆแล้วแม่ก้อรีบจองตั๋วเครื่องบินไว้ก่อนเลยเพราะกลัวจะไม่ได้เนื่องจากช่วงเมษาเป็นช่วงพีค คนไปเที่ยวกันเยอะ ตอนแรกกะไปช่วงหยุดสงกรานต์เพราะบริษัทแม่หยุดยาวเหยียด 9 วัน แต่เปลี่ยนแผนเลื่อนเร็วขึ้นอาทิตย์นึงเพื่อให้ทันดูซากุระเพราะบางคนบอกว่าช่วงสงกรานต์อาจไม่เห็นแล้ว แต่พอเลื่อนมาเร็วขึ้นเลยทำให้พ่อไปกะเราไม่ได้เพราะพ่อลางานได้ไม่เยอะ เสียดายอยู่เหมือนกันที่พ่อไม่ได้ไปกะพวกเราด้วย ไว้งวดหน้าเนอะ เหอ เหอ สมาชิกที่ไปก้อเลยมีกันแค่ 5 คน คือ ป้าหญิง ลุงรอด คุณยาย แม่ และ ปอย พอปอยปิดเทอมปั๊บ 12 มีนา พวกเราก้อไปยื่นขอวีซ่ากันที่สถานทูตญี่ปุ่น ขอแบบวีซ่าท่องเที่ยว ผ่านฉลุย เมื่อรู้ผลวีซ่าผ่าน ก้อมาถึงขั้นตอนการเตรียมตัว แม่หาข้อมูลเที่ยวโดยดูจาก Guide book, Guide map ต่างๆที่เพื่อนป้าหญิงให้มา และมาหาข้อมูลเรื่องการเดินทางจากเน็ต ช่วงเวลา 3 อาทิตย์ก่อนออกเดินทาง ทุกอย่างก้อพร้อม โปรแกรมเที่ยวพร้อม คนพร้อม รอวันเดินทางอย่างเดียว 4 เมษายน 2552 ในที่สุดวันที่พวกเรารอคอยก้อมาถึง วันนี้เราจะบินไปญี่ปุ่นด้วยสายการบินสิงคโปร์แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ SQ632 เครื่องจะออกจากกรุงเทพ 5 ทุ่ม กำหนดถึงสนามบินนาริตะประมาณ 7 โมงครึ่งของวันรุ่งขึ้น เราไปถึงสุวรรณภูมิประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ตรงดิ่งไปที่เค้าเตอร์เช็คอินเลย ปรากฎว่าเค้าเปิดให้เช็คอินแล้วก้อเลยทำให้เรียบร้อย จากนั้นก้อมาเดินถ่ายรูปกันนิดหน่อย มาถึงตอนนี้ปอยเริ่มร้องไห้บอกว่าคิดถึงพ่อ 2 พ่อลูกเลยกอดๆหอมๆกันอยู่พักใหญ่จึงได้โบกมือ บ๊าย บายเข้าข้างในกัน ตอนกำลังผ่านเพื่อเข้าไปยัง ต.ม. ปอยก้อยังคงร้องไห้อยู่ แม่เห็นแล้วก้อสงสารลูก รู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน เราใช้เวลาที่ ต.ม. ไม่นานก้อเรียบร้อย ผ่านเข้ามาข้างในเจอ Duty Free แวะถ่ายรูปกันนิดหน่อยแล้วก้อเดินดูของกันเพราะยังมีเวลาอีกนานกว่าจะขึ้นเครื่อง พอปอยเห็นของเล่นเท่านั้นแหละ ยิ้มแปร้ น้ำตาแห้งเหือด เฮ้อออ ตกลงคิดถึงพ่อจริงป่าวเนี่ยลูก อ้อนจะเอาของอยู่นั่นแหละแต่แม่ก้อไม่ได้ใจอ่อนซื้อให้ กว่าจะออกจากมุมตุ๊กตาและของเล่นด้วยเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน พอออกมาได้แล้วก้อเริ่มมีน้ำตามาอีก จนกระทั่งผ่านเข้าไปที่ Gate