Bloggang.com : Meiouw : ระบาย เรื่องง๊องๆ แง๊ง ๆ ของเราเอง

ระบาย เรื่องง๊องๆ แง๊ง ๆ ของเราเอง

ไม่มีอะไรมากมายจ้า เป็นเรื่องง๊องแง๊งๆ ของเราเองง่ะ เรื่องก็คือ ทุกวันจันทร์ (เป็นวันหยุดของมด) มดจะมาส่งเหมียวไปทำงานตอนเช้า (นั่งรถเมล์นะจ๊ะ )

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ก็ปกติเรามายืนรอรถเมล์ที่อนุสาวรีย์ฯ ระหว่างรอก็มีน้องผู้หญิงน่าตาน่ารักเดินผ่านมา

มด "น้องกระแต" (เรียกเสียงดัง)

กระแต "อ้าว พี่ เป็นงัยบ้าง" (ระหว่างพูด มือเธอก็ไว จับนั่นนี่ ทักทายอย่างคุ้นเคย ไม่เกรงใจเดี๊ยนที่ยืนอยู่)

มด "สบายดี ขอเบอร์หน่อยสิ"

กระแต "ได้พี่ เอาปากกามา เดี๋ยวจดให้ @)_$^*)^_&_#*^(%__+)_(*/-+_)&(*&)*%@$&*^& ;^! (ระหว่างพูด มือเธอก็ยังไม่หยุดเป็นปลาหมึก )

ระหว่างนั้นมีบทสนทนา ถามไถ่สารทุกข์ สุกดิบกันทั่วไป เหมียวก็นึกอยู่ว่า มดจะแนะนำได้ยังว่าฉันเป็นใคร

มด "พี่แต่งงานแล้ว นี่งัยแฟนพี่" (เฮ้อ อ อ โล่งอก นึกว่าจะไม่แนะนำ)

กระแต "อ้าวร๋อ พี่" (แล้วก็หันมายิ้มเฝื่อนๆ แล้วก็ขอตัวไปทำงาน) หลังจากน้องกระแตไปแล้ว

มด "เคยทำงานที่เดียวกัน @)_$^*)^_&_#*^(%__+)_(*/-+_)&(*&)*%@$&*^& ;^! ฯลฯ"

เหมียว "จ้า" (แล้วก็ยิ้มๆ คือตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก)

ระหว่างวันเหตุการณ์ปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ปกติในที่นี้คือ โทรศัพท์คุยกัน พูดคุยกัน)

ตกดึกจะเข้านอน เหมียวก็โทรหามดตามปกติ (มดกลับบ้านไปแล้ว เหมียวก็อยู่หอ ใช้ชีวิตระหว่างสัปดาห์ตามปกติ)

ระหว่างคุยกันไป คุยกันมา จำบทสนทนาไม่ได้แล้ว ประมาณว่า แกล้งๆ พูดแหย่ๆ กัน

มด "เดี๋ยวมดไม่อยู่นะ ไปอยู่กับคนอื่นนะ"

เหมียว "ไปอยู่กับน้องกระแตร๋อ ไปเลย ขอเบอร์กันไว้แล้วนี่"

มด "เหมียวไล่มดเองนะ" (เหตุการณ์เริ่มตึงเครียด มดจ๋า เหมียวพูดเล่นง่ะ)

เหมียว "มดจะไปก็ไปได้อยู่แล้ว เหมียวไม่เคยไล่มดหรอก" (ดูปากฉัน พูดไปทำไมให้ยาวยืด หาเรื่องจริงๆ)

มด "งั้นแค่นี้ หลับฝันดีนะ บ๊าย บาย" (น่านปะไร ปากฉันอีกแล้ว มดงอนไปแล้ว)

เหมียว "อืม"

แล้วมดก็วางสายไป ระหว่างที่นอนๆ กระสับกระส่าย จะโทรกลับไปขอโทษก็กลัวเสียฟอร์ม เพราะไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายงอนก่อน มดจะต้องเป็นคนมาง้อๆ เหมียวทุกครั้ง แม้เรื่องนั้นเหมียวจะปากเสียเอง

ตู๊ด ๆ (เสียง sms)

"ที่รักคงอยู่ได้เมื่อไม่มีมด คงเป็นเพราะมดเองที่ไม่ยอมไปตั้งแต่แรก ขอเวลามดหน่อยนะ สักวันมดคงต้องไปตามที่เธอต้องการ"

น้ำตาไหลพรากเลย ส่ง sms กลับไปหามด

"เหมียวไม่น่ารั้งมดไว้เลย ที่รั้งไว้เพราะเหมียวอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมด"

เงียบฉี่ ไม่เสียงตอบกลับใดๆ จากมด เหมียวนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายทั้งคืน อยากจะโทรไปขอโทษ แต่ก็ด้วยคิดว่า เดี๋ยวมดก็คงมาง้อเองล่ะ ระหว่างนั้น ก็คิดนั่นนี่ไปสารพัด

ตื่นตอนเช้า เหมียวอาบน้ำ แต่งหน้าเรียบร้อย แล้วก็โทรไปหามด

มดปกติมากๆ เหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

มด "เหมียวรักมดมั๊ย"

เหมียว "รักสิ"

มด "รักใคร"

เหมียว "รักมดงัย"

มด "ใครรักมด"

เหมียว "ก็เหมียวสิรักมด"

น้ำตาไหล ร้องไห้อีกแล้ว มดเองแค่น้ำตาซึมๆ

ตอนสายๆ ก่อนมดเข้างาน มดจะต้องโทรมาบอกว่า ถึงที่ทำงานแล้วนะ

มด "ที่รัก มดมาทำงานแล้วนะ ถึงแล้วด้วย"

เหมียว "จ้า"

มด "มดรักเหมียวมากๆ นะ เหมียวอย่าทิ้งมดไปนะ"

เหมียว "เหมียวไม่ทิ้งมดหรอก แต่มดจะทิ้งเหมียวไป" (ร้องไห้อีกแล้วตรู)

มด "อย่าร้องสิ มดร้องตามนะ"

แล้วก็จบแบบแฮปปี้ หุๆ

ไม่มีอะไรจริงๆ อยากเล่า

เออ ๆ มีนิดหน่อยก็ได้

อยากบอกว่า อย่าทิฐิเลย, อย่าปากเสีย, อย่าพาลพูดเล่นในสิ่งที่ไม่ควรพูด, หัดพูดคำว่า "ขอโทษ" ให้ติดเป็นนิสัย

Create Date : 24 เมษายน 2550

Last Update : 24 เมษายน 2550 10:28:33 น.

1 comments

Counter : 495 Pageviews.

น่ารักจังเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไปค่ะ

โดย: Madam_Hatyai

วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:10:46:43 น.