พิธีกราบขอขมาและขอพรจากพ่อแม่ปีนี้

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวบล็อคทุกคน

เมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมานี้ก็ได้กลับบ้านต่างจังหวัดและทำพิธีกราบขอขมาและขอพรจากพ่อแม่เป็นที่เรียบร้อยแล้วถึงแม้ว่า พี่ๆ จะไม่ได้มาพร้อมเพรียงในเวลาเดียวกันแต่ทุกคนก็ได้กราบขอขมาพ่อกับแม่กันครบหมดทุกคนสำหรับบ้านของเรา

เราเป็นลูกคนเล็กจากในพี่น้องทั้งหมด 3 คนและเป็นคนเดียวที่ยังโสด ไม่ได้แต่งงานเหมือนกับพี่สาวและพี่ชายที่ออกเรือนไปแล้วเมื่อก่อน ครอบครัวเราก็เหมือนกับบ้านหลังอื่นๆ ที่ลูกหลานได้แยกย้ายกันไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดบ้าง อยู่กรุงเทพบ้าง เมื่อถึงเทศกาลปีใหม่ หรือสงกรานต์ทีก็ได้กลับบ้านมาเยี่ยมเยียนพ่อกับแม่กันทุกปี แต่เมื่อปีที่แล้วนี่เองที่บ้านของเราไม่ได้เป็นเหมือนกับทุกปี นั่นคือนอกจากกลับมาให้พ่อแม่ได้เห็นหน้าค่าตากันแล้ว เอาของฝากมาฝากท่านแล้วเราเองก็ได้เป็นผู้ริเริ่มเพิ่มเติมประเพณีในการกราบขอขมากรรมต่อพ่อแม่ผู้มีพระคุณขึ้นโดยกำหนดให้พี่น้องลูกหลานได้กลับมาพบกันพร้อมหน้าพร้อมตากันเพื่อเป็นการระลึกถึงและได้มีโอกาสแสดงกตัญญูกตเวทิตาต่อหน้าพระอรหันต์ในชีวิตของเรา

ตอนแรกที่คิดจะทำ ก็มีความกังวลอยู่เล็กน้อย เช่น เราจะอายเราคงจะร้องไห้ หรือเขินอะไรทำนองนี้แน่เลย ที่จะมาำทำอะไรที่เป็นพิธีการแบบนี้แล้วพี่ๆ คนอื่นๆ เค้าจะทำด้วยกับเรามั้ย จะมาหัวเราะว่าทำอะไรเพี้ยนๆบ้างหรือเปล่า ฮ่าๆๆๆ หัวสมองในตอนนั้นก็คิดไป แต่สุดท้าย เราก็บอกกับตัวเองว่า"ตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ก็ต้องทำให้ได้ เพื่อให้สมกับที่ได้ตั้งสัจจะว่าจะทำเอาไว้แล้ว"เป็นงัยเป็นกันลองดู เมื่อคิดจะทำดีแล้ว ก็ไม่ต้องไปสนใจปัจจัยรอบข้างอื่นๆหรอก...

เริ่มแรก เราก็โทรบอกพี่ๆ ทุกคน บอกว่าจะกลับบ้านวันไหนกันดีไปพบพร้อมหน้าพร้อมตากัน แล้วปีนี้ก็จะได้ทำพิธีกราบพ่อกราบแม่กัน พี่ๆทุกคนก็บอกว่า เออ กลับวันนั้นวันนี้นะ พอนัดกันเสร็จเราก็ศึกษาจากตำราตามเว็บไซด์ใน Google และหนังสือธรรมะทั่วๆ ไปนี่แหละว่าจะกราบขอขมากรรมและขอพรจากพ่อแม่ว่าต้องทำอย่างไรบ้างพอเสร็จเรียบร้อยก็ตระเตรียมข้าวของที่จะพิธีให้เรียบร้อย

พอถึงวันนัด ทุกคนต่างก็กลับมาพร้อมเพรียงกันที่บ้าน โอ้โห จำได้ว่าวันแรกที่จะต้องทำนั้นค่่อนข้างตื่นเต้นเลยทีเีดียวเพราะจะต้องเป็นผู้นัดแนะและตระเตรียมความพร้อมให้กับทุกคน โดยเรามีวิธีการดังนี้คือ

