Bloggang.com : นายรถซุง : เล่าเรื่องรามเกียรติ์ : จองถนน

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ : จองถนน

มาต่อกันอีกซ๊ากกกาหน่อย...
จากตอนที่แล้ว..นางเบญจกายแปลงมาหลอกพระรามแล้วไม่สำมะเร็จ
พระรามยังคงต้องไปทำศึกกับทศกัณฐ์ต่อ
แต่...จะไปยังไงดี..มีมหาสมุทร ขวางกั้นอยู่
จึงสั่งเรียกประชุมพล หาหนทางข้ามไปยังลงกาซิตี้
ฝ่ายเหล่าเสนาลิงทั้งหลาย..ได้ฟังคำพระรามแล้วต่างตนก็ทูลอาสา

บัดนั้น..........................................เสนาโยธากระบี่ศรี
ฟังราชบรรหารพระจักรี.......................ยินดีดั่งได้โสฬส

ต่างตนต่างทูลอาสา.............โดยกำลังฤทธาด้วยกันหมด
บ้างจะโน้มพระเมรุบรรพต................ลงเป็นทางบทจรไป

บ้างจะวิดวักตักสมุทร...........ให้แห้งหยุดเป็นหนทางใหญ่
บ้างจะเอารี้พลสกลไกร.................ใส่ในหัตถาแล้วพาจร

บ้างจะนิมิตเป็นสำเภา.................ใหญ่เท่าอัสกรรณสิงขร
บ้างจะเอาหางพาดสาคร...................ให้วานรไต่ข้ามชลธี

ฝ่ายชามพูวราชกล่าวว่า จะให้ลิงที่มีฤทธิ์ทำยังงั้น
ก็ดูจะง่ายไปไม่สมเกียรติของพระราม จึงได้เสนอว่า
ควรแจ้งไปยังกรมโยธา ของบพิเศษ ให้สำนักงานรพช.มาตัดถนนให้...

เอ้ย...ไม่ใช่...ควรให้ไพร่ราบพลลิงไปขนหินมาทิ้งทะเลเป็นถนน
ให้พวกพลเดินข้ามไปเมืองลงกาดูจะยิ่งใหญ่ไฮโซและเป็นเกียรติเป็นศรีกว่า

พระรามเห็นด้วยกับข้อเสนอจึงได้สั่งให้สุครีพไปจัดการ
คุมไพร่ลาบ น้ำตก ส้มตำ ....ม่ายช่าย......
คุมไพร่ราบพลลิง ไปทำการขนหินมาถมมหาสมุทร ทำถนน...
โอ้ว...ช่างคิดการใหญ่....

รับรับสั่งมาแล้ว สุครีพก็จัดการแบ่งสรรค์ปันงาน
ให้นิลพัทคุมพลลิงฝ่ายเมืองชมพูและให้หนุมานคุมพลลิงฝ่ายขีดขิน
ผลัดกันรับส่งหินไปทิ้งลงมหาสมุทร เพื่อทำเป็นถนนข้ามไปยังเกาะลงกา

ฝ่ายนิลพัทก็พาวานรเมืองชมพูไปขนหินมา
แต่ด้วยความแค้นแน่นอก....เมื่อครั้งหนุมานไปหยามเกียรติเป่ามนต์ลักท้าวชมพูมา
จึงคิดจะล้างแค้นซักหน่อย...คิดได้ดังนั้นก็ แผลงฤทธิ์ เอาสองมือสองเท้า คีบเอาภูเขาไปสี่ลูก

พอมาถึงริมมหาสมุทรก็ร้องเรียกให้หนุมานรับหิน
ฝ่ายหนุมานชาญสมร เห็นนิลพัทขนหินมาก้อนใหญ่ก้อนโต ยังก๊ะภูเขา
จึงบอกให้นิลพัทค่อยๆทุ่มทิ้งลงมาทีละก้อน
แต่.....นิลพัทหาฟังไม่ นอกจากไม่ฟังแล้ว ยังร้องเย้ยมาอีกตะหาก
ว่าอย่าพูดเป็นเล่นไป..เราขนหินมาหนักมั่กๆ...ถือไว้ม่ไหวแล้ว
พูดจบ ก็ทุ่มินทั้งสี่ก้อนเข้าใส่หนุมาน

บัดนั้น....................................วายุบุตรวุฒิไกรใจหาญ
วิ่งโดดโลดโผนโจนทะยาน...............เร็วปานดั่งลมพาจร

สองหัตถ์ซ้ายขวารวบรับ...............ฉวยจับไว้ได้ทั้งสี่ก้อน
ทิ้งลงในท้องสาคร.....................ไหวกระฉ่อนโลกาธาตรี

พอรับหินจากนิลพัทมาทิ้งลงมหาสมุทรได้แล้ว ก็นึกในใจ
ว่าทำไม๊..ทำไม...ไอ้ลิงดำมันทำอย่างงี้
มาอวดดีว่ามีฤทธิ์ คอยดูเห๊อะ...เดี๋ยวตากรูมั่ง
คิดได้ดังนั้นก็เหาะออกยังภูเขา

ครั้นถึงสำแดงศักดา......................ดั่งว่าเกิดกาลลมกรด
สะเทือนเลื่อนลั่นถึงโสฬส........หักยอดบรรพตด้วยว่องไว

ผูกศิลาเข้าทุกเส้นขน......................ทั่วตนจะเว้นก็หาไม่
เรียกเร่งบริวารบรรดาไป.............ได้พร้อมกันแล้วเหาะมา