สำหรับจะขึ้นเครื่องน้ำตาก้อยังมีมาเป็นระยะจนตาบวมปูดไปหมด เมื่อถึงเวลาขึ้นเครื่อง เนื่องจากครอบครัวเรามีเด็กเล็กเลยได้สิทธิพิเศษขึ้นเครื่องก่อน ผู้ใหญ่เลยได้อานิสสงค์จากลูกไปด้วย (เจ้าหน้าที่มาถามป้าหญิงกะลุงรอดแม่เลยรีบบอกเลยว่ามาด้วยกัน ไม่งั้นอด) ที่นั่งที่เราได้เป็นริมหน้าต่าง 3 ที่สำหรับ คุณยาย แม่และปอย และแถวตรงกลาง 2 ที่สำหรับป้าหญิงและลุงรอด พอขึ้นมาบนเครื่องบินปอยก้อเริ่มสนุก น้ำตาเริ่มไม่มี ดีจัง ผู้ใหญ่จะได้ไม่เครียด เครื่องออกซักพักก้อเสริฟอาหาร ของเด็กได้เสริฟก่อน ปอยกำลังเล่นวีดีโอเกมส์กะป้าหญิงอยู่เลยกลับมาหม่ำๆ พอผู้ใหญ่กินเสร็จก้อถึงเวลานอน ลูกไม่ยอมนอนจะเล่นวีดีโอเกมส์อย่างเดียว แต่สุดท้ายก้อนอนจนได้ พอตี 5 กว่าๆก้อมีประกาศแล้วว่ากำลังจะลดระดับลงจอดที่สนามบินนาริตะแล้ว โอ้ว ถึงก่อนกำหนดอีกประมาณ 1 ชั่วโมง การลดระดับครั้งนี้ทำเอาพวกเราปวดหูเอามากๆเลย นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งกันไม่หยุดเลย เมื่อลงจากเครื่องแล้วเราก้อเดิน เดิน เดิน เพื่อไปยัง ต.ม. ระหว่างทางเดินปอยก้อสนุกใหญ่ ได้เห็นเครื่องบินลำที่เรานั่งมาด้วย ต.ม.ที่นาริตะครั้งนี้ไม่นานเหมือนคราวก่อนที่แม่มาเนื่องจากเปิดหลายช่องและเมื่อช่องสำหรับคนญี่ปุ่นว่างเค้าก้อให้คนต่างชาติเข้าไปตรวจ ใช้เวลาตรงนี้ประมาณ 30-40 นาทีเท่านั้น ไปรอรับกระเป๋าก้อไม่นาน แป๊บเดียวกระเป๋าพวกเราก้อมากันครบ แต่มีปัญหานิดนึงคือกระเป๋าของคุณยายมือจับหัก (น่าจะเกิดจากการโยนตอนโหลดเข้าท้องเครื่อง) ทำให้ป้าหญิงจับลำบากต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าพันเอา เมื่อผ่านพิธีการต่างๆออกมาด้านนอกแล้ว เราก้อตรงดิ่งลงไปชั้นล่างเพื่อไปรับบัตร Japan Rail Pass ที่ JR Ticket Office เราใช้เวลาอยู่ที่นี่ชั่วโมงกว่าเลยทีเดียวเพราะแถวยาวเหยียดแถมเจ้าหน้าที่ทำช้าอีกต่างหาก แม่กะป้าหญิงเข้าแถวกันส่วนลูก คุณยายและลุงรอดรออยู่ใกล้ๆ ระหว่างรอแม่ คุณยายก้อเจอคนไทยด้วยกันจะไปโอซาก้าเหมือนพวกเราเลย เลยคุยกันใหญ่เพราะหัวหน้ากลุ่มเค้าก้อเข้าแถวรับบัตรต่อจากแม่นั่นแหละ หลังจากรับบัตรเรียบร้อยพวกเราก้อนั่งรถไฟ Narita Express จากสนามบินไปที่สถานีโตเกียวเพื่อต่อชินคันเซ็นไปยังโอซาก้า ก่อนขึ้นชินคันเซ็นเราก้อแวะซื้อข้าวกล่องกันเพื่อเอาไปกินบนรถเพราะเรานั่งยาว 