Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
อยากให้ทุกวันเป็นวันที่ดีและโลกนี้สวยงาม
<<
กรกฏาคม 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 กรกฏาคม 2552
เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
All Blogs
มอง..
ที่เห็น...
ในที่สว่าง
ระยะ...
กลับมาส่งโปสการ์ด...อีกครั้ง
บ่ายวันอาทิตย์ ....... (12 กันยา 2553)
ยืนอยู่ตรงที่เดิม...
เกาะช้าง...ก่อนวันปีใหม่
(ไม่)เหมือนกันทุกวัน
ระหว่างทางที่ไป......(เก็บตกจากเชียงราย)
เก็บดอกไม้จากบนดอยมาฝาก (แต่ไม่รู้ว่าดอกอะไร)
ภูชี้ฟ้า เมื่อปลายเดือนตุลา
เก็บตก จากภูทับเบิก
กาแฟ เรามาปีนต้นไม้เล่นกันเหอะ
เรายังเห็นกันอยู่ในทุกๆเช้า
เวลาที่เหลือ...
เจ้าหงิก มาให้น้องกินนมซะดีๆ (ลืมไปว่าตัวเองเป็นแมวตัวผู้)
ตะวันดวงนั้น ยังคงจะกลับมา
เวลาเพียงสั้นๆ (สังขละบุรี)
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ (เจ้าหงิก มาเลี้ยงน้องเร็ว อย่าขู่น้องนะ อยู่บ้านเดียวกัน)
แม่ครับ...ผมมีอะไรมาฝากแม่ด้วย (เอาอีกแล้วเจ้าหงิก)
เมื่อไม่นานมานี้เอง
ร้อนแต่เช้าเลย
ในที่สุด...
รอบบ้าน..ยามเช้า (เราล้วนอยู่ร่วมโลกเดียวกัน)
ระหว่างที่รอ....
ไม่ช้าก็เร็ว ที่จะค้นพบ
เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป
ส่งการบ้านค่ะคุณครูตะวันเจ้าขา( tag มือถือ)
ถึงขี้เหร่..แม่ก็รักนะเจ้าหงิก
เพราะไม่มีอะไรที่แน่นอน...
ดอกไม้รอบๆบ้านกับแมลงบางตัว ที่แวะเวียนเข้ามา
แค่ใครบางคน...ที่ผ่านเข้ามา(หรืออาจเป็นฉันเอง)
"ป้า....ไปซื้อสีมาให้หนูใหม่เลยนะ ดูสิ เอาไประบายเล่นหมดแล้ว"
ขอบคุณคุณ"ตะวันเจ้าขา" (เธอเต็มใจและไม่เคยเบื่อที่จะแนะนำ มือใหม่อย่างข้าพเจ้า)
ในหนังสือสีฟ้าเล็กๆเล่มนั้น...
บันทึกของดอกหญ้า
เจ้าหงิกเอ๊ย...วันๆทำอะไรมั่งเนี่ย
เจ้าหงิก...เข้าไปทำอะไรในนั้น
ณ.ที่หนึ่งที่ใด...
ยังอยู่ที่เดิม...แม้เวลาจะหมุนไป
เมื่อเช้านี้...
โตขึ้นหนูไม่อยากเป็นนางสาวไทย
ตะแง๊วคงไม่กลับมาแล้วละเจ้าหงิกเอ๊ย
ตะแง๊ว...กลับบ้านได้แล้ว
เดินรอบบ้าน ...หลังฝนตกมาเมื่อวาน
เกาะเสม็ด...เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
ว่างทุกวัน...
ผ้าดอกไม้ของยาย
ตื่นได้แล้ว
หลง
หลับทั้งวัน
วันที่ผ่านไปช้าๆ
แล้วแม่ก็ได้เพื่อนแก้เหงา
เรื่องของตะแง๊ว
เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
.
วันเวลาแห่งความผูกพันธ์ ที่กลายเป็นความเหินห่าง
ด้วยเรื่องราวที่ไม่มีใครยอมเปิดใจรับฟังในกันและกัน
ปล่อยให้ช่องว่าง มีระยะห่างออกไปทุกที
ลืมเวลาดีๆไปอย่างง่ายดาย
รู้แล้วว่าความเจ็บปวดเป็นอย่างไร
เมื่อคนที่เราไว้ใจ และคิดว่าจะอยู่ข้างกัน
กลับไปไว้ใจใครอีกคนที่เพิ่งก้าวเข้ามา
แล้วเธอกลับมาบอกว่าเสียดายเวลา
แต่ไม่เป็นไร....ฉันยังอยู่ได้
Create Date : 13 กรกฎาคม 2552
Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 8:55:37 น.
5 comments
Counter : 663 Pageviews.
Share
Tweet
เข้มแข็งนะคะ
...