พอเหาะมาถึงริมมหาสมุทรก็ร้องเรียกให้นิลพัทมารับก้อนหิน
ครั้น...นิลพัทลิงดำ เห็นหนุมานลิงขาว เอาหินผูกตัวมาทั่วทุกเส้นขนขนาดนั้นก็...เหวอดิ...
จึงพูดอกไปว่าหนุมาน๋ย...โยนมาทีละสี่ก้อนแล้วกันนะ เราพอจะรับไหว
ทิ้งลงมามากกว่านี้ เห็นทีจะรับไม่ทัน

หนุมานฟังลิงดำพูดยังงั้นก็ฉุน...แหม...แหม...ทีเอ็งข้ายังไม่ว่า ทีข้าเอ็งจะมาโวย....
หนุมานจึงทิ้งหินทั้งหมดลงใส่นิลพัท ฝ่ายนิลพัทไม่รู้จะรับยังไงได้หมด
เลยใช้ทั้งมือทั้งทีนเข้ารับก้อนหิน
หนุมานเห็นนิลพัทใช้เท้ารับหินที่ตัวเองขนมาก็โกรธ...
ไม่พอใจ...ว่าทีตอนนิลพัทขนมาคราเดียวสี่ก้อนตนยังใช้มือรับ
เกิดต่อล้อต่อเถียงลงไม้ลงมือกันโกลาหล

บัดนั้น....................................คำแหงหนุมานชาญสมร
ไล่รุกบุกบันประจัญกร..................ราญรอนหักโหมโจมตี

แคล่วคล่องว่องไวทั้งสองหัตถ์..........จับได้นิลพัทกระบี่ศรี
หมายฆ่าให้สิ้นชีวี.....................ฟาดกับปัถพีแล้วขว้างไป

บัดนั้น...........................................นิลพัทผู้ชาญชัยศรี
มิได้ชอกช้ำอินทรีย์...........ขุนกระบี่กริ้วโกรธคือเพลิงกัลป์

กระทืบบาทผาดแผลงสำแดงเดช....สองเนตรดั่งดวงสุริย์ฉัน
หมายมาดพิฆาตชีวัน.....................ขบฟันโลดโผนโจนมา

ฉวยสะพัดรัดรวบหนุมาน..............ลูกพระกาลเขม้นเข่นฆ่า
ฟาดลงกับพื้นพสุธา...................เสียงสนั่นลั่นฟ้าแดนไตร

สุครีพเห็นสองพญาวานรต่อสู้กัน ร้องห้ามเท่าไรก็ไม่ฟังจึงยืนกลางขวางหน้าไม่ให้รบกัน
จนเสียงดังอื้ออึง พระรามจึงออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อทราบเรื่องจากสุครีพก็ทรงกริ้วมาก
ปรึกษาสุครีพ จะลงโทษสองตนนี้อย่างไรดี
สุครีพเห็นว่าทั้งสองเหมือนช้างสารกล้าบ้ามัน
จะไว้โรงเดียวกันนั้นไม่ได้ จึงเปลี่ยนให้นิลพัทไปรั้งเมืองขีดขิน
ซึ่งท้าวชมพูแต่ผู้เดียวต้องรักษาการอยู่ทั้งเมืองชมพูและเมืองขีดขิน
ส่วนหนุมานนั้นให้อยู่รับใช้พระรามต่อไป

ดังนั้นการขนหินมาถมทะเลทำเป็นถนนก็เป็นหน้าที่ของหนุมานเป็นแม่กองดำเนินการต่อไป

Create Date : 07 กันยายน 2552

Last Update : 7 กันยายน 2552 14:40:14 น.

19 comments

Counter : 12040 Pageviews.

เพิ่งตื่นมา
ก้แวะมาอ่านจ๊ะ
ตอนนี้จำได้ๆ
คุณหายไปไหนมาค่ะเนี่ย

โดย: อุ้มสี

วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:15:15:21 น.

ยิ่งดูยิ่งนึกถึงตอนเรียนวาดรูปอะเนี่ย ฉ๊านเคยวาดรูปหนุมานส่งด้วยแหร่ะ

โดย: ซซ

วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:18:57:11 น.

หวาดเด นรซ.
เราโยกย้ายส่ายเอวมาอยู่เมืองจีนแร๊ะ

สนใจเหมาไถม๊ะ?

โดย: เป๋อน้อย

วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:20:45:32 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ได้เห็นหัวเรื่องว่า ... จองถนน

ตรูนึกว่าอีตาบิ๊กจะไปยื่นซองประมูลงานสร้างถนนไร้ฝุ่น ในชนบทเสียอีก

ก๊าก ๆ ๆ ๆ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:21:33:43 น.

คิดว่าจะอ่านแมะ เดี๋ยวไปทำการบ้านให้พี่ก่อง

ฮือฮือ ใช้คนเปื่อย

โดย: butbbj

วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:9:05:25 น.

เอ๊อ เป็นลิงยังอุตส่าห์ทะเลาะกันอีกแน่ะ เหมือนคนเลย

โดย: butbbj

วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:10:16:42 น.

พ้มมะเอาจองถนนน ..จาเอา แบบปชส." ใช้น้อย ใช้ซ้ำ เอากลับมาใช้ใหม่ " จาเอา ..จาเอา พ้มก้อมะใช่ "เขี่ยมาถีบ" พ้มแค่คิดห่ะเป็นกระดาษมีตัวหนังสือ ให้พนักงานเขาจัย ก้อเท่านั้น จาเอา ๆๆๆ หัวเถิกช่วยหน่อยจิ น้า ...

โดย: pee me satun IP: 115.87.78.157 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:12:32:48 น.