หัดให้ลูกรักษากิจวัตร
กิจวัตรที่ต้องประพฤติปฏิบัติสม่ำเสมอ เป็นการฝึกฝนให้เด็กเตรียมพร้อมไปในทิศทางที่ถูกต้องในการดำเนินชีวิตและเข้าสู่สังคมภายนอกอย่างถูกต้อง
คุณพ่อนั่งที่โต๊ะอาหารเช้าพลางถามว่า "น้องแป้งอยู่ไหนล่ะ" "วันนี้ ลูกคงนอนตื่นสาย" คุณแม่ตอบ "ทำไมหรือ" "เมื่อคืนนี้น้องแป้งอยู่ดึก แกอยากคอยพบพ่อก่อนเข้านอน" "ก็พ่อบอกแม่แล้วนี่นาว่าพ่อต้องกลับดึก" "แม่รู้ อธิบายให้ฟังแล้ว แกก็ไม่ยอมฟัง นั่งคอยพ่ออยู่จนกระทั่งหลับไปเอง" "แล้วไม่ไปโรงเรียนหรือวันนี้" "โธ่พ่อ แกเพิ่งอยู่ชั้นอนุบาล แม่จะเขียนจดหมายไปบอกครูเช้านี้" "แต่แม่ พ่อคิดว่าลูกจำเป็นต้องเรียนรู้กฎเกณฑ์บ้าง" "ไม่เป็นไรหรอกพ่อ น้องแป้งยังไมีเวลาที่จะเรียนรู้กฎเกณฑ์อีกมากมาย ลูกยังตัวเล็กนิดเดียว
ที่จริงคุณพ่อเป็นฝ่ายถูก น้องแป้งจำเป็ฯต้องมีกฎเกณฑ์กิจวัตรที่ต้องปฏิบัติ กิจวัตรของเด็กเปรียบเหมือนฝาผนังของบ้าน เป็นการสร้างขอบเขตของชีวิตเด็ก ไม่มีเด็กคนใดจะรู้สึกสะดวกสบายใจถ้าเขาไม่ทราบขอบเขตหรือกิจวัตรของตน
กิจวัตรประจำวันทำให้เด็กทราบว่าเขาต้องทำอะไรบ้าง เกิดความรู้สึกมั่นคงและมั่นใจ เมื่อชีวิตเป็นระบบจะทำให้เกิดความรู้สึกรักความมีระเบียบอันเป็นพื้นฐานแห่งอิสรภาพ
การปล่อยให้น้องแป้งมี "อิสรภาพ" ที่จะนอนดึกเป็นการทำลายสิทธิ์ที่เด็กควรได้รับการพักผ่อน เมื่อตื่นสายก็ทำให้กิจกรรมวันรุ่งขึ้นต้องเรรวน ไปตัดสิทธิ์ให้เด็กไม่ได้ไปรับประสบการณ์ที่โรงเรียน เรื่องเช่นนี้ไม่ใช่ "อิสรภาพ" แต่เป็นอภิสิทธิ์
น้องแป้งจะไม่อยู่ในสภาพที่จะพัฒนาภูมิปัญญาในการตัดสินใจ และคุณแม่เป็นผู้ทำให้ลูกเสื่อมลงด้วยการยินยอมให้ลูกไม่ต้องไปโรงเรียน
น้องแป้งก็เช่นเดียวกับเด็กทั่ว ๆ ไป ต้องการมีความสุขด้วยการทราบข้อจำกัดและขอบเขตแห่งความประพฤติของตน เด็กต้องการทราบว่าเขาทำอะไรได้บ้าง ไปได้ไกลแค่ไหน
อาจมีบางโอกาสที่กิจวัตรของเราต้องเปลี่ยนแปลงได้บ้างตามเหตุการณ์ แต่ต้องเป็นเพียงข้อยกเว้นไม่ใช่ตัวระเบียบ และต้องไม่ทำไปเพื่อความสะดวกสบายของคุณพ่อคุณแม่หรือเพื่อการตามใจลูก
ที่มา : หนังสือ เมื่อลูกท้าทายคุณ เล่ม 2
Create Date : 14 มิถุนายน 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 14 มิถุนายน 2550 8:56:14 น. |
Counter : 905 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องดนย์ (fidget_n ) 14 มิถุนายน 2550 11:40:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องดนย์ (fidget_n ) 14 มิถุนายน 2550 11:43:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: UtsU 14 มิถุนายน 2550 14:51:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: kittykay (kittykay14 ) 14 มิถุนายน 2550 16:22:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: YingLek 14 มิถุนายน 2550 16:42:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: YingLek 19 มิถุนายน 2550 7:50:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
เรื่องราวของลูกเจี๊ยบเริ่มขึ้นตั้งแต่วันเด็ก ปี 2548 หลังจากคลอดแล้ว แม่ก็ได้เรียนรู้ว่าการมีลูกเป็นของตัวเองไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์มาก ๆ ทำให้แม่ต้องอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงดูลูกหลายเล่ม รวมทั้งเข้าไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อน ๆ แม่ลูกอ่อน หลาย ๆ คน ซึ่งก็พบว่าพฤติกรรมในแต่ละวัยของลูกก็จะคล้าย ๆ กัน เม้าท์เรื่องลูกกันสนุกสนานมาก การเลี้ยงลูกเหนื่อยก็จริง แต่เมื่อแม่ได้เห็นพัฒนาการและรอยยิ้มของลูก ความเหนื่อยก็หายไปได้ในทันที
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|