เคยไปภูทับเบิกมาเมื่อสองปีที่แล้ว
ไปช่วงหน้าหนาวอากาศกำลังเย็นสบายเลยนะคะ

ยังงัยนำภาพภูชี้ฟ้ามาแบ่งปันให้ชมกันบ้างน๊า

HappY aLL DaY ka !!

น่าไปจังเลยอ่ะ

ได้บรรยากาศดีจังค่ะ

น่าไปๆๆๆ ไม่เคยไปเลยค่ะ
บล๊อคสวยค่ะ เพราะชอบสีเขียว

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆค่ะ

สวยจังเลยค่ะ แบบนี้คุ้มค่าแก่การรอคอย

มองย้อนตามทางที่ขึ้นภูมา เส้นทางลดเลี้ยวเคี้ยวคด ตะวันกลัวความสูง ถ้ามีโอกาสได้ไปไม่รู้จะกล้าจับกล้องขึ้นมาเก็บภาพหรือเปล่า

อ๊ะ...นั่นน้องตุ๊กตาก็ไปด้วย เราเคยเจอกันตอน tag โทรศัพท์มือถือนี่หน่า ชื่อน้องอะไรน๊า 55 จำได้แต่ชื่อสหายน้อยจอมซน

เจ้าของยอดดอยตัวจริง ยิ้มฟันขาวจั๊วเลยเชียวค่ะ

"ความสุขอยู่ใกล้ๆ แค่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยความรักและรู้จักให้อภัย"
คนเมืองละเลยสิ่งนี้ และไม่รู้จักให้อภัยกัน
ความสุขที่ว่าใกล้ จึงไกลและเอื้อมไม่ถึงเสียที
ต้องเอาคำคมจากยอดดอยไปเป็นตัวอย่างซะแล้ว

อากาศหนาวมาเยือนได้สองสามวัน บ้านน้อยหลังนี้เตรียมเสื้อกันหนาวและผ้าห่มพร้อมหรือยังเอ่ย รักษาร่างกายให้อบอุ่นอยู่เสมอนะคะ

ว้า...สหายน้อยทั้งสามผอมลงเลยเหรอคะ แต่ไม่เป็นไร...แม่เลี้ยงดีซะอย่าง ประเดี๋ยวก็กลับมาอ้วนท้วนเหมือนเดิมแล้วเนาะ

นึกถึงเจ้าท่อกแท่กตอนลงไปแช่น้ำในอ่างปลาแต่เช้าเพราะว่าอากาศร้อนจัด คราวนี้ถึงหน้หนาวแล้ว...คงไม่ไปแช่อีกน๊า

สวยจังเลยค่ะ แบบนี้คุ้มค่าแก่การรอคอย

มองย้อนตามทางที่ขึ้นภูมา เส้นทางลดเลี้ยวเคี้ยวคด ตะ%

^
เม้นท์นี้โผล่มาได้ไงเอ่ย

โอ๊ะ ขออภัยค่ะ คุณอุ้มสีมาเม้นท์เวลาเดียวกับตะวัน(ห่างกันแค่ 2 วินาที)

ตะวันตั้งใจชี้ตรงเม้นท์ที่ขึ้นซ้ำกันของตะวันนะคะ ไม่รู้ว่าทำไมมาขึ้นแบบนี้ได้น่ะค่ะ แล้วตัว % มาต่อท้ายได้ยังไง อ่า... งง ค่ะ

**แหะๆ มาถึงก็ทำบ้านรกเลยเรา

เห็นแล้ว...อยากไปบ้างงงงงงงง

ท่าทางบรรยากาศต้องดีมากๆแน่ๆคะ

สบายดีนะคะ อากาศเริ่มเย็นดูแลสุขภาพด้วยคะ

ชอบข้อคิดเรื่องดวงตะวันในแต่ละมุมมองจังเลยค่ะ
ตื่นเช้าขึ้นมา...สิ่งที่มองเห็นคือแสงตะวันบนยอดตึก ซึ่งมันขาดคามสวยงามและไร้ซึ่งพลังยังไงพิกลนะคะ ต่างจากตอนไปเที่ยวตามจังหวัด จะได้เห็นดวงตะวันดวงโต ยิ่งใหญ่ ทั้งสวยและทรงไปด้วยพลังมหาศาล

ว้า คนเมืองคอนกรีตโหยหาที่จะได้เห็นดวงตะวันและดวงจันทร์แบบเต็มๆ ตาจังเลย ทุกวันนี้ลังเลนะคะว่าทางไหนทิศตะวันออกหรือตกันแน่ ตึกบังหมด คนเมืองจึงหลงทางชีวิตกันง่ายดาย ... 555 โยงเรื่องมาได้ยังไงเนี้ย

...

