*** ประสบการณ์ไปญี่ปุ่นครั้งแรก ... กับลูก 1 คน @ Kagawa ***
มาเล่าไปญี่ปุ่นครั้งแรกค่ะพาลูกไปเยี่ยมปู่ย่าที่ญี่ปุ่น เค้าอยู่จังหวัดคากาว่า บนเกาะชิโกกุค่ะจังหวัดนี้มีชื่อเสียงเรื่องอูด้ง หรือที่รู้จักกันในชื่อ ซานุกิอูด้ง ค่ะก็ 4 ปีมาแล้วอ่ะนะ ช่วงเดือนสิงหา อากาศกำลังดี แต่ก็เจอฝนบ้างตอนนั้นพี่โซคุงได้ 9 เดือน ออกเดินจากสนามบินดอนเมือง ตอนที่เข้าไปถึง ตม. ไทยพอเค้าเห็นมีเด็ก ก็จัดแจงให้ไปโต๊ะพิเศษเลย ไม่ต้องไปต่อคิว พอตอนจะขึ้นเครื่องก็หลังจากเรียน First class กับ Business class แล้วเค้าก็เรียกให้คนที่มีเด็กเล็กขึ้นไปก่อนเลย ครั้งนี้ก็ไปกับการบินไทยใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง แต่เป็น 5 ชั่วโมงที่นานมากๆเพราะเจ้าโซคุงทำพิษ เล่นร้องงอแง เที่ยวบินนี้ก็เป็นไฟล์ทดึกเกรงใจคนอื่นจะแย่ แถมตอนแรกจะขอบาสสิเนท แต่ทางแอร์เค้าไม่ให้เพราะเค้าบอกว่าน้องหนักเกิน 10 โล อืม ก็ไม่เป็นไร ถึงเอามาก็ไม่ได้ใช้หรอกเพราะต้องอุ้มกระเต้งรอบเครื่องเลย จากหัวไปหาง 555 แทบไม่ได้หลับได้นอนเลยไปถึงสนามบินคันไซ ประมาณ 6 โมงนิดๆ แต่กว่าจะลงจากเครื่อง รอคิวขึ้นรถไฟฟ้าเข้าตัวอาคาร เดินมาถึง ตม. ก็ปาไป 7 โมงแล้วมีคิวต้องขึ้นรถบัสไปคากาว่า ตอน 8 โมงครึ่ง นึกว่ายังไงก็น่าจะทัน แต่ที่ไหนได้ ถึงตรง ตม. เค้าจะมีแถวสำหรับคนญี่ปุ่น กับแถวคนต่างชาติปะป๊าก็อุ้มโซคุงไปต่อแถวคนญี่ปุ่น ส่วนเราไปต่อแถวคนต่างชาติคนเดียวซึ่งคิวยาวมากๆๆๆ เพราะมีเครื่องของฝรั่งมาลงใกล้ๆ กันด้วยมั้งรอนานมากๆ ปะป๊ากับโซคุงได้ออกไปรอหลัง ตม. แล้ว แต่เราก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะถึงคิว เพราะมีแค่ 2 เคานเตอร์ พี่โซก็ร้องไห้หาแม่ปะป๊าเลยไปบอกเจ้าหน้าที่ที่ยืนคุมอยู่ว่าให้แม่ (คือเรา) ตรวจก่อนได้ไหมเพราะลูกร้อง แต่เจ้าหน้าที่เค้าก็ไม่ยอม บอกให้เข้าคิว จนสุดท้าย เค้าคงเห็ฯว่าแถวมันยาวมาก ก็เลยเปิดเคาน์เตอร์เพิ่มกว่าจะตรวจเสร็จและรับกระเป๋าเลย 8 โมงครึ่งไปแล้ว ขึ้นรถบัสไม่ทันเลยต้องรอคันต่อไป อีก 2 ชม. เซ็งเลยต่อจากนั้นก็ได้ขึ้นรถบัสแล้ว ก็ต้องใช้เวลาอีก 3 ชม. กว่าจะถึงบ้านปู่ย่าระหว่างทางมีให้พักเข้าห้องน้ำด้วย ที่พักรถบรรยากาศดีมาก ติดทะเลด้วยแล้วก็ พอไปถึงที่คากาว่า ปู่ย่าและอา ของพี่โซก็มารับที่แรกที่ไปก็คือ สุสาน ให้ไปไหวบรรพบุรุษก่อนแล้วก็ไปบ้านลุงป้า