แม้กลิ่นเหล้าเคล้าคลุกมาซะทุกครั้ง             หมาน้อยยังคอยเฝ้ารอหน้าประตู             

ฉันไม่ใช่หมาน้อยคอยฟังเสียง                    ฟังสำเนียงเจ้านายเรียกหาอยู่

รีบวิ่งมาแล้วรีบหมอบทำหูลู่                        รอท่าอยู่ในท่าเตรียมพร้อมรอนาย

อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นหมาน้อย                อย่ามาคอยลูบหลังปลอบแล้วหาย

โอ้คนคอยคอยไปใจวุ่นวาย                       น้ำตาเป็นสายหายพลันเมื่อเธอมา