3 ชั่วโมง เราได้เที่ยว 11.03 น. หน้าตาเมนูมื้อกลางวันของพวกเรา แจมๆกันไป บ่าย 2 มาถึงสถานีชินโอซาก้า ต่อรถไฟต่อไปยังสถานีโอซาก้า ผู้คนล้นหลาม พวกเราก้อลากกระเป๋ากันไป สงสารป้าหญิงที่สุดเพราะเริ่มเจ็บมือ จากสถานีโอซาก้าก้อต่อไปสถานีนิชิคุโจ จากนิชิคุโจจึงจะถึงเป้าหมายของเราคือสถานียูนิเวอร์แซลซิตี้ ทรหดอดทนมาก เดินทางมาถึงเป้าหมายตอนบ่าย 2 โมงครึ่ง พอโผล่ออกมาจากสถานีเท่านั้นแหละ ลมเย็นๆและบรรยากาศแถวนั้นช่างคึกคักเป็นที่สุดเนื่องจากอยู่ใกล้ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ มีโชว์ลิงมาเล่นโชว์อยู่พอดี ปอยเลยขอแวะดู ระหว่างรอปอย แม่กะลุงรอดก้อช่วยกันดูแผนที่โรงแรมอีกทีนึงเพราะรู้สึกว่ามันน่าจะอยู่แถวนี้นี่นา มองซ้าย มองขวา มองหน้า พอหันหลังไป อ้าว อยู่ตรงนี้นี่เอง จริงๆเราก้อยืนรอกันอยู่หน้าโรงแรมนี่เองแต่ดันมองไม่เห็น ซักพักนึงเลยชวนกันเข้าโรงแรมเพื่อเช็คอิน คนรอเช็คอินแถวยาวเหยียดอีกแล้ว อะรัยกันเนี่ยวันนี้ ยืนรออย่างเดียวเลย แต่ทำงัยได้ก้อต้องรอต่อไป เมื่อเช็คอินแล้วเราก้อได้รับคีย์การ์ดที่ปอยเห็นแล้วดี๊ด๊าเอามากๆ หน้าตาห้องพักของเรา นอนห้องเดียวกันหมดเลย 5 คน มี 4 เตียง ปอยนอนเตียงเดียวกะคุณยาย อิ๊อิ๊ แม่ชิ่งจะได้นอนสบายๆ อุปกรณ์ที่ใช้ในการอาบน้ำชุดนี้ปอยชอบมาก ป้าหญิงก้อเก็บให้เค้าเติมทุกวัน เอาจนคุ้ม อิ๊อิ๊ ห้องน้ำแบ่งเป็น 3 ห้อง มีส่วนสำหรับล้างหน้าแปรงฟันเป่าผม ห้องอาบน้ำ และ ห้องน้ำ ส่วนของห้องอาบน้ำก้อมีทั้งอ่างอาบน้ำและแบบนั่งอาบ มีฝักบัวและตั่งเล็กๆให้เหมือนที่ชาวญี่ปุ่นเค้าอาบกัน ชักโครกญี่ปุ่นมีปุ่มให้กดเยอะแยะ ปอยเลยสนุกกันไป แม่ขออาบน้ำอยู่คนเดียวส่วนคนอื่นล้างหน้าล้างตากันนิดหน่อย เสร็จแล้วเราก้อเริ่มสำรวจละแวกโรงแรมก่อนเลย รูปปั้นวู้ดดี้ที่ล็อบบี้ของโรงแรม ปอยขอถ่ายรูปได้ทุกวันเลยสิน่า จากนั้นก้อออกข้างนอก เดินละแวกโรงแรมนั่นแหละ Universal City Walk มีร้านขายของมากมาย มีตู้เกมส์ ตู้กดไข่มากกกก ปอยตื่นตาตื่นใจใหญ่เลย ปอยเริ่มร้องจะเอาของเล่น แม่เลยให้กดไข่ไปลูกนึง สบายใจกันปายยย นอกจากนี้ก้อมีโชว์ต่างๆอยู่เรื่อยๆที่ถนนสายนี้ เราเดินมากันเรื่อยๆจนถึง Universal Studio Japan เข้าไปถ่ายรูปได้เพราะยังไม่ถึงจุดขายบัตรผ่านประตู มีหรอจะพลาด ใช่มะ เห็นโรงแรมเราอยู่ด้านหลังด้วย