ญาติของปู่และย่า อีก 2 ที่พอกลับบ้านได้สักพัก ก็ไปซื้อของมาทำอาหารที่ซุปเปอร์ค่ะที่นี่เค้าเน้นความประหยัดกันดีจริงๆ เลยค่ะเวลาซื้อของเสร็จแล้วเค้าก็จะใส่ตระกร้าให้เหมือนเดิมแล้วก็ให้ไปใส่ถุงเอง จะเอาถุงของทางร้านหรือจะพกถุงมาเองก็ได้ทั้งนั้นตอนเช้าอากาศดีมาก ไปเดินเล่น เลยถ่ายรูปบ้านปู่ย่ามาด้วยเหมือนบ้านในโดราเอม่อนเลยเนอะนาหน้าบ้านนี่ของคนอื่นเค้าไม่ใช่ของปู่ย่าหรอก แต่มีนาตรงนี้ก็ดีดูแล้วสบายตา ร้านมินิมาร์ท SunKus อยู่ใกล้ๆ บ้าน เดินไปประมาณ 200 เมตรเสร็จแล้ว ปู่ย่าก็พาไปดูวิวที่อ่างเก็บน้ำ น้ำที่นี่ค่อนข้างหายากเนื่องจากภูมิประเทศถูกปิดกั้นด้วยภูเขาใกล้ๆ กันก็เป็นแปลงผัก ที่ปู่ย่าเค้าเช่าไว้ปลูกผักทาน ซึ่งก็แน่ใจได้ว่าผักปลูกเองกับมืออันนี้ ปลอดสารพิษแน่นอนมีหลายครอบครัวที่มาเช่าทำสวนที่นี่เป็นธุรกิจที่แปลกดี แต่ไม่รู้ว่าถ้ามาทำที่บ้านเราจะเวิร์คหรือเปล่าต่อมาก็พาไปชมสะพานเซโตโอฮาชิ (Seto O Hashi) ซึ่งเป็นสะพานข้ามเกาะที่ยาวที่สุดในโลกและสวยงามมากที่เดียวเสร็จแล้วก็ไปทานอูด้งกันค่ะ ร้านนี้ไม่เหมือนร้านอูด้งในคากาว่าทั่วๆไปจะเป็นเหมือนร้านสำหรับนักท่องเที่ยวซะมากกว่า เพราะมีบริการเสริฟด้วยถ้าไปทานร้านอูด้งทั่วไป จะต้องบริการตัวเองค่ะข้างๆ ก็มีร้านขายของที่ระลึกสไตล์ญี่ปุ่นโบราณจากนั้นก็ไปซื้อของที่ห้างค่ะ มีเด็กๆ ไปห้างที่ญี่ปุ่นนี่สะดวกสบายมากเลยค่ะไม่ต้องหอบหิ้วรถเข็นไปเลย เพราะเค้ามีบริการด้วย เนื่องจากแม่บ้านที่นี่มักจะต้องมีซื้อของเอง แล้วต้องเอาลูกมาด้วย เพราะไม่มีใครดูแลให้ที่บ้านห้างต่างๆ จึงมีบริการเกี่ยวกับเด็กและแม่ๆ ที่ดีมากไปครั้งแรกนี่ไม่ค่อยได้เที่ยวที่ไหน ส่วนใหญ่จะอยู่บ้าน และออกไปทานข้าวจริงๆ ก็ได้ไป Shopping Arcade ที่ Takamatsu ซึ่งเป็นเมืองหลวงของจังหวัดคากาว่าแต่วันนั้นดันลืมเอากล้องไป อิอิที่นั่นเค้าว่าเป็น Shopping Arcade ที่ยาวที่สุดในโลก ก็ยาวจริงๆ แหละเดินไม่ไหว แถมของเยอะมากมายลายตาได้เครื่องสำอางมานิดหน่อย เสื้อผ้าพี่โซ และชุดสวยๆ ของแม่ อิอิที่ร้านนี้ พอเราบอกว่าเป็นคนไทย เค้าก็เอาสร้อยที่ขายมาโชว์ให้ดูว่าอันนี้เค้าก็สั่งมาจากเมืองไทย ในใจแอบคิดว่าชุดที่เราซื้อนี่มันจะมาจากเมืองไทยด้วยหรือเปล่าหนอ 5555 ไม่งั้นคงฮาน่าดู อุตส่าห์ซื้อถึงที่โน่น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
เลยค่ะ