
 |
|
 |
 |
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
 |
 |
|
|
ผ่านไป...ซะที
เพิ่งกลับมาจากการเดินทาง เลยไม่ได้อัพ blogg ซะนานเลยเรา ---------------------------------------- การเดินทางครั้งนี้มีสิ่งดี-ดีเกิดขึ้นมากมายเลยล่ะ
อย่างแรกเลย หลังจากตรากตรำ (หรอ?) มาเป็นระยะเวลานานพอสมควร ก็สอบโทเฟลผ่านซักกะที หวังว่าคงไม่ต้อง retake อีกนะ 2 ครั้งก็เกินพอ กินเงินมามี้มาเยอะแร้วเรา งุงิ
อย่างที่สองคือ เป็นการเดินทางไปเปิดลิ้นชักความทรงจำ **ไปเจอเพื่อนเก่าสมัยม.ปลาย (สมัยยังฉาวฉวย) เกือบ 4 ปีแล้วสิที่ไได้เจอเพื่อนๆกลุ่มนี้เลย ก็เลยร้องคาราโอเกะไปซ้า 3 ชั่วโมงรวด ปวดคอหมดเลยเรา...แต่ก็สนุกดี **ไป MeEtiNg กะกลุ่ม BB อีก รอบดึก เหอๆ เอาซะมึนเลยเรา เลิกงานก็เกือบตี 1 แหล่ว มันส์มากพะยะค่ะ

ที่คาราโอเกะ กะเพื่อนๆ BB ~ หนุกหนานมากๆ
ความทรงจำใหม่ๆ ก็ได้บรรจุลงไปในลิ้นชักเรียบร้อย
แถมการไปครั้งนี้ ยังเป็นครั้งแรกที่เราเผชิญหน้ากะเค้าหลังจากเกิดเรื่อง พูดตามตรง มันยากมากๆที่จะทำตัวให้เป็นปกติ ตกใจด้วย... พอเราลงเครื่อง เท้าเพิ่งแตะดอนเมือง+มือถือเพิ่งเปิด สายแรกที่โทรเข้ามาคือ เค้า... เค้าบอกเราว่า จะมารับนะ ~โอ้วววว คิดอารายไม่ออกเลย แต่ก็บอกไปว่าไม่ต้องมารับหรอก เปลืองน้ำมันเปล่าๆ ไปแท๊กซี่สะดวกกว่าเยอะ ต้องเป็น คุณนาย แน่ๆเลยที่โทรไปบอกเค้า...จัดการซะ
ตลอดระยะเวลา 4-5 ชั่วโมงของการมีทติ้งก็สนุกดีนะ แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอก นั่งคนละฝั่งโต๊ะด้วย (จริงๆ เราหลีกเลี่ยงจะนั่งใกล้เค้าแหละ) แต่เค้าก็ไม่ได้คุยอะไรกะเราหรอก เค้าบอกว่า เค้าไม่กล้าคุยกะเรา หุหุ (อันนี้รู้ทีหลัง จากคนกลาง..) มาได้คุยกันทีหลังก็คือ โทรคุยกันแหละ ว่าเค้าก็ผ่านช่วงชีวิตที่เรียกได้ว่าเลวร้ายพอตัวเลย รู้สึกสงสารเค้านะ แต่ว่า สิ่งที่เค้าทำกะเราและเพื่อนๆก็ไม่น่าให้อภัยหรอก เอาเป็นว่า ตอนนี้ รู้สึกเฉยๆละกัน ไม่ได้โกรธเท่าไหร่แล้วล่ะ
จำคำพูดนึงที่พูดกะเค้าไป เราพูดไปว่า "ความรู้สึกของพวกเราน่ะ ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ พี่จะโยนมันทิ้งง่ายๆ แล้วก็เหยียบมันซ้ำ แถมไม่พอยังให้ผู้หญิงซึ่งเป็นใครไม่รู้ว่าเหยียบมันจนจมพื้นไปอีก จากนั้นไม่นานพี่ก็ก้มลงเก็บมันขึ้นมา ปัดๆเช็ดๆ แล้ววางไว้ที่เดิมหรอ ความรู้สึกของพวกเราไม่ได้มีค่าแค่นั้นนะ"
รู้สึกได้ว่าเค้าเงียบไป คงคิดได้แล้วมั้ง...รึป่าว พูดแรงไปรึป่าวไม่รู้นะ เอาเป็นว่าตอนนี้ไม่โกรธแล้ว แต่ว่ายังเคืองๆอยู่นิดหน่อยแหละ
เอาน่า ทุกอย่างต้องผ่านไปสิ
Create Date : 17 มีนาคม 2548 |
Last Update : 18 มีนาคม 2548 8:33:37 น. |
|
11 comments
|
Counter : 510 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: นกน้อยในไร่แห้ว (นกน้อยในไร่แห้ว ) วันที่: 18 มีนาคม 2548 เวลา:21:55:04 น. |
|
โดย: Lon3r วันที่: 19 มีนาคม 2548 เวลา:0:47:13 น. |
|
โดย: คนสวย (ทำใจได้ ) วันที่: 23 มีนาคม 2548 เวลา:19:45:01 น. |
|
โดย: นกน้อยใจเหงา (นกน้อยในไร่แห้ว ) วันที่: 25 มีนาคม 2548 เวลา:10:17:59 น. |
|
โดย: necatarjk@@@@ IP: 202.183.186.35 วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:14:45:21 น. |
|
| |
|
นกน้อยในไร่แห้ว |
 |
|
 |
|