ชีวิตที่ไม่มีเธอ
เมื่อสี่ ปีที่แล้ว ฉัน เลี้ยงปลาหมอสี กับใครก็อแล้วแต่ซึ่งตอนนี้มีครอบครัวไปแล้ว ฮ่าหลังจาก เลี้ยงๆ ปลา ขาย ด้วย(หลัง) เก็บเงินได้พอสมควรฉันก้อไปประมูล รถจักรยานยนต์มาหนึ่งคัน ด้วย เน 7400 บาทไทยได้ คาวาซากิ คาเซ่ มา 1 คัน ตั้งแต่วันนั้น จน วันนี้ ชีวิตฉันก็สบายขึ้นเยอะไม่เคยมีปัญหาให้ต้องซ่อมให้หนักใจซื้อมา สี่ห้าปี ล้าง รถ สองครั้งคือวันแรก กะวันนี้วันนี้ วันที่ มันจากฉันไปมันจากฉันไปเพราะฉัน ประกาศขายมันทางอินเตอร์เน็ตเมื่อคืนนี้ที่ขายเพราะเหตุผลที่ว่าฉันต้องไปทำงานที่อื่น ไม่สามารถจะขนมันไปได้ และที่สำคัญ ฉันคงไม่ได้ใช้มันฉัน ขายมัน ในราคา 4000 บาทไทยซึ่งนายkapang และหลาย ๆคน บอกว่า ถูก ซึ่งฉันก็คิดว่า ถูกนะวันนี้ ฉัน รับโทรสับ เป็นร้อยสายเห็นจะได้รับแร๊ว จบด้วยคำพูดที่ว่า ขายไปแล้วค่ะ เมื่อเช้าปลายสายก็จะบอกมา ผมช้าไป เสียดายจังเสียดายหลอใช่ ฉันก็เสียดาย เหมือนกันเงินที่ฉันได้จากการขายรถ ฉันส่งไปให้แม่เพื่อ เอาไปดาว์น รถ ใหม่อิอิเงินก้อนแรกที่ให้แม่เลยนะเนี๊ญะให้แบบเป็นก้อนก็กะว่า จะให้แม่ซื้อhonda civic ตัว top ซะหน่อยปร๊าดดดดดดดดดอิอิ ดาว์นห้าพัน จะซื้อcivic ล้อมันยังไม่ได้เลยกะว่าจะให้ซื้honda เหมือนกัน แต่เป็น scoopy i กะจะผ่อนให้ด้วย เหอๆที่สำคัญ ตอนนี้คิดถึงรถคันเก่าอ่าขาดเธอ ฉันรู้สึกแล้วตอนนี้ไปไหนมาไหนลำบากมากเดินก้อไกล ขึ้นพี่วิน วันนี้หมดค่าวินมอไซด์ไปเกือยหกสิบเสียดายเสียดายรถอ่า ไอยากขายเลย แต่ทำไงได้ขายไปแร๊ว ที่เสียดายยิ่งกว่า ขายถูกไปอ่าแงแงไม่ง๊านจะได้มีเงินดาว์นรถให้แมกก่านี้สักหน่อยเห้อขายไปแร๊ว ทำไงได้มีคนบอกว่า"ก็ให้ดูลงตอนนี้เลย ในใจ่อะ เสียดายเป็นยังไง เดี๋ยวความเสียดายมันจะหายไปเอง ถ้าไปคิดอีก ก็เอาอีก....อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว...ดีที่สุด"เลิก....คิด เลิก....เสียดาย สักที!!~
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฝันดีนะค้าา :) ^^