คิดถึง
สุดจะหักห้ามใจในยามนี้
ในยามที่คิดถึงถึงเธอเอ๋ย
อยากจะบอกให้รู้นะทรามเชย
หัวใจเอ๋ยไม่เคยจะทิ้งกัน
มองออกไปเห็นแต่เพียงแสงจันทร์
เหมือนใจฉันดูสลัวคล้ายเจ้าหนา
อยากจะฝากลมพัดไปในนภา
ให้รู้ว่าคิดถึงนะเธอคนดี
จะว่าไปการบ้านอยู่กับที่
ไฉนเลยไม่ขยับสักทีเหรอ
มันขี้เกียจจนไม่อยากจะทำละเออ
ขอนั่งเพ้อถึงดาวแทนละกัน
ฮ่าๆๆๆๆๆ เพี้ยนแล้วเรา
ไม่รับรู้สิ่งใดเกินไฝ่ฝัน
เธอบึ้งบ้างยิ้มบ้างในบางวัน
ใกล้ชิดกันแกล้งแหย่แท้สุขใจ
กาลเวลามาพรากจากกันแล้ว
โอ้ดวงแก้วรำพึงคิดถึงไฉน
ได้แต่เพ้อฝากดาวไกลแสนไกล
แล้วเมื่อไหร่จะได้ลอกการบ้านเธอ ๚ะ๛
คริ ๆ