เสร็จจากที่นี่เราก้อไปที่สถานีเพื่อนั่งรถไฟไปหาข้าวกินที่ Namba แม่อุตส่าห์เตรียมโพยเส้นทางรถไฟมาอย่างดีและถามเจ้าหน้าที่ด้วยเพื่อเป็นการคอนเฟิร์ม แต่ท้ายที่สุดเราก้อนั่งรถไฟผิดจนได้ ไม่เป็นรัยปลอบใจตัวเองว่าเราเป็นชาวต่างชาติ เรื่องนั่งรถไฟผิดเป็นเรื่องธรรมชาติ เนื่องจากความเหนื่อยบวกกับการเสียเวลานั่งรถไฟผิดสายทำให้ปอยลูกแม่ป้อกไปในบัดดล กว่าจะมาถึงสถานี JR Namba ก้อปาเข้าไป 6 โมงนิดๆ หิวกันเป็นแถวๆ โดยเฉพาะปอยที่ทั้งหิวทั้งเจ็บเท้าเลยมีงอแง ตอนแรกตั้งใจจะไปกินข้าวที่ Dotombori ก้อเลยต้องเปลี่ยนแผนหากินกันใต้สถานีตรง Namba Walk นั่นเลย กลุ่มเราไม่เน้นเรื่องอาหารการกินอยู่แล้ว ดูหน้าร้านไหนพอกินได้ก้อเข้าเลย กินเสร็จเราก้อเดินต่อไปเพื่อจะหาทางออกจากสถานีไปยังเป้าหมาย แต่ งง ซะเหลือเกิน แผนที่ก้อมีติดไว้ในบริเวณสถานีนั่นแหละนะแต่ดูไม่รู้เรื่องค่ะขอโทษ เลยตัดสินใจออกไปให้พ้นจากสถานีก่อนแล้วค่อยไปถามเอาข้างหน้า เราต้องถามกัน 2 รอบกว่าจะมาถึง Dotombori เฮ้อออ มาถึงจนได้ อยู่ข้างหน้าเรานี่เองแต่กลับมองไม่เห็น(อีกแล้ว) ที่นี่เราเจอร้าน 100 เยนอยู่ร้านนึงเลยเข้าไปดูกันแต่ของไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่เพราะเป็นร้านเล็กๆ พวกเราเลยซื้อเฉพาะที่จำเป็นต้องใช้ เมื่อสมควรแก่เวลาก้อกลับที่พักกัน ก่อนเข้าโรงแรมเราแวะซื้อพวกขนมปังกะนมไว้กินเป็นมื้อเช้า(ไม่ได้จองโรงแรมแบบมีอาหารเช้า) ที่ Lawson ข้างๆโรงแรมเรานั่นแหละ โปรแกรมวันรุ่งขึ้นจริงๆแม่วางไว้ว่าจะไปเกียวโตเพื่อดูวัด แต่พอถามสมาชิกแล้วทุกคนลงความเห็นว่า “ไม่ไหว” เนื่องจากล้ากันมากๆเพราะถ้าไปเกียวโตต้องเดินตลอด สรุปว่า พรุ่งนี้เราจะตื่นกันสายหน่อย และจะไป Kaiyukan หรือ พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมเราเท่าไหร่ และต่อด้วยไปดูซากุระที่ Sakuranomiya (ที่นี่ไม่ได้มีอยู่ในแพลน แพลนจะไปดูซากุระที่ปราสาทโอซาก้าแต่วันนี้ตอนนั่งรถไฟไปนัมบะเห็นก้อเลยเปลี่ยนใจไปที่นี่แทน) และไปเดินดูของที่อุเมดะปิดท้าย หมดไปแล้ว 1 วัน ตอนมารวบรวมเขียนบันทึกเรื่องราวนี่เหนื่อยใช่ย่อยเลยนะเนี่ย สำหรับวันที่ 2 จะพยายามรีบคลอดออกมานะคะ อดใจรอซักนิด   Create Date : 20 เมษายน 2552 21 comments Last Update : 20 เมษายน 2552 15:42:59 น. Counter : 650 Pageviews. Share Tweet

