แนวคิดความเป็นมา
เราแต่ละคนต่างมีสิ่งของสะสมเอาไว้จำนวนหนึ่ง เป็นสิ่งของที่เก็บไว้เฉยๆ จะทิ้งก็เสียดาย จะขายก็ไม่มีใครซื้อหรือถ้าซื้อก็ราคาถูกจนน่าใจหายเมื่อเทียบกับคุณค่าของมัน บางทีของเหล่านั้นก็มีค่าต่อเราในเชิงความรู้สึกแต่อาจไม่ได้มีประโยชน์อะไรต่อเราในวันนี้และยังไม่รู้ว่ าจะมีประโยชน์เมื่อไหร่ สิ่งของเหล่านั้นอาจจะเป็นหนังสือที่อ่านจบแล้ว แผ่นหนังที่ดูแล้ว, ซีดีเพลงที่ฟังแล้ว, ย่าม, กระเป๋า, เสื้อผ้า, ของแต่งบ้าน,กล่องใส่ของ,โทรศัพท์ ,ตั๋วหนังที่มีหลายใบ, เพลงที่แต่งทิ้งไว้ ฯลฯ
จากสิ่งเหล่านี้เองจึงก่อเกิดเป็นตลาดนัดแบ่งปัน..... ตลาดของการแบ่งปันและสรรค์สร้าง
สิ่งของที่กลายเป็นของเก่าล้วนมีเรื่องราวของมัน ตลาดนัดแบ่งปันจึงไม่ใช่พื้นที่ของการแลกเปลี่ยนวัตถุเท่านั้น แต่ยังจะเป็นพื้นที่ของการสร้างวัฒนธรรมการบริโภคที่ไม่สะสม ให้เกิดขึ้นในสังคม อาจมีบ้างที่บางคนเอาของมามากมายแต่ได้กลับไปน้อยนิด บางคนเอามาเล็กน้อยกลับได้ไปมากมาย แต่นี่เองคือการแบ่งปัน ที่เราจะได้เรียนรู้ถึงการให้ที่อาจไม่ได้สิ่งใดกลับไป ได้มองเห็นเรื่องราวของแต่ละคนผ่านสิ่งของนั้น ได้สานสัมพันธ์กับมนุษย์คนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ในฐานะผู้ได้เปรียบเสียเปรียบ
ทั้งหมดนี้ จะก่อเกิดเป็นเรื่องราวใหม่ ที่ไปพ้นจากโลกของตลาดที่มีแต่กำไรหรือขาดทุน
รูปแบบ
ตลาดนัดแบ่งปันจัดได้ง่ายๆ เพียงนัดหมายเพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน สมาชิกในชุมชน ฯลฯ ใครก็ได้ที่สนใจมาแบ่งปันกัน โดยร่วมกันกำหนดสถานที่ วันเวลา ระยะห่างของการจัดแต่ละครั้งกันเอง และในการพบปะกันแต่ละครั้งก็อาจมีการร้องเพลง อ่านบทกวี บอกเล่าเรื่องราวดีๆ พูดคุยเสวนา เล่นโยคะ ภาวนา วิจารณ์หนังสือ ฯลฯ ร่วมไปด้วย เพื่อให้เราได้เติบโตทางความคิด ทางจิตวิญญาณไปด้วยกันในพื้นที่นี้
เงื่อนไขข้อตกลง
ตลาดนัดแบ่งปันเป็นพื้นที่สำหรับทุกคน ไม่มีข้อห้ามกฎระเบียบเคร่งครัด แต่เพื่อให้เกิดความเข้าใจร่วมกันและลดความยุ่งยากเมื่อจำนวนคนขยายไป จึงอาจมีเงื่อนไขข้อตกลงเล็กๆน้อยๆที่จะปฏิบัติร่วมกัน โดยมาจากการกำหนดของผู้เข้าร่วมเอง และสามารถยืดหยุ่นได้ตามความเหมาะสม ข้อตกลงที่เราวางกันไว้คร่าวๆมีดังนี้จ้า
- จำนวนคนไม่ควรเกิน 20 คน เพื่อไม่ให้เกิดความล่าช้าหรือพูดคุยกันไม่ทั่วถึง แต่หากเกินอาจแบ่งเป็นกลุ่มย่อยๆ
- ของที่นำมาอาจไม่ต้องมากเพียงแค่1-2ชิ้น และไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งของรูปธรรม อาจเป็นตั๋วภาพยนตร์ การเลี้ยงข้าวเย็น บทเพลงที่แต่งเอง คอร์สเรียนทำอาหาร ฯลฯ ก็ได้ ตามแต่จะขุดอะไรมาให้ได้
- พากันนั่งล้อมวงกัน แล้วนำสมบัติที่หอบหิ้วมาวางไว้ตรงหน้าตัวเอง
- ในการแลก ให้เจ้าของเล่าเรื่องราว ความเป็นมาหรือสิ่งที่อยากเล่าเกี่ยวกับของนั้นทีละคน แล้วเมื่อเล่าจบ หากอยากให้กับใครเป็นพิเศษก็ให้ได้เลย(ถ้าเขาอยากได้ของเราพอดีอะนะ) แต่หากไม่ได้หมายมั่นใครไว้ก็ให้ถามว่าใครอยากได้บ้างเอ่ย ? ซึ่งหากมีคนอยากได้พร้อมกันหลายคน ก็แล้วแต่เจ้าของว่าจะสรรหาวิธีการมาเลือกยังไง อาจเป็นเป่ายิงฉุบ จับไม้สั้นไม่ยาว ถามเหตุผล โอน้อยออก ฯลฯ ซึ่งอาจเป็นการวัดดวงสนุกๆ ไม่ต้องมีเหตุผลมากมายนัก
- คนที่ได้ของชิ้นนั้นจะเป็นคนเริ่มเล่าเรื่องราวสิ่งของต่อไป ต่อเนื่องกันไปแบบนี้เรื่อยๆจนกว่าจะแบ่งปันกันหมดเรียบ (หากไม่เรียบก็เอามาแลกครั้งหน้าหรือนำไปรวมกับของคนอื่นเพื่อบริจาคต่อไป)
หวังว่าวันหนึ่ง การแบ่งปันนี้จะแพร่ขยายไปทุกๆกิจกรรมของสังคม กระทั่งเป็นความคิดความเชื่อในหัวสมอง ว่าเราแบ่งปันกันได้ เราให้กันได้จริงๆ และโลกนี้มีอะไรฟรีๆอีกตั้งเยอะแยะ
 |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [