++รวมมิตรภารกิจนีนน์&มัม++

ไม่ได้อัฟบลอคหลายวันมากๆ เนื่องจากนีนน์ไม่สบาย ไม่สบายรอบเก่ายังไม่ทันหาย รอบใหม่มาอีกแล้ว เฮ้อ.. พูดแล้วเศร้าอย่างแรง แต่ยังดีที่ว่า นีนน์ลูกแม่จริงๆ นีนน์อึดสุดๆ ตัวร้อนมากๆ แม่ถามนีนน์เป็นไงบ้าง นีนน์โอเคไหมลูก โอเคะ แมะๆ นีนน์ โอเคะ ตัวร้อนไหมนีนน์ แมะๆ นีนน์ร้อง ไม่ใช่ร้อง แหมหมายถึงนีนน์ตัวร้อนไหมค่ะ นีนน์ก็ตอบแม่ครับเหมือนเดิม ร้องๆ คงหมายถึงร้อนเนอะ เอาว่ากันไป นีนน์ไม่สบายไม่ได้หมายความว่านีนนืไม่ดื้อไม่ซนนะครับพี่น้อง.....



ไม่ได้เขียนหลายวันเล่ารวมๆ เอาเท่าที่จำได้ก่อนเนอะ ไปไหนมาบ้างนะ โอ๊ย อาทิตย์ก่อนนู้น เอาก้นไปให้ป้าหมอจิ้มวันเสาร์ นีนน์แค้นมาก กลับมา ฟ้องยายบอกมดกัดๆ ยายครับถามที่ไหน ป๊ะหมอ ยายครับเลยถามมดกัดเจ็บไหมครับ นีนน์บอกเจะๆ ตรงไหนละ ที่ก้น แล้วก้อชี้ที่ก้น แถมทำท่าทำทางแบบเข็ดขยาดกับการฉีดยา หุหุ

ส่วนวันอาทิตย์ แม่ครับหาเรื่องพานีนน์ไปลำบากอีกแล้ว เรื่องของเรื่องปั๊กของนีนน์อยากให้ลูกตัวเองหล่อบ้าง เห็นนีนน์ได้ชุดสูทมา เลยจะหาให้ลูกตัวเองบ้าง แต่เด็กโต เลยหายากหน่อย ลำบากกันทั้งครอบครัวครับงานนี้ เริ่มจากถึงที่นัดหมายกันที่ โบ๊เบ๊ทาวเวอร์ตั้งแต่ 10 โมง งานนี้นีนน์ของแม่ครับซนมากมายเลย นีนน์ไม่งอแงนะ ชอบมาก ถ้าจะได้เจอเฮียๆๆ นี่ พอเห็นหน้าปั๊กกะเฮียดีใจใหญ่ แต่กรรม ไมไม่ให้ปั๊กอุ้มฟ่ะ เดินก็ไม่เดินเอง กรรมตกที่นังแม่ กะป้อๆๆ แต่นีนน์ไม่รู้เปงไร นะ ชอตไหนถ้าติดใครคนอื่นไม่เอาเลย หนักมั่กๆๆ นี่ขนาดว่า นน.ลดไป1 กก. ช่วงที่ไม่สบายติดๆกันมานี่นะ ยังแขนล้าไปหมดเลย เดินกันตั้งแต่ชั้นล่างขึ้นไปบน แล้ววนมาข้างล่าง



เหอะๆๆ แม่ครับกับยายครับได้เสื้อเหลืองกันก่อนเลยตัวละ100 เหอะๆๆ ผ้าเนื้อดีถูกใจเป็นที่ซู๊ด ราคายิ่งถูกใจ เดินต่อไป เดินไปเจอแต่ไม่ถูกใจอีก ขำดีเหมือนกันอ่ะ ไปเจอชุดทักซิโด้เด็ก ราคาส่งชุดละ 170 เองอ่ะ ส่วนใหญ่เค้าจะขายกัน 350 อัฟ พอรู้ราคาส่งแล้วปวดจาย เหอะๆๆ เดินจนวนไปถึงตลาดเก่าโบ๊เบ๊อีกฝั่ง เพราะเจอคนขายชุดทหาร ที่เฮียวินสอยบอกมาแหมหลอกกันได้ให้ข้ามฝั่งแล้วเดินเข้าไปดู