:)   โดย: YingLek 20 เมษายน 2552 15:43:49 น.

เจิมไม่ทัน เซ็งห่าน   โดย: พี่พัช IP: 58.10.146.73 20 เมษายน 2552 15:47:13 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคน เห็นรูปน้องปอยร้องไห้คิดถึงพ่อแล้วเศร้าเนอะ แต่หลัง ๆ พอได้เที่ยวแล้วก็ลืมพ่อไปเลยป่าวเนี่ย :)   โดย: YingLek 20 เมษายน 2552 15:56:48 น.

ดูรูปก่อน เดี๋ยวค่อยมาอ่านนะจ๊ะ น้องปอยร้องไห้อ้อนพ่อสุดฤทธิ์ อิอิ พอเจอของเล่นลืมพ่อเลย 555   โดย: ปุ่นกะยีนส์ IP: 58.147.114.202 20 เมษายน 2552 15:57:52 น.

ตามไปเที่ยวด้วยน๊าค๊า ^^ ขำน้องปอยจังค่ะ อ้อนน่าดู อิอิ ไว้ตามอ่านตอนเกียวโตนะจ๊ะ รีบอัพเร็ว ๆ อ่ะ   โดย: phety talon 20 เมษายน 2552 16:44:08 น.

อยากปายยยยยยยย ดูท่าจะทรหดใช่ย่อยนะคะเนี่ย แต่น้องปอยก็เก่งนะคะ เดินทางขนาดนี้ไม่งอแงเท่าไหร่เลย ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่อยากไปมากๆเลยค่ะ แหม..แต่ค่าตั๋วค่าไกด์ก็โหดเหลือเกิน จะไปเองก็คงมะไหวค่ะ หลงแน่ๆ กลัวไม่ได้กลับบ้าน ตอนนี้เก็บตังค์อยู่ค่ะ ครบเมื่อไหร่ จะรีบบินตามรอยสาวปอยไปเลยค่า   โดย: คุณแม่น้องปอ (So Confuse ) 20 เมษายน 2552 17:54:04 น.

สงสารน้องปอย ร้องไห้ล่ำลาพ่อใหญ่เลย แต่ได้ไปเที่ยวก็ลืมเนอะ เด็กอ่ะ น้องโปรมากเลยอ่ะ ในการจัดทริป ลุงป้าน่ารักดีเนอะ ถ่ายรูปมีฮาๆตลอด รอวันต่อไปจ้ะ   โดย: muffinwafer IP: 168.120.66.108 21 เมษายน 2552 8:04:37 น.

อ่านเพลิน จนลืมว่าจะเม้นท์รัย ต้องกลับไปดูรูปใหม่ 55 น้องเขียนได้ละเอียดดีจัง คนอ่านอ่านตามแล้วเหมือนได้รวมเดินทาง ไปด้วยเลย ตอนแรก ๆ เห็นน้องปอย แล้วสงสารจัง นึกว่าจะเศร้าตลอด แต่พอเห็นของเล่น เท่านั้น เด็ก หนอเด็ก ลืมพ่อหมด55 รีบมาเขียนต่อนะ อยากเห็นซากุระแล้ว กดดัน ๆ ๆ 55   โดย: แม่น้องโฟล์ค IP: 118.173.248.38 21 เมษายน 2552 9:14:52 น.

นอนรอตอนสอง.....   โดย: แม่อันนา IP: 125.24.238.155 21 เมษายน 2552 10:00:28 น.

ตามน้องปอยไปเที่ยวด้วยคนจ้า น่าสนุกจังเลยนะคะตื่นตาตื่นใจไปหมด อยากให้น้องต้นกล้าโตเท่าน้องปอยจัง จะได้พาไปเที่ยวต่างประเทศมั่ง   โดย: nutonkla1 21 เมษายน 2552 10:30:37 น.

โอ้โห ดูรูปจุใจเลยจ้า เก็บรายละเอียดได้เยอะมากๆๆๆ น้องปอยสนุกจนหายคิดถึงคุณพ่อไปเลยหรือเปล่าน๊า รอชมตอน 2 อยู่นะจ๊ะ   โดย: รินตินติน 21 เมษายน 2552 11:54:11 น.

อ่านเพลิน ดูรูปเพลินมากค่ะ อิน เหมือนไปด้วยเลย 555 เที่ยวเองไม่ง้อทัวร์ เก่งจังเลยค่ะ อยากไปแบบนี้บ้างจัง แล้วมารอดูตอนต่อไปนะค่ะ   โดย: ปลายดินสอ 21 เมษายน 2552 13:15:32 น.

