ทุ่งใหญ่นเรศวร ห้วยขาแข้ง เป้าหมาย คือ เข้าไปน้ำตกไซเบอร์ ก็ไม่ได้กะเกณฑ์อะไรมาก คิดว่ามีอะไรที่น่าสนใจก็เข้าไปดู พอเข้าไปได้เกือบห้ากิโลฯ ปรากฏว่าถนนลาดยางขาดออกจากกัน ยาวประมาณ100เมตร มิน่าถึงไม่ค่อยมีใครอยากเข้าไป ถามชาวบ้านแถวนั้นดู บอกว่าพอผ่านช่วงนี้ไปได้ก็สบาย เป็นทางลาดยางรออยู่ ......... เ้อ้าาา เข้าก็เข้า...สงสารรถจริงๆ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายมาให้ดู...... แต่พอเข้่าไปได้..คุ้มจริงๆ สภาพอุทยานที่ไม่ค่อยมีใครได้เข้าไป มันช่างรักษาสภาพเดิมตามธรรมชาติ เอาไว้ได้เป็นอย่างดีจริงๆ เข้าไปถึงน้ำตกก็เกือบเย็น นึกขึ้นมาได้ว่าเสบียงหมด เพราะที่นี่ไม่มีอะไรขายเลย เลยต้องวิ่งรถย้อนกลับออกมาตามทางเดิมอีก (เวรกรรม ) วิ่งเข้าวิ่งออกเป็นว่าเล่น นึกถึงถนนเวลาที่แข่งมอเตอร์ไซด์วิบากก็แล้วกัน...ถ้าเกิดฝนตกลงมา เป็นอันไม่ต้องกลับออกไปแน่นอน.... กางเต้นท์ อาบน้ำเป็นที่เรียบร้อย(น้ำที่อาบก็น้ำตกนั่นแหละ) จัดการกับเสบียง แล้ว ช่วงหัวค่ำ หัวหน้าอุทยานก็เข้ามาคุยด้วย เป็นช่วงหัวค่ำพอดี. ได้เอาเทียนที่ติดมาจุดขึ้นสองเล่ม เพราะไฟฟ้าไม่มี..นั่งคุยกันสักพัก ก็ถามหัวหน้าว่า ที่นี่เคยมีพระธุดงค์่ผ่านมาบ้างมั๊ย...ความรุ้สึกว่ามีพระธุดงค์มากันมาก เจ้าที่เจ้าทางที่นี่ก็....ถ้าเป็นภาษาเข้าใจง่ายๆก็คือ ... เฮี้ยนมาก!!! ." มีครับ..ปีที่แล้วก็มีพระมามรณะที่นี่ มรณะในกลดเลย.." สนทนาปราศรัย สัพเพเหระ กันพักใหญ่ ก็บอกให้หัวหน้าไปทำบุญซะนะพรุ้งนี้ มีวิญญานผู้หญิงตามมา เลยถามว่าเป็นใคร หัวหน้าบอกอดีตภรรยาเก่าผมเอง (ขนลุก...) คืนนั้นทั้งคืนเลยแทบไม่ค่อยได้นอน ภาวนาตลอดเกือบจะทั้งคืน แผ่เมตตาให้กับเทวดาที่รักษาป่า.....นี่แหละที่เค๊าเรียกว่า ป่าก็มีวิญญานของป่า เป็นอย่างนี้นี่เอง........ Create Date : 19 พฤษภาคม 2554 Last Update : 5 มิถุนายน 2554 13:12:11 น. 0 comments Counter : 1029 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก