 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 12 มกราคม 2549 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
** มะเร็งเต้านม **
** รู้สึกผิดปกติ **
- ตรวจครั้งที่หนึ่งเมื่อเดือน พฤษภาคม ๒๐๐๔ รู้สึกว่า มันมี
อะไรผิดปกติอยู่ที่ตัวเองที่เราสามารถสัมผัส ได้ ,หมอตรวจไม่เจอ
พร้อมกะบอกเราว่า อาจจะเป็นเพราะช่วงก่อนจะมีประจำเดือน
บริเวณนั้นจึงเกิดอาการ แข็งแบบนั้น เราก็ดีใจคิดว่า ดีเหมือนกันไม่
เป็นไร อีกประมาณสองเดือนให้หลัง เราก็เริ่ม สัมผัสความรู้สึกนั้น
อีกครั้งและเพื่อความแน่ใจ จึงไปหาหมอ อีก
- ตรวจครั้งที่สอง เนื่องมาจาก ไปตรวจครั้งแรก ก่อนจะมี
ประจำเดือน ครั้งนี้จึงไป หลังจากที่ตัวเองเป็นประจำเดือน โดย
ส่วนตัว ได้พูดคุยกะสามีไว้แล้วว่า ให้สามีเข้าไปด้วย จะได้ช่วยเรา
ฟัง ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็ตาม เราจะไปตรวจกะหมอคน
ใหม่ หลังจากการตรวจเช็ค ของหมอ คราวนี้ ผลออกมาเหมือน
เดิม คือปกติ พร้อมทั้งได้รับยาที่หมอ ให้มานวด บริเวณนั้น อาจจะ
เป็นเพราะ อาการที่เรามีคือ ปวดหลัง คืออาจจะเป็นไปได้ว่า ปวด
หลังแล้วสัมผัสมาถึงบริเวณนั้น ได้จากผลตรวจนี้ ทำให้เราเกิดคำ
ถามขึ้นกะตัวเอง ว่าเราควรจะไปตรวจอีกหนึ่งครั้งไหม ? เพราะ
หมอคนนี้ก็ยืนยัน เป็นครั้งที่สองแล้ว และสามีคนที่จะต้องพาไป เขา
ก็ไม่ค่อยว่าง เนื่องมาจากความกังวลที่เราเคยมีตลอดเวลา บอกตัวเอง
ว่า ไม่ได้ขออีกครั้งเถอะ ถ้าหากผลคราวนี้ออกมาแล้วว่าปกติ เราก็
จะไม่รบกวนสามีเราอีก สามีเราตกลงตามนั้น พร้อมทั้งได้วันนัด
ตรวจจากโรงพยาบาลแห่งใหม่ ที่สามีเราขอมาจาก หมอสูติคนเก่า
สำหรับกฎของที่นี่เขาจะมี ว่าไม่ว่าเจ็บไข้ได้ป่วยอะไรก็ตามแต่ เรา
จะต้องเริ่มตรวจกะหมอคนแรก คือหมอประจำบ้านค่ะ แล้วหมอ
ประจำบ้านจะแแยกแยะอาการ และสาเหตุส่งไปหาหมอที่เก่งเฉพาะ
ทางต่อไปค่ะ
๖ สค.เราได้วันนัดตรวจแน่นอน จากโรงพยาบาล เริ่มจากการ จับ
และก็จับๆๆๆ จากหมอสูติคนแรก จากประสบการณ์เธอ บอกเราว่า
เธอค่อนข้างมั่นใจว่าพบก้อนอะไรสักอย่างที่บริเวณนมด้านซ้าย แต่
เมื่อดูจากจอคอมพิวเตอร์ที่ใช้อุลตร้าซาวด์แล้ว ยังบอกไม่ได้ว่าคือ
อะไร ? เพื่อความแน่ใจ จึงบอกเรา และ ส่งเราไปหาหมออีกคนหนึ่ง
เพื่อจะไม่ให้มีการผิดพลาด ..ค่ะ..หลายๆคนคงเริ่มจะคิดมั่งแล้วใช่
ไหม ? ว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ แล้วเพราะหมอคนนี้เธอไม่แน่ใจ เรา
