แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ

(ป.ล. blog นี้ดีจัง มีผีเสื้อบินอยู่ทั่วเลย ^ ^)

ชอบประโยคสุดท้ายจังเลยคะ

แต่ในที่สุดแล้ว ตัวของเราเองนั่นแหละ ที่จะดูแลตัวเองในแต่ละวันที่ผ่านไป
ได้เป็นอย่างดีที่สุด

สวยจังค่า
นึกถึงตอนจับกลีบบัวเค้าจะลื่นๆ หนาๆ นิดนึง นะคะ
แต่ช่วงนี้ไม่เข้าวัดนานแล้ว เลยไม่ค่อยได้เห็นเค้าเท่าไรเลยค่า

ง่า ใช่เลยนะเนี่ย มีเพียงตัวเราเองเท่านั้นที่จะช่วยตัวเราเองได้ งิงิ

ดูแลตัวเราเอง
และอย่าลืมดูแลคนที่ดูแลเราด้วยนะคะ
(พิมพ์งงๆแต่คงไม่งงนะ )

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ

ใช่เลยค่ะ

ดอกบัวสวยจังเลยค่ะ

ดอกบัวสวยจัง
แลดูสงบและอบอุ่น...

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ความโดดเดี่ยวบางทีก็มีข้อดีนะ
ให้เราได้ครุ่นคิด พิจารณาตัวเอง
ให้เห็นถึง การเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป

ในข้อเสียก็มีข้อดี ในข้อดีก็มีข้อเสีย

รีบมารายงานตัวแล้วจ้า

ภาพดอกบัวสวยทุกภาพจริงๆ ค่ะ
แสงสี...มุมกล้อง...มองแล้วสุขใจ

คนเราเรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัวมากมาย
พยายามทำเพื่อคนอื่นๆ ก็ตั้งเยอะแยะ

แต่...ดูเหมือนจะลืมดูแลตัวเอง
และไม่ยอมเรียนรู้ภายในจิตใจของตัวเอง

รู้จักคนอื่น สิ่งอื่นมากกว่าตัวของตัวเอง
จึงคงยังทุกข์อยู่ร่ำไป

ยัยซาร่ากลัวกล้องค่ะ
ไม่เห็นเหมือนหงิกเลย ให้แม่เก็บภาพสวยๆ ได้ตลอด
ซาร่าเดินหนี ขนาดเอาอาหารมาหลอก ยังอุตส่าห์คาบไปกินใต้บันได

ป.ล.ทาสีบ้านใหม่ยังไงก็จำได้แม่นเลยจ้า
ยกเว้นจะย้ายบ้านหนี จะร้องไห้ให้ดูไม่หยุดเลย

*ตัดกระดาษสำรองไว้หลายๆ แผ่นนะคะ
ได้ผลอย่างไรมาเล่าให้ตะวันฟังบ้างนะ
คิดถึงภาพบรรยากาศแล้วน่าสนุกเชียว

มาส่งความสุขวันเสาร์สีม่วงจ้า

สวัสดีวันเสาร์ค่ะ

สนุกกับการกินและนอนพักเหนื่อยๆนะคะ

เข้ามาเยี่ยมชมครับ

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ
เป็นวันทำงานที่ว่างเปล่าสำหรับพูอีกแล้ว แต่จะพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ

ขอความสุขสงบจงบังเกิดแก่ท่าน
ฝนตกอย่าลืมกางร่มนะคะ

สวัสดียามเช้าจ้า

ความสุขแท้ ความสุขเทียม

จริงๆ นะคะ ถ้าจะให้ขอพรพระท่านตอนนี้
สิ่งที่ตะวันจะขอเป็นอันดับแรก คือ ขอให้มีมิตรแท้ที่ดีๆ ขอให้คนทุกคนที่เกี่ยวเนื่องกับเราดีทั้งกายและใจ

แม้จะยากดีมีจน มิตรแท้จะเอื้ออาทรเรา
ไม่ทำร้ายเรา...สาธุ

แต่...ก็ยังอยากมีเงินเยอะๆ อยากให้แม่สบาย