ตามน้องปอยไปเที่ยวด้วยคนค่ะ รอชมตอนต่อไปอยู่นะคะ   โดย: winnie in love 21 เมษายน 2552 13:50:23 น.

ตามน้องปอยคนสวยไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยคนคะ น่าสนุกจัง ที่พักน่าพักมากเลยคะ   โดย: กลับมายืนที่เดิม 21 เมษายน 2552 14:04:03 น.

มาตามสัญญา...555 น่าสนุกมากๆ แต่เริ่มต้นจากเศร้าสุดๆ ที่สุดก็หน้าบานเชียวน้องปอย น้องเก่งมากๆ ลุยเองเลย เขียนเป็นไกด์ไว้ คงต้องมีตามไปแน่ๆค่ะ แค่เริ่มวันแรกก้อชักสนุกแล้ว รอตามอ่านนะคะ   โดย: kookkai IP: 124.120.12.141 21 เมษายน 2552 16:28:21 น.

น้องปอยน่าสงสารมากๆ แต่ขอบอก มดก็หน้าเศร้าตามน้องปอยได้แป๊ปเดียว ขำออกมาเลย เด็กน้อเด็ก แต่ทิ้งคราบน้ำตาไว้ให้พ่อคิดถึงแบบนี้อ่ะ ดีแระ (พ่อหารู้ไม่ ว่าอีกไม่กี่วินาที ลูกสาวก็หน้าบานแร้ว 555) น้องจัดทริปได้เก่งจัง เขียนเรื่องเป็นทัวร์ได้เลยนะเนี่ย รอดูความแฮ่กในวันต่อไปจ้า เกือบจะแซวว่าไดหน้านี้ไม่มีสแครป แอบมาโผล่ตอนหลังนี่เอง   โดย: mhonandmo IP: 58.9.63.57 21 เมษายน 2552 17:17:03 น.

อิดฉา..อิดฉา ได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วย...อิอิ น่าสนุกจัง.. แหมๆๆ น้อยปอยมีน้ำตาไหลก่อนเดินทางด้วยน้า..คุณพ่อซึ้งใจเลยสิจ๊ะ น่าสนุกจังเลยอ่ะน้อง..อ่านแล้วก้ออยากพาหนูดีไปมั่ง..อิอิ แล้วจะมาตามอ่านต่อนะคะ :)   โดย: แม่หนูดี IP: 58.137.102.18 21 เมษายน 2552 18:56:31 น.

เก่งจังเลยน้อง ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าทัวร์ที่ดีเลยอ่ะ นี่ถ้าคุณพ่อรู้ว่าลูกสาวเห็นของเล่นปุ๊ปหยุดร้องไห้ปั๊ปจะว่าไงเนี่ย 5555 รอดูซากุระจ้า   โดย: มะเฟือง มะขาม IP: 124.120.62.224 22 เมษายน 2552 17:39:15 น.

สวัสดีจ้า คุณแม่น้องปอย เห็นญี่ปุ่นกี่ครั้งต่อกี่ครั้งพี่ยุ้ยก้อไม่เบื่ออ่ะ ช๊อบ..ชอบ อยากติดสอยไปเที่ยวด้วยจังเลย โรงแรมที่ไปพักน่ารักจังเลยจ้ะ แถม Universal Studio ก้อมีตุ๊กตุ่นตุ๊กตาเพียบเลย น้องปอยคงสนุกน่าดูเลยเน๊าะ .............................. ป.ลิง พี่เพิ่งกลับมาจากออสฯ เลยมาเที่ยวด้วยช้าไปหน่อยนึง วันนี้มีของมาฝากด้วยจ้า ว่างๆแล้วก้อไปเที่ยวด้วยกันน๊า   โดย: nLatte 22 เมษายน 2552 20:31:15 น.

1 บ้านราม   โดย: jeep IP: 117.47.194.102 23 เมษายน 2552 14:04:07 น.

ตามมาอ่านย้อนหลังค่ะ   โดย: หน่อง IP: 58.8.8.229 2 กรกฎาคม 2552 9:27:47 น.