แทบจะเปลี่ยนความตั้งใจแล้วหล่ะค่ะ ว่าควรตรวจต่อไป หรือจะ
กลับบ้านดี ? แต่เมื่อสามีบอกว่าไหนๆเราก็เสียเวลามาแล้ว ต้องเดิน
หน้าต่อไปค่ะ เอ้า..เดินก็เดินค่ะ ท่านผู้ชม หมอคนที่สอง ,,ที่สาม,,ที่
สี่ ก็เข้ามา จากที่อาย เมื่อต้องปลดเสื้อให้หมอเหล่านั้น,,,จับนม,,,
แรกๆก็เอามือปิด แต่เมื่อมี่ คนต่อๆมาเราก็เริ่มชิน ไม่ต้องบอกหล่ะที
นี้เราปลดเองเลย จับเสร็จ ก็ส่งเราต่อไปตรวจเครื่องมือต่อไปที่เรียก
ว่า ,,แมมโมกราฟี่,,, จะชื่ออะไรก็ตามแต่ ความรู้สึกเราในตอนนั้น
คิดว่าเป็นที่ทับกล้วยทับหน่ะ ค่ะ ใครๆที่รู้จักกล้วยทับว่าเป็นยังไงคง
จะนึกภาพออกนะค่ะ คือเราต้องยืน แล้วก็เอานมของเรานี่แหละค่ะ
วางกะแผ่นรองนั้น ก็อาจจะมีการ หันซ้ายขวาหรือจัดมุมต่างๆจนได้
ที่ก็จะกด แผ่นข้างบนมากดทับ ..โอย,,,,,ไม่รู้จะอธิบายยังเลยค่ะ มันก็
ไม่ใช่ว่าจะทนไม่ได้หน่ะค่ะ แต่ว่ามันเจ็บหน่ะค่ะ เจ็บมากๆ ขอบ
อก ,,โดนทับ โดนจับ เรียกว่าเสียความบริสุทธิ์ให้หมอฝรั่งทั่วหน้า
กัน หมอทั้งสี่คน ค่อนข้างมั่นใจว่าสิ่งที่ตรวจพบ ว่ามันผิดปกติแน่
นอน แต่ก็ยังบอกให้เราไม่ต้องกลัวเพราะ สิ่งสุดท้ายที่จะยืนยันได้
แน่นอนที่สุดคือจะต้องผ่าตัดเอาชิ้นเนื้อส่งไปตรวจ ยังห้องปฏิบัติ
การ ตอนนั้นเราเริ่มหูอื้อแล้วหล่ะค่ะ เพราะคำว่าผ่าตัด เราก็เริ่มกลัว
แล้วหล่ะค่ะ พร้อมทั้งลงโทษตัวเองที่อยากจะตรวจครั้งที่สาม
ไหนๆก็ไหนๆ เราโดนส่งตัวไปทำการผ่าตัด ตามคำพูดของหมอ ไป
ยังอีกห้องหนึ่ง ที่นี้ดีหน่อยเป็นผู้หญิงทั้งสองคน เข้ามาอธิบายให้
เราฟังว่า จะโดนฉีดยาชาเข้าไปบริเวณนั้น เราก็เลยถามว่า ผ่าตัด
เรา ไม่ให้เรานอนเหรอ เรากลัว หมอเขาก็เลยบอกว่า มันไม่ได้น่า
กลัว อย่างนั้นหรอก ก็แค่ฉีดยาชาไปบิเวณนั้น แล้วเขาก็จะดู จอ
คอมพิวเตอร์ บอกทิศทาง อีกคนก็จะสอด เข็มร้อยพวงมาลัย (เรา
เรียกเอง เพราะรูปทรงคล้ายกันกะเข็มร้อยพวงมาลัยบ้านเรา ) ลอง
คิดดูนะค่ะ ว่า เราสามารถมองเห็น และได้ยิน ที่หมอเขาพูดกัน ,,
ซ้ายนิด ขวาหน่อย ,,ไม่ใช่ๆตรงนี้ ตรงนั้น ใช่ๆ เอานะ เขาก็จะกด,,
คลิก,,ดึงเข้าดึงออกจนครบห้าครั้ง โอย...ถึงจะบอกว่าไม่เจ็บก็รู้สึก
ว่าเจ็บค่ะ ทั้งรู้สึกกลัว ทั้งรู้สึกเจ็บ ทั้งคอยจ้องมองจอคอมผิวเตอร์
รวมทั้งสามีที่ยืน คอยให้กำลังใจให้เรา,,สู้,,ก็มีสีหน้าไม่ค่อยดีแล้ว
โดนเจาะไป ห้าที หลังจากหมอ บอกว่าเสร็จแล้วสามีของเราก็แทบ
จะมารับเราจากเตียง เพราะความสงสาร นั่นแหละการตรวจในวัน
นั้น ใช้เวลาทั้งหมด เจ็ดชั่วโมง เรากลับมาบ้านพร้อมทั้งให้มาฟังผล
