พี่เหมือนผมเลยครับ เอาเป็นว่าผมเหมือนพี่ดีกว่า คือถ้าสายเข้าก็
ปล่อยมันดังไป หาที่จอดที่เหมาะๆไม่เสี่ยงตายทั้งเราและคันอื่นๆ
ถอดถุงมือ
ปลดล๊อคสายล๊อคคาง
ถอดหมวกเต็มใบ
ถอดไอโม่ง ทั้งๆที่จริงๆแล้วผมจะพยายามไม่ถอดไอโม่งในที่สาธารณะเลยนะ ไม่ใช่บุคคลในประกาศจับหรอกครับ แต่เส้นผมมันลีบ เล็ก หัวเถิก ถึงล้าน เปิดมาทั้งอย่างนั้น อายเค้าครับเหตุผลมีแค่นี้
จากนั้นถึงค่อยคุย บางทีก็สายหลุดรับไม่ทัน ก็ช่างมันชีวิตเราเอาไว้ก่อน
อยากเน้นว่าที่ๆจอดต้องปลอดภัยจริงๆนะครับ เพราะต้องไปคิดถึงว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอทุกที่ เราขับดี แต่คนอื่นๆล่ะ เช่นพวกเมายาบ้า หลับใน ไม่งั้นคงไม่มีข่าวแนวสิบล้อเบรคแตก เหตุเพราะหลับใน ชนกระต๊อบชาวบ้านตายสอง อะไรทำนองนี้
ส่วนกฏหมายข้อนี้ผมก็หนับหนุนเต็มที่ หนับหนุนแค่ไหนก็ถึงขนาดที่ว่าพอรู้ว่า กม.นี้มีผลบังคับใช้ ผมก็อวยพรให้พี่สาวทันทีว่า "อย่าลืมเอาใบสั่งมาให้ดูมั่งนะ" คนอะไรเวลาปกติไม่ค่อยคุย แต่พอขับรถต้องมีเสียบสมอลล์ทอล์ค

+++++ทำอย่างเดียวกะพี่เดชล่ะครับ จอดข้างทาง ถอดหมวก ถุงมือ แล้วค่อยโทรกลับ
+++++ส่วนถ้าขับรถยนต์อยู่ผมไม่รับเลย แต่ก้อเจอบ่อยเหมือนกัน กับคนที่ขับรถยนต์แล้วโทรไปพลาง ส่วนมากจะขับแบบกวน ๆ ด้วยอ่ะ เซงจิง ๆ

อยู่บ้านนอกก็ดีไปอย่างนะคะท่านซับ
ขับรถออกจากบ้านก็ขึ้นดอยเลย
สัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่มีให้กวนหัวใจ

ถ้าเข้าในเมืองก็ต้องเตรียมบูลทูธยัดหูได้เลย
แต่นู๋ยังใข้ไม่เป็นเลยค่ะ เขาใช้ยังไงเนี้ย