อกหัก ความรัก และเมื่อวานคุณกินอาหารอร่อยไหม

 อกหัก ความรัก และเมื่อวานคุณกินอาหารอร่อยไหม



หนึ่งปีมี365วัน และใน14กุมภาพันธ์ เราจะเจอการวนเวียนมาของคนที่บอกรัก และคนที่ช้ำรัก
ในวันนี้ของแต่ละปี เราจะเห็นการสวีทหวานของคนที่รักกัน และการบ่นอกหัก การบ่นเหงา การบ่นถึงแฟนเก่าคละเคล้ากันไป  และในเดือนนี้จะเจอคนบ่นเรื่องอกหักแฟนทิ้งและเศร้ามากขึ้นเป็นเงาตามตัว

หลายคนบ่นว่ามองไปทางไหนโลกก็เปลี่ยนเป็นสีเทาไปหมด ทุกอย่างดูหมดแรง ไม่มีพลังจะไปทำอะไรทั้งนั้น

คนที่ปลอบ หลายคนบอกให้ตั้งสติระลึกรู้ ตัวเราเป็นของเรา ตัวเขาเป็นของเขา
หลายคนบอกให้ลองดูว่าก่อนนี้เราอยู่คนเดียวมาได้ ต่อไปไม่มีเขาเราก็ต้องอยู่ได้
ผมเองขอปลอบว่า "เมื่อวานคุณกินอาหารอร่อยไหม"

...

ความรักระหว่างคนสองคนเป็นเรื่องที่สวยงามมีความสุข และเมื่อความสุขมันมาก วันนึงที่มันหลุดลอยไปก็ย่อมทำให้เรามีความทุกข์
ความสุขที่ได้มาจากตอนที่มีความรักก็เหมือนกราฟขาขึ้น ยิ่งขึ้นไปสูงจากพื้นเท่าไหร่ก็มีความสุขเท่านั้น
แต่เมื่ออกหัก ความทุกข์ไม่ได้เท่ากับความสุขที่หายไป
ก่อนอกหัก คนเรามักพยายามที่จะรักษาไว้ซึ่งความสุขที่ตนมี พยายามปรับเปลี่ยนตัวตน พยายามเปลี่ยนวิถีชีวิตของตน ทำอะไรก็ตามทีเพื่อคนรักจะได้ไม่จากไป เปรียบเหมือนกับขุดหลุมลงไปที่พื้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ

ระดับความทุกข์ที่เกิดจากอกหัก จึงไม่ได้เท่ากับความสุขที่เราได้จากความรัก แต่มากเท่ากับความสุขที่เราได้จากความรักบวกไปกับหลุมความพยายามที่เราทำเพื่อรักษาความรักนั้นเอาไว้

อกหัก เจ็บตัวมากกว่าตอนมีความรักเสมอ

แล้วอาหารเมื่อวานเกี่ยวอะไร  ...

เวลาคนมีความรักอกหัก ผู้ใหญ่มักจะบอกว่า "อย่าไปคิดมาก เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป" คนที่อกหักก็จะตอบกลับว่า "คุณจะรู้อะไร ก็คุณไม่ได้อกหักเอง"
แต่จริงๆลองนึกดีๆ
ข้าวมื้อที่แล้ว เราอาจจะพอจำได้ว่าเรากินอะไร (ถ้าจำไม่ได้ลองเรอเอาอาจจะพอช่วยบ้าง )
แต่เรามักจำไม่ได้ว่าอาหารเมื่อวานรสชาติเป็นยังไง หรือถ้าจำได้ก็จำได้เลาๆ ไม่ชัดเจน

ความรักก็เช่นกัน
เวลาที่ผ่านไป ช่วยเยียวยาให้เราเจ็บน้อยลงไปได้ อาจจะไม่หายทั้งหมด แต่ไม่มากเท่าเดิม
บางคนรักเก่าที่ผ่านไป รักใหม่เข้ามา เผลอๆจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยเจ็บมาก่อน
หลายคนแต่งงานมีลูก มองย้อนกลับไป รักครั้งเก่ากับอกหักเป็นเรื่องที่ไร้สาระจนแทบไม่เหลืออยู่ในสมอง

