|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ผู้หญิงคนหนึ่ง ....
..... ซึ่งเรียกตัวเองว่าดอกหญ้า ....
... ผ่านพายุ ลม ฝน มาหลายครา
... แต่ว่า ...ไม่เคยล้า กำลังใจ .....
มีบ้างบางหน ..
.... กลีบดอกหญ้าอาจจะหล่น ..ร่วงไถล
.... แต่เกสร ไม่เคยปลิว ตามลมไป ...
.... ยังมั่นใจ ในจุด ที่หยัดยืน ...
ชอบหัวเราะให้กับทุกอย่าง
.... มองโลก มุมกว้าง ... ไม่เคยฝืน
.... ชอบที่สุดคือเวลา กลางคืน ...
.... คอยตื่นลืมตา เป็นเพื่อนดาว ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ในสายหมอกปลายสายฝน
จะผ่านมาและผ่านไป ไม่ไร้คน
กลับมายลดอกหญ้าที่ผางาม
สุข...
คงหมดทุกข์ปัญหาที่สั่งสม
สายน้ำหยาดแค่ผ่านมาให้หายตรม
ฝืนใจข่ม รอสายลม..มาทดแทน