โถ ท่อกแท่ก กลัวเสียงปะทัดและเสียงดังๆ เหรอลูก แต่ไม่เป็นไร น้องมาแถวบ้านตัวโตเหมือนหนูก็กัวเหมือนกัน 55 จะมาปลอบไม่ใช่หรือนี่

ว่าแต่...หายออกจากบ้านไปเที่ยว 2 วันแบบนี้ ไม่เอานา แม่จะเป็นห่วง ยิ่งหล่อๆ อยู่ด้วย

เดี๋ยวปูเสื่อเอนหลังรอแม่มาเล่าเรื่องไปเที่ยวต่ออยู่แถวๆ นี้ล่ะจ้ะ หากเผลอหลับไป ฝากบอกแม่ให้เอาน้ำซาด เอ้ย...ปลุกเบาๆ ก็พอจ้า

เชื่อมั้ย เข้ามาเห็นภาพเหล่านี้ แล้วสุขใจ
เหมือนได้หายในลึกๆ เต็มปอด

อยากไปบ้าง

มาเยี่ยามบ้านน้อยริมสวนครับ

ได้เที่ยวบนเขาดอยในหน้าหนาว ความสุขไหนใดเท่า

เหมือนได้ขึ้นไปเที่ยวสวรรค์ละครับ

ลุงก็จะไปเมืองลา เชียงตุง วันที่ ๑๕ นี้

ขอบคุณที่ไปทักทาย

แวะมาเยี่ยมครับ ...ได้ออกท่องเที่ยวตั้งแต่เริ่มต้นหนาวเลยนะครับ

สหายตัวน้อยตัวใหญ่เอ้ย...แม่ว่างยังจ๊ะ
ตะวันมาทวงภาคต่อไปแล้ว 55

555...ได้ผลจริงๆ ด้วย จริงๆ แล้วห่วงต่างหาก เห็นหายเงียบเลยค่ะ เลยต้องมาแกล้งทวงตอนต่อไป อิอิ (แต่สงสัยมุขนี้จะใช้ได้ครั้งเดียว)

ไม่เร่งและไม่รีบเลยค่ะ เป็นแผนการชั่วร้ายของตะวัน
ช่วงนี้ตะวันเองก็หายบ่อย นั่งหน้าคอมได้ไม่นาน...เริ่มปวดหลังค่ะ

...

จริงๆ ด้วย อากาศกลับมาร้อนมากๆ เหมือนหน้าร้อนเลย
หลังลอยกระทงจำได้ว่าน่าจะเย็นๆ หนาวๆ บ้างได้แล้ว
ตะวันความดันสูง...ปวดหัว ต้องเอาผ้าเย็นวางบนศีรษะจึงจะบรรเทา

ไม่ได้เล่าเรื่องของซาร่านานแล้ว วันนี้ขอเล่าสักหน่อยนะคะ

ซาร่าเขามีร้านค้าใกล้ๆ รับไปดูแลแล้วค่ะ แต่เชื่อไหมคะว่าทุกเช้าพอเปิดประตูบ้านเขาจะมารอตะวันอยู่แล้ว (เคยแอบเปิดประตูมาดูตอนดึกๆ เขายังไม่มา) มองหน้า แล้วก็เดินเข้าบ้านแบบมาดคุณนายเลยเชียว มาอยู่ทั้งวันแล้วตอนเย็นๆ จะขอกลับ โดยไปยืนมองหน้าประตู (ยกเว้นถ้าไม่มีคนอยู่เขาจะนอนเฝ้าที่เดิมที่เคยอยู่หน้าบ้านค่ะ)

ก็เลยกลายเป็นแมวสองบ้าน คือกลางวันอยู่บ้านตะวัน แล้วตอนเย็นถึงเช้ามือไปนอนอยู่อีกบ้าน

ด้วยความที่เขาเป็นแมวค่อนข้างเปรียว กินยังไงก็ไม่อ้วนสักทีค่ะ เดี๋ยวนี้รู้มาก ไม่กินข้าวจะเลือกกินแต่ปลาทูน่ากระป๋อง 55 เลยต้องเรียกว่าคุณนาย (กินอาหารเม็ด ไม่เป็น)

ถ้าที่บ้านมีคนอยู่ประจำสม่ำเสมอ และกว้างอีกนิด ตะวันคงเลี้ยงเขาแบเต็มรูปแบบ

ในชีวิตนี้ไม่เคยเลี้ยงแมวนะคะ มีเจ้าซาร่าตัวแรกนี่เอง ที่เจอกันได้ไงก็ไม่รู้ค่ะ อยู่ดีๆ มาอยู่หน้าบ้าน (น่าจะโดนปล่อย) แต่ซาร่ารักสะอาดนะคะ เสริมสวยเลียขนจนขาวจั๊วทั้งวัน

แล้วเป็นโรคกลัวกล้องจริงๆ

โอ้...ยาวจังเลย เดี๋ยววันหน้ามาเล่าต่อค่ะ