1.บอกพ่อกับแม่ก่อนว่าเราพี่น้องและลูกหลานจะขอกราบขอขมาและขอพรกับท่านในวันไหน เวลาใด ก็บอกให้ท่านได้รู้ก่อนให้เป็นที่เรียบร้อยเพื่อท่านก็จะได้รู้และจะได้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม:)

2.จัดเตรียมสิ่งของ อันได้แก่ พวงมาลัย ปัจจัย(เงินใส่ซอง) เสื้อผ้าใหม่ดอกไม้ ธูปเทียนแพ น้ำอบ น้ำบริสุทธิ์ ขันน้ำ(ใหญ่) ขันน้ำ(เล็ก) ดอกมะลิหรืออื่นๆ แล้วแต่ปรารถนาให้เป็นที่เรียบร้อย

3.จัดเตรียมสถานที่ โดยถ้าจะให้ถูกต้องตามหลักการขอขมากรรม ก็ให้กระทำ ณกลางแจ้ง ในเวลากลางวันที่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน และให้ดี ให้พ้นจากชายคาบ้านและก่อนทำให้จุดธูปเพื่อบอกกล่าวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าวันนี้เราและลูกหลานทั้งหลายจะตั้งใจมาทำพิธีเพื่อกราบขอขมากรรมกับพ่อแม่เพื่อให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เหล่าทวยเทพเทวดาได้มาร่วมเป็นสักขีพยานในการกระทำสิ่งที่ดีที่สุดนี้ด้วย

4.ถ้าที่บ้านมีพระพุทธรูปก็ให้อัญเชิญท่านมาเพื่อเป็นตัวแทนของพระรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์โดยจัดวางประทับไว้ ณ สถานที่ที่จะทำพิธี โดยอาจจะตั้งโต๊ะขึ้นมาแล้วปูลาดด้วยผ้าขาวแล้วต่อมาจึงเป็นเก้าอี้จัดวางไว้สำหรับคุณพ่อและคุณแม่นั่ง

5.เมื่อถึงเวลาเริ่มพิธี

-นำน้ำบริสุทธิ์ใส่ขันใหญ่ ใส่น้ำอบลงไปให้หอมพอประมาณแล้วโรยด้วยดอกไม้หอมเช่น ดอกมะลิ เป็นต้น

-จากนั้นตั้งพาน 2 พาน โดยพานแรกเป็นธูปเทียนแพ(หาซื้อได้ตามร้านขายสังฆภัณฑ์ทั่วไป จะมีขายเป็นชุดๆ อยู่แล้วค่ะ ราคาประมาณ 95บาท) แล้วนำพวงมาลัยวางไว้ข้างบนให้ดูสวยงาม

-ส่วนพานที่สอง ให้ใส่เสื้อผ้าใหม่ หรือสุดแท้แต่สิ่งของที่จะจัดหามาพร้อมทั้งปัจจัย (เงินใส่ซองขาวจากลูกหลานทุกคนที่พร้อมใจกัน)หากมีคุณพ่อและคุณแม่ ก็ให้แยกเป็นสองซอง เขียนจ่าหน้าซองให้เรียบร้อยสวยงาม

6.เมื่อจัดเตรียมอุปกรณ์ สถานที่และตัวบุคคลให้เรียบร้อยพร้อมเพรียงกันแล้วก็อย่าลืมว่า เจตนาจะเป็นตัวตั้งตนในการปรารถนาที่จะกระทำการต่างๆ ให้เป็นผลสำเร็จดังนั้น จิตใจต้องสะอาดผ่องใส ไม่ขุ่นมัว ลูกหลานไม่มัวทะเลาะบาดหมางใจกันเนื่องจากการทำพิธีนี้ไม่ใช่สักแต่ว่าทำพอเป็นพิธีเท่านั้นแต่เป็นการตั้งใจที่จะทำจากใจจริง หากจิตบริสุทธิ์ย่อมได้ผลดีประเสริฐและประณีตยิ่งขึ้นไปกว่า