อ๊ะ...นั่นใช่ตะแง๊วไหมคะ
หัวกลมบล็อกเลย
โดย:
ตะวันเจ้าขา
วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:31:21 น.
ตะวันสบายดีจ้า
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ
ยัยซาร่าตอนนี้อ้อนน่าดู จะกินอะไรแต่ละทีชอบให้ป้อนอยู่เรื่อย
แ้วตอนกลางวันก้ไปกินขาวบ้านใกล้ๆ เขาจะคลุกข้าววางไว้หน้าบ้าน
ตกเย็นมาขอขนม(สำหรับแมว)กินอีก แต่ไม่ยอมอ้วนสักที
เป็นห่วงซาร่าอยู่ตัวเดียวนี่แหละค่ะ (แต่ยังไม่ได้เอาเข้ามาเล้ยงในบ้านจ้า)
เขาจะมานอนตรงหน้าประตู มีที่กำบังแดดและฝนมิดชิด
บางวันมีเพื่อนมานอนด้วย 2-3 ตัว
แล้วบางวันมีน้องหมามานอนเพิ่มอีก 55 แมวกับหมาเป็นเพื่อนกันเลย
.....
ที่พัทยาร้อนหรือคะ
ตะวันเข้าใจว่าป่านนี้ฝนคงจะตกทุกวันเสียอีก
รักษาสุขภาพด้วยจ้า
และมีกำลังใจมาฝากเยอะเลย...รอยยิ้มด้วย
โดย:
ตะวันเจ้าขา
วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:37:48 น.
หงิกเอ้ย..ขาหายสนิทหรือยังลูก
ยัยซาร่ารักษาหุ่น กินยังไงก็ไ่ม่เห็นอ้วน
แถมเมื่อวันก่อนไม่รู้คาบไปเอานกที่ไหนมา
เสียงร้องของยัยซาร่าก็อยู่แค่ในลำคอ เมี้ยวๆ เบาๆ
ไม่ร้องดังเหมือนเพื่อนๆ
หงิกดูแลแม่และรักษาสุขภาพด้วยนะลูกนะ
โดย:
ตะวันเจ้าขา
วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:42:37 น.
เขิลจัง เมื่อวานทักผิดเป็นตะแง๊ว
เพราะตะแง๊วเขาจะดูตัวใหญ่กว่าหงิก
หงิกอย่าน้อยจะนะลูกนะ พอดีเป็นรูปด้านข้างแสงสลัวๆ
วันนี้อนุญาตให้เฉพาะซาร่าเข้ามาเดินอวดโฉมในบ้าน
แล้วพื้นส่วนมากปูกระเบื้อง ถ้าตรงไหนไม่ปูก็เป็นปูน
ซ่าร่าเขามาเดินแบบแขยงๆ เขย่งเก็งกอย 555
เก็บภาพไว้แล้วจ้า เอาลงคอมฯแล้วจะพามาเยี่ยมหงิกนะลูก
ป.ล.ได้ตัวอย่างขนมแมวมา ห้ซาร่ากิน รสปลาทูน่าด้วยน๊า ไม่ยอมกินถ้าไม่ป้อน น่าตีก้นซะจริงๆ
ตอนนี้ยังไม่มีใครมารังแกจ้ะ เจ้าหล่อตัวส้มนั่นก็หายไปเลย
ยัยซาร่ามีเพื่อนเป็นน้องหมาแน่ๆ ดูสนิทสนมกันเหลือเกิน
*หงิกหายดีแล้วแต่อย่าไปซนตามพงหญ้ารกชื้นนะ ไม่รู้ว่าคราวที่แล้วจะเปนพวกแมลงมีพิษต่อยขาหงิกหรือเปล่า อยู่ใกล้ๆ แม่น้องนะลูก จะได้ปลอดภัย แม่เค้าจะได้ไม่เหงาด้วย
โดย:
ตะวันเจ้าขา
วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:50:06 น.
เราเศร้าในวันที่เขามีความสุข ความรู้สึกนี้คงเจ็บมากมาย คนอื่นคงเข้าไม่ถึง นอกจากเราจะเยียวยาใจเราเอง ว่าไหมค่ะ
โดย:
แม่หมูมหัศจรรย์
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:58:40 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
บ้านน้อยริมสวน
Location :
ชลบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ในแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป...
สุดท้ายเหลือแต่ความทรงจำ
และไม่มีสิ่งใดเลยที่ไม่เปลี่ยนแปลง
Friends' blogs
ตะวันเจ้าขา
พลังชีวิต
น้ำค้างเดือนหก
You're My SunshinE
ป้ามด
warniie
บ้านน้อยริมสวน
Webmaster - BlogGang
[Add บ้านน้อยริมสวน's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
...
อ๊ะ...นั่นใช่ตะแง๊วไหมคะ
หัวกลมบล็อกเลย