ปรากฏว่าไม่ค่อยมีไร วันทิตย์ร้านปิดเยอะ เข้ามาที่ตลาดนี่ ยายครับได้เสื้ออีกตัว เจ็บใจอีกแล้วอ่ะ เสื้อตัวนี้คล้ายๆที่แม่ครับเลยสอยให้ยาย แต่ตอนนั้น แม่ค้าบอกตัดเองๆ ตัว 500ก่า แหนะ ปรากฏว่า มาเจอสวยก่า แถมมีปักด้วยเพิ่มความหรู แต่ราคาถูกกว่าเยอะเลย 240 เอง แง๊ๆ.... สรุป โบ๊เบ๊ ไม่มี หาเรื่อง ไปต่อ แพตตินั่มประตูน้ำ



ที่นี่สบายหน่อย มีแอร์ แม้คนจะแน่น อยากบอกว่า ถ้ามาตัวคนเดียว คงสบายกว่านี้อ่ะ ของน่าเดินดูมากๆ แถมถ้าได้ราคาส่งอีกละก็น่าสอยดีจริงๆ เดินกันขาแทบหลุดอ่ะที่นี่ ปรากฏว่า แม่ครับได้ของเหอะๆ ต่างหูกับ ผ้าคลุมไหล่ราคาส่ง และแล้วในที่สุด เจอสูทเฮียๆ ประมาณ บ่าย2 โอแม่เจ้า ได้พร้อมๆ กับนีนน์แบตหมด แบกกันเข้า เดินไปเจอโน่น ชั้น 3 ชุดโอเค 5 ชิ้น ราคาไม่โอนะ แพงอ่ะ 950 ยังดีนะนี่ ของเฮีย ๆ ราคาแพงไม่เปงไร พ่อเฮียรวย เหอะๆ ถ้าของนีนน์ 950 คิดหนัก เลยบอกเฮียๆ ว่าให้ใส่แล้วเก็บไว้ให้น้องต่อ แยกย้ายสลายโต๋หน้าแพตตินั่มตอน 3 โมงครึ่ง กลับบ้านมา ขาแทบหลุด นี่ถ้าไปแข้งเดินทน ต้องมีได้รางวัลบ้างละ หรือจะแข่งเดินวิบากดีนะ เพราะมีความสามารถพิเศษ สามารถแบกของหนักได้เป็นระยะเวลานาน หุหุ

สัปดาห์ที่แล้วนีนน์ไปโรงเรียน 3 วัน แล้วแล้วก็ได้เวลาปิดเทอมสำหรับแคมป์ ก็พอดีกันที่อาการเริ่มมีเป็นระยะๆ น้ำมูกอยู่ดีๆ ก็กลับมา



ทั้งๆ ที่เกือบจะหายแล้วเชียว แถมไอ โอ!!แม่เจ้า ทำไมหนอ ทำไมลูกแม่ต้องไม่สบายบ่อยๆ ด้วยนะนี่

วันเสาร์ที่ผ่านมา พานีนน์บุกดิโอสยามอีกแย๊ว เรื่องของเรื่องหาเรื่องไปเอาของด้วยมีลูกค้าสั่ง เศร้า!! เพราะไม่ได้สั่งที่สตอคไว้ และพอดียายครับอยากไปเดินดูรองเท้า ก็เลยได้โอกาสให้พ่อครับพาไป นีนน์ชอบมากไปร้านที่แม่รับของนี่ เพราะป้าๆที่ร้านเอ็นดูนีนน์มากมาก





