วันฝนปรอย ณ คลองบางหลวง

 กลับมาอยู่เมืองไทยนานโข ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว
แต่ไม่มีเวลา เข้ามาปัดฝุ่นบล็อคตัวเอง
เดินทางกลับมาแทบไม่ถูก
ปกติก็เป็นคนหลงๆลืมๆอยู่แล้ว
ลืมทาง หลงทาง ลืมใจ หลงใจ
แต่ไม่เคยลืมตัว
มีหลายๆทริป หลายที่ที่ไปมา
ตอนกลับมาอยู่เมืองไทย
เก็บเกี่ยวความสุข ข้างทาง
ความทุกข์ ก็เผลอเก็บมาด้วย
เอามันมาปะปนกันไป
กลัวว่าชีวิตจะไม่บาลานซ์
สุขอย่างเดียว มันจะดูไม่จริง
.....
อารมณ์เป็นคนขี้เหงาอยู่แล้ว
เพื่อนๆที่เคยดูรูปคุยกัน คงรู้
ภาพที่ออกมาค่อนข้างจะเหงา
ชีวิตไม่รู้จะเหงาไปไหนนักหนา
ไม่ว่าจะมีใครข้างๆ หรือไม่มีใคร
ก็ยังอุตส่าห์ปลีกตัวไปเหงาได้ตลอดเวลา



....
ชื่อบล็อกที่ใช้ยังเหงา
....
ตอนนี้ไม่มีใคร ก็ยิ่งเหงา
แต่ก็สุขแบบเหงาๆ
เดินทางไปพร้อมกับความเหงา
และตัวเอง
แอบมาเหงา ณ คลองบางหลวง



ผู้ชายคนนี้ เค้าจะเหงาไม๊ คิดว่าคงไม่นะ




หน้ากาก คนใส่หน้ากาก เจอทุกวัน แล้วตัวเราใส่ไหม อย่าไปว่าใครเขาเลย ถ้าเราก็ยังไมได้ถอด





ของเล่นเก่าๆ สมัยเมื่อครั้งเยาว์วัย ถาดแบบนี้ที่บ้านคุณย่า ยังคงมีหลายใบ
ของเก่า มีค่าความทรงจำเสมอ แล้วคนเก่าๆล่ะ มีค่าพอจะจดจำไม๊




เรือหางยาว กับคลองของคู่กัน ใช่ไม๊ แต่ว่าตัวกับหัวใจ ทำไมมันถึงไม่อยู่ด้วยกัน ชอบเผลอไผล ปล่อยไปทุกที ( อันหลังนี้ไม่ทราบเกี่ยวไม๊ เขียนไปตามอารมณ์ )




ทางเดินที่เรียบง่าย และแสนเหงา บางทีก็พลัดเจ็บได้ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอก ชีวิต กับทางเดิน




สวยริมคลอง เฉิดฉายในใจ สิ่งธรรมดา มักถูกมองข้ามไปเสมอ



มุมที่ดูเหมือนเหงาๆ  มีคนนั่งไม่เหงา แต่นั่งแล้วมันเหงาๆ  มันเลยเป็นมุมเหงาๆ ที่ฝังใจ



ทุกสิ่งผ่านมา แล้วผ่านไป เหมือนเรือลำนี้ พานักท่องเที่ยว ผ่านมาแล้วผ่านไป เดี๋ยวเรือลำใหม่ก็วิ่งผ่านมา แล้วมันก็จะผ่านไป ทุกสิ่งมันผ่านมา แล้วผ่านไปเสมอ



ลาแล้วคลองบางหลวง จริงๆมีรูปมุมกว้างๆบนสะพานอีกหลายรูป แต่ด้วยแดดไม่เป็นใจ ฟ้าไม่สวยดั่งใจเรา ก็เหมือนไม่มีอะไรได้ดั่งใจไปทุกอย่าง  เก็บความไม่ได้ดั่งใจไว้เงียบๆ  วันหน้าไปใหม่อาจจะได้ดั่งใจเรา ไม่เหมือนวันนี้ ที่มันไม่ได้ดั่งใจ แต่ก็ไม่ใช่ทุกอย่าง
ความทรงจำงามๆ มันมีคุณค่า ได้ดั่งใจเสมอ
ณ คลองบางหลวง วันฝนปรอย
จะกลับไปตอกย้ำอีกครั้ง สัญญา
 AOR NICHA
อ้อมกอด ขุนเขา กับเงาตัวเอง

Create Date : 03 กรกฎาคม 2556 Last Update : 3 กรกฎาคม 2556 23:53:41 น. Counter : 3490 Pageviews.		4 comments
Share Tweet