หลีกเลี่ยงการดูแล และเอาใจใส่จนเกินควร
เด็กที่ต้องการการเอาใจใส่จนเกินควร คือ เด็กที่ท้อถอย อ่อนแอ เป็นเป้าหมายที่ผิดของเด็กเพื่อให้ได้มาซึ่งสถานภาพ ต้องรีบแก้ไข
ขณะที่ครอบครัวกำลังอยู่ที่บ้านพักร้อน คุณพ่อไปตกปลา คุณแม่กำลังเตรียมอาหารที่ครัว น้องเก๋อายุสองขวบยืนที่หน้าประตูครัว "คุณแม่ขา" "ขา" "คุณแม่ขา" "ขาลูก" "คุณแม่ขา" "ขา มีอะไรหรือลูก" คุณแม่เดินไปหาลูก "อะไรหรือ" "ไปเดินเล่นกันค่ะ" "เดี๋ยวก่อนลูก" คุณแม่เดินไปที่ครัว น้องเก๋ยังยืนอยู่ที่ประตู "คุณแม่ขา" "ขา" ฯลฯ เป็นเหตุการณ์ซ้ำกันอยู่สามครั้ง พอจะเริ่มต้นครั้งที่สี่คุณแม่ก็วางมือมาหาลูก "เอา ตกลงน้องเก๋ เราไปเดินเล่นกันนิดหน่อย เพราะแม่จะต้องกลับมาเตรียมอาหาร" คุณแม่จูงมือน้องเก๋ลงบันไดแล้วออกไปเดินเล่น
น้องเก๋ไม่ได้ไปหาคุณแม่ แต่บังคับให้คุณแม่มาหา คุณแม่ก็ยอมตามใจน้องเก๋จนเกินควร เด็กที่ต้องการการดูแลจนเกินควรนั้น โดยแท้จริงแล้วเป็นเด็กไม่มีความสุข เด็กจะรู้สึกว่าถ้าไม่มีใครคอยดูแลจะกลายเป็นคนไม่มีค่าไม่มีความหมาย น้องเก๋ต้องการความมั่นใจคลอดเวลาว่าเธอมีความสำคัญ
คุณแม่ต้องไม่ไปหาน้องเก๋ทุกครั้งที่ลูกเรียกหา เมื่อลูกเรียกครั้งแรก คุณแม่ควรขานรับด้วยความรัก ไม่ต้องไปหาแต่บอกว่าคุณแม่กำลังยุ่งอยู่ตอนนี้
ถ้าน้องเก๋เรียกอีกคุณแม่ต้องไม่ขานรับ ทั้งสองคนแม่ลูกก็อาจต้องเล่นเกม ลูกสาวอาจร้องไห้เสียงดัง คุณแม่คงต้องทำเหมือนว่ากำลังหมกมุ่นกับงานที่เธอต้องทำ น้องเก๋คงต้องเข้ามาหา คุรแม่มีสิทธิ์ที่จะทำงานต่อไป และจำเป็นต้องฝึกลูกให้เคารพต่อความจำเป็นของสถานการณ์ น้องเก๋ไม่มีสิทธิ์จะไปเดินเล่นเวลาไหนก็ได้ตามใจชอบ
เพื่อความเป็นธรรมต่อลูก คุณแม่ไม่มีสิทธิ์ไปยอมความอ้อนของลูก น้องเก๋ควรต้องได้เรียนรู้ประโยชน์ของการยอมรับระเบียบ และความจำเป็นของสถานการณ์ จัดเวลาเดินเล่นไว้ให้แน่นอน ซึ่งแม่ลูกจะไปกันในช่วงนั้น
ถ้าน้องเก๋มาหาคุณแม่และขอให้แม่พาไปเดินเล่น คุณแม่ควรบอกเพียงว่า "ลูกเก๋ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาไปเดินเล่น" จบกันตรงนี้ไม่ว่าน้องเก๋จะทำอย่างไรต่อไป คุณแม่ต้องมั่นคงและทำงานต่อไปเรื่อย ๆ
ที่มา : หนังสือ เมื่อลูกท้าทายคุณ เล่ม 2
Create Date : 29 มิถุนายน 2550 |
|
3 comments |
Last Update : 29 มิถุนายน 2550 16:03:25 น. |
Counter : 1126 Pageviews. |
|
|
|
ดีใจที่เติบโตมากได้อย่างสมบูรณ์ครับ
น้องน่ารักมากเลยครับ