แถมเจ้าตัวยุ่งไปทีไร จะเอาของเล่นด้วยทุกทีสิน่า แม่มานึกๆ ย้อนกลับไป ไวเหมือนกันนะนี่ ปีกว่าแล้ว ปีที่แล้วที่แม่เริ่มขายของ นีนน์ยังเดินไม่ได้เลย เผลอแป๊บเดียว นีนน์เดินเก่งแล้ว พูดมากด้วย ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง วันนั้นก็เป็นวันรถติดแห่งชาติอีกวัน เราต้องหนีไปกลับทางเยาวราช เพื่อจะไปต่อทางด่วนที่หัวลำโพง แล้วขากลับแวะ โลตุสซักนิดพอเป็นกระษัย

วันอาทิตย์ไม่ไปไหน วันนอนแห่งชาติ เย๊ๆๆๆ แม่รักการนอนที่ซู๊ด ไม่อยากจะเชื่อ ตื่น 10 โมง ทำไปได้ยังไงนี่.... ตื่นมาเห็นคุณสามีนั่งตาปริบๆ คงนึกในใจ ยัยอ้วนจะนอนอีกนานไหมนี่ นีนน์ก็ซนไปซนมาในห้อง แต่ไม่ได้ออกไปไหน วันอาทิตย์นี่แหละที่รู้สึกว่านีนน์เริ่มอาการไม่ดีมากๆ กินยาลดไข้ตลอดเลย





วันจันทร์เลยให้ยายครับพาไปหาป้าหมอ สรุปว่าถ้าอีก 2 วัน อาการไม่ดีขึ้นต้องพาไปตรวจปอด แม่ได้แต่ภาวนาขออย่าให้นีนน์เป็นอะไรเลย ถ้าจะเป็นอะไรขอให้แม่ครับเป็นแทนละกัน
 ไว้สัปดาห์หน้าจะมาอัฟเดตความคืนหน้าของตัวยุ่งให้ฟังกันอีกนะจ๊ะ
 แม่ครับรักนีนน์ม๊ากมาก....
Create Date : 06 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2550 16:34:01 น. |
|
10 comments
|
Counter : 713 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ป้าเก๋ IP: 203.149.53.18 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:36:39 น. |
|
|
|
โดย: นุ้ยกะนีนน์ (Neinmom ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:44:13 น. |
|
|
|
โดย: แม่นิกกี้ & น้องเอเจ (AmANiYA ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:54:14 น. |
|
|
|
โดย: gib gib IP: 81.104.77.139 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:15:54 น. |
|
|
|
โดย: หนึ่ง-จีเนียส-เจนิส IP: 58.8.73.180 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:39:56 น. |
|
|
|
โดย: พีนุช IP: 58.9.227.20 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:29:19 น. |
|
|
|
โดย: Yinglek IP: 58.136.117.20 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:45:15 น. |
|
|
|
โดย: หนึ่ง IP: 58.8.77.65 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:11:48 น. |
|
|
|
โดย: พู่ระหง วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:43:32 น. |
|
|
|
โดย: worawan IP: 203.188.44.239 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:12:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
คุณแม่และคุณพ่อลูก1 ที่มากับลูกชายแสนซนคนนึง อยากเข้ามาเขียนถึงความเป็นมาเป็นไป พัฒนาการของลูกชายว่าเปลี่ยนไปแบบไหนบ้าง ลูกชายเป็นเด็กน้อยที่บ้าปล่อยพลังงานแสงอุลตร้าแมนมากๆ เค้าน่ารักอารมณ์ดี พึ่งจะโดนจับส่งไปโรงเรียน เพื่อเตรียมพร้อมในการเสริมพัฒนาการอย่างเต็มที่ ใครที่แวะผ่านมาผ่านไปแวะเยี่ยมเยียนได้นะค่ะ
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|