Daisypath - Personal pictureDaisypath Happy Birthday tickers

หลีกเลี่ยงการดูแล และเอาใจใส่จนเกินควร

เด็กที่ต้องการการเอาใจใส่จนเกินควร คือ เด็กที่ท้อถอย อ่อนแอ เป็นเป้าหมายที่ผิดของเด็กเพื่อให้ได้มาซึ่งสถานภาพ ต้องรีบแก้ไข

ขณะที่ครอบครัวกำลังอยู่ที่บ้านพักร้อน คุณพ่อไปตกปลา คุณแม่กำลังเตรียมอาหารที่ครัว น้องเก๋อายุสองขวบยืนที่หน้าประตูครัว
"คุณแม่ขา" "ขา"
"คุณแม่ขา" "ขาลูก"
"คุณแม่ขา" "ขา มีอะไรหรือลูก"
คุณแม่เดินไปหาลูก "อะไรหรือ"
"ไปเดินเล่นกันค่ะ" "เดี๋ยวก่อนลูก" คุณแม่เดินไปที่ครัว น้องเก๋ยังยืนอยู่ที่ประตู
"คุณแม่ขา" "ขา" ฯลฯ เป็นเหตุการณ์ซ้ำกันอยู่สามครั้ง พอจะเริ่มต้นครั้งที่สี่คุณแม่ก็วางมือมาหาลูก
"เอา ตกลงน้องเก๋ เราไปเดินเล่นกันนิดหน่อย เพราะแม่จะต้องกลับมาเตรียมอาหาร" คุณแม่จูงมือน้องเก๋ลงบันไดแล้วออกไปเดินเล่น



น้องเก๋ไม่ได้ไปหาคุณแม่ แต่บังคับให้คุณแม่มาหา คุณแม่ก็ยอมตามใจน้องเก๋จนเกินควร เด็กที่ต้องการการดูแลจนเกินควรนั้น โดยแท้จริงแล้วเป็นเด็กไม่มีความสุข เด็กจะรู้สึกว่าถ้าไม่มีใครคอยดูแลจะกลายเป็นคนไม่มีค่าไม่มีความหมาย น้องเก๋ต้องการความมั่นใจคลอดเวลาว่าเธอมีความสำคัญ

คุณแม่ต้องไม่ไปหาน้องเก๋ทุกครั้งที่ลูกเรียกหา เมื่อลูกเรียกครั้งแรก คุณแม่ควรขานรับด้วยความรัก ไม่ต้องไปหาแต่บอกว่าคุณแม่กำลังยุ่งอยู่ตอนนี้



ถ้าน้องเก๋เรียกอีกคุณแม่ต้องไม่ขานรับ ทั้งสองคนแม่ลูกก็อาจต้องเล่นเกม ลูกสาวอาจร้องไห้เสียงดัง คุณแม่คงต้องทำเหมือนว่ากำลังหมกมุ่นกับงานที่เธอต้องทำ น้องเก๋คงต้องเข้ามาหา คุรแม่มีสิทธิ์ที่จะทำงานต่อไป และจำเป็นต้องฝึกลูกให้เคารพต่อความจำเป็นของสถานการณ์ น้องเก๋ไม่มีสิทธิ์จะไปเดินเล่นเวลาไหนก็ได้ตามใจชอบ

เพื่อความเป็นธรรมต่อลูก คุณแม่ไม่มีสิทธิ์ไปยอมความอ้อนของลูก น้องเก๋ควรต้องได้เรียนรู้ประโยชน์ของการยอมรับระเบียบ และความจำเป็นของสถานการณ์ จัดเวลาเดินเล่นไว้ให้แน่นอน ซึ่งแม่ลูกจะไปกันในช่วงนั้น



ถ้าน้องเก๋มาหาคุณแม่และขอให้แม่พาไปเดินเล่น คุณแม่ควรบอกเพียงว่า "ลูกเก๋ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาไปเดินเล่น" จบกันตรงนี้ไม่ว่าน้องเก๋จะทำอย่างไรต่อไป คุณแม่ต้องมั่นคงและทำงานต่อไปเรื่อย ๆ

ที่มา : หนังสือ เมื่อลูกท้าทายคุณ เล่ม 2







 

Create Date : 29 มิถุนายน 2550
3 comments
Last Update : 29 มิถุนายน 2550 16:03:25 น.
Counter : 1126 Pageviews.

 

เลี้ยงลูกนี่ยากน่ะครับเนี่ย

ดีใจที่เติบโตมากได้อย่างสมบูรณ์ครับ

น้องน่ารักมากเลยครับ

 

โดย: เด็กผู้ชายที่ไม่แตะบอลตอนกลางวัน (kanapo ) 29 มิถุนายน 2550 16:52:54 น.  

 

อืม
ขอบคุณนะคะที่เอามาลง

ของเรา ลูกชายจะชอบเรยกเพื่อทดสอบว่าเราอยู่หรือเปล่า เขาจะไม่ชอบการอยู่คนเดียว จะกลัวค่ะ

 

โดย: เอ๊กกี่ 29 มิถุนายน 2550 21:16:22 น.  

 

นี่ก็อีกข้อนึงเลย (หนังสือดีมากเลยค่ะ)

 

โดย: MONROVIA 18 กรกฎาคม 2550 12:44:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


YingLek
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




เรื่องราวของลูกเจี๊ยบเริ่มขึ้นตั้งแต่วันเด็ก ปี 2548 หลังจากคลอดแล้ว แม่ก็ได้เรียนรู้ว่าการมีลูกเป็นของตัวเองไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์มาก ๆ ทำให้แม่ต้องอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงดูลูกหลายเล่ม รวมทั้งเข้าไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อน ๆ แม่ลูกอ่อน หลาย ๆ คน ซึ่งก็พบว่าพฤติกรรมในแต่ละวัยของลูกก็จะคล้าย ๆ กัน เม้าท์เรื่องลูกกันสนุกสนานมาก การเลี้ยงลูกเหนื่อยก็จริง แต่เมื่อแม่ได้เห็นพัฒนาการและรอยยิ้มของลูก ความเหนื่อยก็หายไปได้ในทันที

Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
29 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add YingLek's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.