อีกทีวันที่สิบสิงหาคม
+ ในตอนนนั้น บอกตรงๆเลยนะค่ะว่า ถึงจะกลัวจากการตรวจเช็คอยู่
บ้าง ก็ยังคิดเข้าข้างตังเองว่า,,,ไม่ใช่มะเร็งแน่นอน,,,,+
** ผลตรวจ **
๑๐ สิงหาคม ๒๕๔๗ เป็นวันที่ทำให้เราได้น้ำตา มาอีก
หลายกระบุง เมื่อทราบผลอย่างแน่นอน ว่าเราเป็น,,,,มะเร็งเต้านม,,,
เมื่อฟังผลตรวจจากหมอแล้ว แปลกใจที่ตัวเอง ไม่โวยวาย หรือ
ร้องไห้ เพราะคำว่า,,,มะเร็ง,,, ไม่ใช่สิ่งดีนัก หลังจากที่หมอบอก
ข่าวร้ายนี้แล้ว เรายัง ต้องทำการตัดสินใจ ในอีกหลายๆสิ่งที่เราไม่
รู้ เริ่มจากการตัดสินใจ ที่จะเลือกการผ่าตัดต่อมน้ำเหลือง ว่าจะตัด
ออกทั้ง หมดหรือจะ เอาออกเป็นบางส่วน ซึ่งอย่างหลังจะเป็น
วิวัฒนาการค่อนข้างใหม่เชื่อถือได้มากกว่า ๙๐% และการเอาออก
ทั้งหมด ในบางครั้งก็จะมีปัญหา แขนบวม ประมาณ ๑๐% เริ่ม
แล้วไง จะเลือกอันไหนหล่ะ ? ไม่รู้จักสักกะอย่าง ก็เลยขอเวลาหมอ
ขออ่านในอินเตอร์เน็ตเพื่อเป็นความรู้เพิ่มเติม มาประกอบการตัดสิน
ใจ หลังจากหมอคุยนัดวันเวลา พร้อมทั้งปลอบใจเรา สารพัดชนิด
ซึ่งเราบอกได้เพียงคำเดียวว่าเราฟังไม่รู้เรื่องเลย หันไปมองหน้า
ฃองสามี ก็ทำตาเศร้า นั่งเฉยจนเราต้องตะคอก ให้เขาฟังที่หมอพูด
เพราะเราไม่เข้าใจ ถ้าจะเปรียบกะมวย ความรู้สึกที่ว่าโดนน็อก ก็คง
จะเป็นแบบนี้แหละค่ะ ระหว่างที่นั่งรถจะกลับบ้าน เกิดคำถามขึ้นใน
ใจหลายต่อหลายครั้งว่าทำไม และก็ทำไม ?,,,รวดเร็วจนไม่มีเวลา
ตั้งตัวเลยค่ะ หันหน้าไปมองสามี .. ระหว่างทางที่จะขับรถกลับมา
บ้าน แต่พอมองเห็นหน้าสามีเท่านั้นแหละ .. ทำนบน้ำตาก็พัง เขา
ต้องหาที่จอดรถ บอกว่าขับไปต่อไม่ได้ ขอร้องไห้ก่อน เราทั้งคู่กอด
คอกันร้องไห้อยู่บนรถ นั่นแหละค่ะ ร้องจนไม่มีน้ำตาจะร้องก็
เลยกลับบ้าน ซึ่งเราบอก กะ สามีเลยว่า ไหนๆก็จะไปอยู่โรงพยาบาล
แล้ว และเหตุการณ์ ต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ ? วันนี้ข้าพเจ้าขอ
" ดื่มฉลอง ให้ กะ ความซวย "ที่ตัวเองได้รับ,,,ซึ่งวิธีนี้ ไม่ดีนะ
ค่ะ,,,, ดื่มเหล้าดับความทุกข์ ,,,, พี่ๆน้องๆเพื่อนๆ อย่าเอาเป็น
ตัวอย่างนะค่ะ ถึงบ้าน เราจัดการทำอาหาร อิสานของโปรด กินคน
เดียว พร้อมทั้งยังให้สามีไปรับลูกชายคนเล็กที่บ้านพ่อเขา เพราะเรา
ใช้เวลาทั้งวันอยู่ที่โรงพยาบาล พร้อมทั้งบอกให้สามีกินข้าวที่บ้าน
พ่อเขาเลย เราไม่ทำเผื่อ...ก็กลายเป็นว่าสามี ไปทั้ง บ้านพ่อและแม่
คือ พ่อกะแม่ เขาเลิกกันไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็จะอะไรหล่ะ ก็ไปแจ้ง