ตามหลักวิทยาศาสรต์ เรื่องความรัก เกิดจากฮอร์โมนและสัญญาณประสาทในสมอง เกิดจากการกระตุ้นของสารหลายชนิด
รักแรกพบ ช่วงอินเลิฟโปรโมชั่น เกิดจากการกระตุ้นของสารกลุ่มโดปามีนและนอร์อิพิเนฟริน และการลดลงของซีโรโทนิน ที่เกิดในสมองส่วนที่เรียกว่าลิมปิค
โดปามีน และ นอร์อีพิเนฟริน ทำให้ตื่นเต้น ใจสั่น สดชื่น ตื่นตัว และมีความสุข
ซีโรโทนิน ที่ลดลง ทำให้เราสนใจคนรักมากขึ้น ลืมจุดบกพร่องของคนๆนั้นไป
ช่วงรักแรกพบนี้การตอบสนองของร่างกายคล้ายๆกับการติดยา เราต้องการความรักเพราะสมองทำให้เราอยากสัมผัสกับสารสื่อประสาทในสมองเหมือนเวลาติดยา
เมื่อรักไปนานๆ เกิดการกระตุ้นฮอร์โมนออกซิโทซิน
ฮอร์โมนออกซิโตซิน ทำให้เกิดความรู้สึกรัก ชอบ มีความสุข  ... ทำให้อยากสานความสัมพันธ์ต่อไป
แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็สร้างความรู้สึกหึงหวง ความรู้สึกอยากครอบครองเป็นเจ้าของ ยึดมั่นถือมั่นว่าความรักนั้นเป็นของเรา

เมื่อวันนึงต้องแยกจากกัน อกหัก สารสื่อประสาทที่เคยมีจู่ๆหายไปหมด ก็เกิดความรู้สึกสลับด้าน
คนติดยา ขาดยา ลงแดงยา
คนมีความรัก ขาดความรัก ก็ลงแดงช้ำรัก

แต่ความรักเป็นความรู้สึกที่สร้างจากสมอง เราควบคุมมันได้ด้วยสติ

ผมไม่ได้บอกว่าการมีความรักไม่ดี และไม่ได้บอกว่าให้ไปบวชกันให้หมด
แต่ขอให้มีสติกับความรัก
เมื่อมีความรัก ก็รับรู้ว่ามีความรัก มีความสุข รู้เหตุแห่งความสุขนั้นว่ามาจากการได้อยู่ร่วมกับคนที่เรารัก
เมื่อเค้าจากไป ก็รับรู้ว่าเรากำลังเริ่มมีความทุกข์จากการขาดเค้าไปแล้ว
จะพยายามเพื่อให้คืนดีกัน ก็มีสติระลึกรู้ ว่าเรากำลังทำอะไร
และสุดท้ายเมื่อไม่สำเร็จ เกิดความเสียใจ ก็มีสติ รู้ว่านี่คือความทุกข์ความเสียใจ

ถ้าทำได้ สังเกตตนเองว่าความทุกข์ตัวนี้ที่เกิดจากการขาดคนๆนั้นที่เรารัก มันเป็นเช่นไร ... อย่าไปขุดหลุมแห่งความเศร้าทับถมเพิ่มขึ้นทุกวัน
...
และถ้าทำได้ ผ่านไปอีกสักปีสองปี ลองมองย้อนกลับไปดูตนเองในอดีต และจับอารมณ์ของตนในปัจจุบัน เราเศร้าน้อยลงแค่ไหน

คนที่เคยอกหัก ได้เปรียบเรื่องนี้ เพราะจะรู้ว่าอกหักสักพักเดี๋ยวก็หาย ไม่ต้องไปยิงตัวตาย ไม่ต้องไปกรีดข้อมือ
คนที่ไม่เคยอกหัก ไร้ประสบการณ์ ไม่ต้องกลัวไป ... ความรักก็เหมือนอาหาร มื้อสุดท้ายอร่อยแค่ไหนเรายังจำไม่ได้เลย

รอรับรสอาหารในมื้อถัดไป อยู่กับปัจจุบันจะคุ้มค่ากว่า
สุขสันต์วันมาฆบูชาวาเลนไทน์ครับ

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2557 Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2557 18:47:13 น. Counter : 14228 Pageviews.		6 comments
Share Tweet