26 กย 67 Trip2024 ; 24 เมย 67 Wien to Hallstatt
บันทึกนี้เขียนแล้วเขียนอีกอยู่หลายรอบ ทั้งที่ตั้งใจจะเขียนทุกวันจนเสร็จ เพราะเพิ่งเริ่มต้นเที่ยวได้แค่วันสองวันเอง เวียนนาอากาศมืดครึ้ม พยากรณ์อากาศฝนตกทั้งวันเดินเที่ยวที่ไหนรู้สึกไม่สนุกทั้งไม่ชอบเที่ยวในเมืองอยู่แล้วด้วย ไปเที่ยวที่อื่นต่อไปดีกว่า ทริปของเรายังต้องเดินทางไปอีกหลายแห่ง คืนนี้เราจะไปนอนที่ Salzburg ระหว่างทางเราจะแวะเที่ยวหมู่บ้าน Hallstatt หมู่บ้านสวยงาม  มุมที่ใครๆต้องมีรูป เป็นมุมเล็กๆบนถนนเลนเดียว อีกฝั่งเป็นบ้านคน เจ้าของบ้านมีป้ายเขียนให้กรุณาอย่าเสียงดัง อาหารกลางวัน ที่รร. ระหว่างทาง มีอาหารและของขายหลายอย่าง แต่มีนักท่องเที่ยวไม่มาก ตกแต่งร้านไว้สวยงาม มีของสวยงามขาย ไม่ได้ซื้อสักอย่าง อาหารกลางวันเสร็จ เดินทางต่อ Hallstatt เป็นหมู่บ้านเล็กๆ มีทางแยกไปจากทางหลักอีกเป็นชั่วโมง ถนนเล็กเลนสวนกันไม่มีปั้มน้ำมันหรือร้านอาหารใหญ่



ระหว่างทางไม่มีปั๊มน้ำมัน มีห้องน้ำสาธารณะและเก้าอี้นั่งเล่น ริมทะเลสาบ

มาถึง Hallstatt ประมาณ 16 น. กลุ่มทัวร์ต่างๆเริ่มทะยอยกลับ การถ่ายภาพง่ายขึ้น เพราะแต่ละมุมที่จะถ่ายภาพมีบริเวณเล็ก เนื่องจากเป็นหมู่บ้านเล็ก เดินตามถนนน่าจะไม่ถึง 1 กิโลเมตร มีบ้านไม่กี่หลัง ร้านขายของเริ่มปิดตั้งแต่ 17 -18 น. เหลือแต่นักท่องเที่ยวที่มาส่วนตัวกลุ่มละ 2 คน ส่วนใหญ่เป็นคู่รัก โชคดีที่เราไม่เลือกพักที่นี่คืนนี้ เพราะไม่มีอะไรเท่าไหร่ แค่มีมุมถ่ายภาพและวิวเล็กๆ ที่สัมผัสได้กลับเป็นความเงียบเหงาและความเศร้าสลดหดหู่อย่างไรบอกไม่ถูก ลูกพี่ไม่คิดจะมาเที่ยวที่นี่ซ้ำอีก ลูกพี่ว่าทางเข้าแยกจากถนนใหญ่มาเกือบชั่วโมง และไม่มีอะไรวิวประมาณนี้ก็พบเห็นทั่วไป สิ่งที่ชอบที่สุดที่ Hallstatt คือ ปลาเทร้าท์ย่างมื้อเย็น ปลาเทร้าท์จากทะเลสาบนี้ คนละหนึ่งตัว หลานชายรับประทานเก่งมากยังเป็นตัวอยู่ครบ มันฝรั่งชนิดนี้อร่อยดีเป็นหัวเล็กๆ 
ของที่ระลึกในตู้ของร้านนี้ สวยสะดุดตา พากลับบ้านด้วย
  
ขณะเดินจะออกจากหมู่บ้าน ก็ยังรู้สึกเศร้าซึมไม่สดชื่นอย่างแปลก ไหนใครว่า Hallstatt อย่างสวย เราว่าก็สวยแต่ไม่เท่าไหร่ ขวามือใกล้ทางออก มีป้ายหินจารึกชื่อวีรบุรุษในสงครามโลก หลานชายขอร้องให้เกียรติเขาไม่ให้ถ่ายภาพป้าย ก็ยังไม่เข้าใจไม่ให้เกียรติยังไง การเผยแพร่กลับเป็นการให้เกียรติเขาต่างหาก แต่ว่าไงก็ตามนั้น ประติมากรรมหน้าหมู่บ้าน คือคำตอบ นางเศร้ามาก หมู่บ้านเล็กๆที่เงียบเหงา นางคงรอคอยสามี หรือลูกชายที่ไปรบว่าเมื่อไหร่จะกลับ สงครามนำความทุกข์โทมนัสให้ผู้คนไม่รู้ลืมทีเดียว เมื่อกลับมาแล้วยังพบว่าในหมู่บ้านนี้ ยังมีอาคารเก็บหัวกะโหลกที่เราไม่ได้ไปเดินดูอีก ว่าแล้วเชียว มันแปลกๆ
Create Date : 26 กันยายน 2567 |
|
21 comments |
Last Update : 27 กันยายน 2567 23:10:35 น. |
Counter : 734 Pageviews. |
|
 |
|
ผมมีโอกาสได้ไปเวียนนา
แต่เหมือนไม่มีความทรงจำอะไรที่นั่นเลยครับ
เพราะไปกับทัวร์ 5555
ยังใช้กล้องฟิล์มอยู่เลย
ถ้าไปตอนนี้
น่าจะมีไม่ตำ่กว่า 3พันภาพแน่ๆครับ