ข่าวดี ของเราและก็ไปนั่งร้องไห้ให้เขาดู ใครที่ไม่เคยเห็นผู้ชายตัว
โตๆร้องไห้หล่ะก็ วันนั้นสามีเรา ตาบวมเหมือนนางเอกเลย เมื่อ
สามีกลับมาถึงบ้าน เราเองก็ได้ที่แล้ว เปิด เพลงจัดคอนเสิร์ตที่บ้าน
อยู่คนเดียว บอกกะตัวเองว่า จะไม่ร้องแล้วนะ แค่วันนี้ เท่านั้น จาก
นั้นก็ขึ้นไปนอน รุ่งขึ้นอีกวัน เราต้องเก็บเสื้อผ้ามานอนที่โรง
พยาบาลแทนที่จะเป็นบ้านเหมือนเคย สิ่งที่เราจะต้องทำก็คือ เรา
ต้องทำการตรวจเช็ค หลายๆต่อหลายอย่าง เพื่อความพร้อมในการ
ผ่าตัดพรุ่งนี้ ในเย็นวันนั้น เราก็ได้เจอหมอที่จะผ่าตัดให้เรา เรา
แปลกใจมากๆ เพราะไม่คิดว่าเขาจะคุยด้วย เรียกว่ามีทั้งหมอและก็
ผู้ช่วย เขามาแนะนำ พร้อมทั้งให้เราถามถ้าหากว่ามีคำถาม ค่ะมีซิ
ค่ะ คำถาม ? ในเมื่อมันเครียด จนไม่รู้ว่าจะเปรียบกะอะไรแล้ว เรา
ก็เลยถามหมอว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอให้หมอผ่าออก ทั้งสองข้าง
เลยได้ไหม หรือไม่ก็ตัดออกไปเลย เพราะเป็นตัวทำปัญหาให้
เรา ? จะได้เป็นการยกเครื่อง ให้เราใหม่ ไอ้ที่ห้อยๆ ก็จะได้กลับมา
ตั้งเหมือนเดิม เพราะเราจะได้เจ็บแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว หมอขำค่ะ หัน
มาบอกกะเราว่าถ้าจะทำแบบนั้นต้องไปหา,,หมอเสริมความงาม ไม่
ใช่ เขา เขาจะทำให้แค่ข้างที่มีปัญหาเท่านั้น... เรียกว่าวุ่นอยู่ทั้งวัน
ในวันนี้ เดียวออก เดี๋ยวเข้า เดี๋ยวทำนั้นเดี๋ยวทำนี่ และหลังจากนั้น
เขาก็ส่งเราไปอีกหนึ่งโรงพยาบาล เพราะเขาบอกว่า เครื่องมือที่จะ
ตรวจนั้นไม่มี ซึ่งเขาก็มีบริการแท็กซี่ให้ เราก็ไป กะ สามีเราเหมือน
เคย สงสารเขาเหมือนกันที่จริง แล้วมีงานด่วนที่จะต้องทำ เขาก็ไม่
ไป เพราะต้องอยู่เป็นเพื่อนเรา หมอที่นี่ อธิบาย กะ เราว่าเขาจะต้อง
ฉีดยาเข้าบริเวณนั้น เพื่อที่จะทำให้ หมอสามารถ มองเห็นบริเวณที่
จะผ่าตัดได้ดี การซึ่งวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี ทุกอย่างเตรียมพร้อม จน
เรางง..เลยหล่ะค่ะ
| Create Date : 12 มกราคม 2549 |
| Last Update : 5 มีนาคม 2549 4:34:46 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 365 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: kana IP: 125.24.200.49 วันที่: 10 ธันวาคม 2551 เวลา:21:35:18 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สู้ ๆ ค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