เริ่มพิธี มีดังนี้

คำกล่าวขอขมาบิดา - มารดา

พอจบพิธีปุ๊บ เราก็รู้สึกได้ทันทีว่า นี่แหละคือสิ่งที่ลูกหลานทุกคนสมควรจะต้องทำจริงๆเพราะทำแล้วไม่ต้องไปรอดูผลที่ไหนหรอก ก็เพราะใจของเราเองนี่แหละที่รู้ดีที่สุดและได้บันทึกเอาไว้ว่าครั้งหนึ่งเราได้เคยกระทำสิ่งที่เป็นสิริมงคลอย่างนี้ ทั้งคุณพ่อคุณแม่เองและก็ลูกหลานทุกคนรู้สึกได้ว่า ความรักและสายใยความผูกพันของบ้านเราเป็นไปอย่างดีที่สุดพ่อแม่เองก็ประทับใจไปกับความกตัญญูและรู้สำนึกบุญคุญที่ลูกหลานไม่ได้ลืมท่านเลยส่วนพี่น้องเราเองก็รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสแสดงความรักและขอขมากรรมต่อท่านทั้งปวงส่วนหลานๆ ถึงแม้จะเป็นเด็กตัวน้อยแต่ก็ได้รับการซึมซับถึงประเพณีและพิธีกรรมที่ดีงามที่จะไ้ด้เห็นเป็นตัวอย่างและกระทำสืบต่อกันไป

จากผลสำเร็จเป็นที่น่าภาคภูมิใจของเราในครั้งนั้นเราก็เลยทึำกทักของเราเองเลยว่า นี่แหละเป็นประเพณีของบ้านเราที่จะต้องมีโอกาสได้แสดงกตัญญูกตเวทิตากับพ่อและแม่อย่างนี้ทุกๆปี หรือทุกครั้งที่สมควรแก่เวลาและโอกาส โดยปีนี้ พวกพี่ๆ และหลานๆก็ได้ให้ความร่วมมาร่วมกันทำพิธีกราบพ่อกับแม่กันเหมือนเมื่อปีที่แล้วไม่มีอะไรเป็นเหมือนที่เราเคยคิดเลย เช่น กลัวว่าตัวเองจะเขินกลัวว่าพี่น้องจะไม่ทำด้วย กลัวโน่น กลัวนี่ หรือกลัวนั่นทั้งหมดเป็นที่เราคิดเลยเถิดไปเอง แถมยังบอกตัวเองอีกว่า ทำไมไม่ทำตั้งนานแล้วถ้ารู้ว่าทำได้อย่างนี้ ก็น่าจะทำไปตั้งนานแล้ว 55

หากใครที่ได้มาอ่านเจอ และที่บ้านของท่านนั้นทำอยู่แล้วก็ขออนุโมทนาในกุศลความดีที่ท่านทำ แต่ถ้าหากใครที่บ้านของท่านยังไม่เคยทำ หรือเคยคิดที่จะทำแต่ยังไม่เคยทำก็ขอส่งเสริมให้ท่านได้ทำ อย่ามัวรีรออันใดอยู่เลยชีวิตของเราไม่รู้จะอยู่ได้นานถึงไหนแล้วคนที่เรารักจะอยู่ได้นานถึงวันใดไม่มีใครรู้ได้เลย สิ่งที่ดีที่สุดในวันนี้ก็คือ การที่เราได้เกิดมา และมุ่งมั่นกระทำแต่ความดี เพื่อสนองตอบต่อพระคุณของพ่อแม่ผู้ให้เลือดเนื้อเราวันนี้เราอาจะเป็นเพียงคนๆ หนึ่งที่เกิดมาบนโลกใบนี้แต่เราจะเป็นคนสำคัญคนหนึ่งที่จะทำให้พ่อแม่ของเราได้ภาคภูิิมิใจที่ได้มีโอกาสให้ชีิวิตเราได้เกิดมาสาธุ....

Create Date : 20 เมษายน 2556		0 comments
Last Update : 20 เมษายน 2556 14:20:40 น.
Counter : 6092 Pageviews.
Share Tweet