Simple and Smart

บ้านนอกเข้ากรุง(หางาน)

ถึงคราวที่บ้านนอกอย่างเราจะเข้ากรุงอีกครั้ง ไปสัมภาษณ์งาน(อีกแล้ว)

   คราวนี้ดูท่าต้องอยู่กันเป็นสัปดาห์ก็เล่นเรียกสัมภาษณ์ทีเดียว 5 บริษัทเรียงคิวตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์เลยนั้นอันนี้เฉพาะวิศวะเครื่องกลนะ แต่ดันมีบริษัทที่ไม่เกี่ยวกับที่เราเรียนโทรมาด้วย..

   เพื่อน ๆ ที่เคยเข้าไปสมัครหรือทิ้ง resume ไว้ที่เว็บหางานต่าง ๆ คงเคยเจอกับบริษัทประกันใช่ไหม เรียกว่าโทรมารับกันไม่หวาดไม่ไหวไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเค้าจะบอกให้ไปทำงานในตำแหน่งผู้จัดการบ้างผู้ประสานงานบ้าง(แต่ว่าจะจริงมั้ยน้ำ) แต่ยังไงก็ขอทำงานเกี่ยวกับที่เรียนก่อนละกันนะ

     ขึ้นไป กทม. คราวนี้โชคดีกว่าคราวที่แล้วเพราะมีเพื่อนรูปหล่อเรียนเก่งเกรดสูง ดีกรีฝึกงานต่่างประเทศ ได้เข้าทำงานที่บริษัทยักษ์ใหญ่ของเมืองไทยคือ โตโยไทย ไอ้เราเกรดไม่ถึง 2.5 ก็ต้องเดินเตะฝุ่นจนรองเท้าเหี้ยน แต่ก็ได้ไปพักกับเพื่อนคนนี้เหละโชคดีที่แฟนมันยังอยู่ที่หาดใหญ่มันเลยอยู่คนเดียว หุ ๆ เข้าทาง เพื่อนคนอื่น ๆ ที่ได้ข่าวว่าอยู่กับแฟนเป็นครอบครัวเผลอ ๆ ได้ลูก 2 แล้วไอ้เราก็มิกล้าไปรบกวน ครั้นจะเช่าโรงแรมดังครั้งก่อนก็กลัวงบจะบานตระไท

    เงินน้อย สถานะการบีบแบบนี้เหนื่อยเหมือนกันแต่ไม่ท้อหรอก ยังไงก็ทำให้เราเริ่มรู้ค่าของเงิน เมื่อก่อนแทบไม่รู้ค่าของคำว่าเงิน ใช้หมดเมื่อไหร่ก็ขอพ่อแม่ เรียนจบแล้วใครจะไปหน้าด้านขออีกละนะว่ามั้ย แต่พ่อแม่ผมก็ใจดี รู้ว่าไม่มีเงินก็ยังโอนเงินมาให้ใช้จ่ายทำทุนหางาน ยังไงก็กราบขอบคุณงาม ๆ หาเงินได้เมื่อไหร่จะพยายามคืนให้นะครับ(แต่คงอีกนาน)

   ขึ้นไปวันเสาร์นี้ เอาเวลาวันอาทิตย์ตระเวณหาสถานที่บริษัทต่าง ๆ เอาให้รู้วิธีไปก่อนจะได้ไม่สาย ถ้าไปสายวันสัมภาษณ์โอกาสที่หวังจะได้งานคงเป็น 0.00000000000000001%  ครั้งที่แล้วสัมภาษณ์ไม่ได้เตรียมตัวเลยพี่ที่สัมภาษณ์เค้าบอกว่ารู้ว่าเราไม่ได้เตรียมตัว และเด็กวิศวะส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยเตรียมตัว ตอบแต่ละคำถาม พอออกมานอกห้องอยากจะบ้าตาย(กูตอบไปได้ไงเนี่ย) ไอ้คำถามเชิงวิชาการเรียกว่าตอบมั่วได้ใจเลยทีเดียวนึกไม่ออกจริง ๆ บรรยากาศแบบนั้นมันกดดันมานึกออกเอานอกห้อง เลยเซ็งจัด

มีคำถามนึงที่ทำเอาอึ้ง(เพราะไม่ได้เตรียมตัวคือ) คุณมีข้อเสียอะไร ตอนเราสัมภาษณ์ตอนแรกคิดอะไรไม่ออก จะตอบว่าขี้เกียจสันหลังยาวก็ไม่ดีแน่ ก็เลยตอบไปว่าแบ่งเวลาทำงานกับพักไม่ถูกมักจะทำงานไปไม่ค่อยได้กินข้าวเป็นเวลา(ยึดเอาสมัยเรียน) << ออกมานอกห้องคิดได้ว่ามันเป็นคำตอบที่ห่วยสุด ๆ เลยทีเดียว

อีกคำถามที่น่าจะเก็งไว้คือ ทำไมคุณอยากทำงานกับเรา  อันนี้เราคงต้องศึกษาบริษัทของเค้าคราว ๆ ก็น่าจะตอบได้ เค้าถามอีกว่าที่เราเรียนมาตรงกับที่เราชอบรึปล่าวเรียนตรงสายรึปล่าว เห็นงานอดิเรก เล่นกีตาร์ ถ่ายภาพ เขียนโปรแกรม เว็บไซด์อะไรพวกนี้ ก็เลยตอบไปว่าจริง ๆ ตั้งแต่เข้าวิศวะก็ตั้งใจเลือกเครื่องกล(ตอนแรกเข้าจริงคิดว่ามันแมนสมชายดี 555+)

ปัญหาอีกอย่างนึงคือการหาสถานที่ ได้เราก็เด็กบ้านนอกแต่กำเนิดแถมเรียนมหาลัยต่างจังหวัดอีก ปัญหาสถานที่เป็นเรื่องใหญ่มากเลย เมื่อก่อนไปไหนไม่ได้ก็เท็กซี่อย่างเดียว บางทีเท็กซี่ขับไปแปปนึกก็ถึง 35 บาท 555+
ตอนนี้เงินก็น้อยคงต้องเลือกวิธีที่ประหยัดที่สุดละนะ

อุปสรรค์และปัญหาคือปัญญาและโอกาส <<< คติประจำใจเราเอง สู้ ๆ

Create Date : 02 มิถุนายน 2552		4 comments
Last Update : 2 มิถุนายน 2552 18:37:56 น.
Counter : 865 Pageviews.
Share Tweet